Ευχαριστούμε και πάλι τον καλό συνάδελφο "andurarum" για τη συνεργασία και δημοσιεύουμε το άρθρο του.

ΟΙ ΙΑΠΩΝΕΣ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ ΠΩΣ ΝΑ ΞΕΦΥΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ ΜΑΣ

Ένα πεσμένο άνθος

Που επιστρέφει στο κλαδί, σκέφτηκα

Μα όχι, μια πεταλούδα.

Αρακίντα Μοριτάκε*

Τελικά, δεν είναι μόνο οι φτωχοί κάτοικοι της Αφρικής εγκαταλελειμμένοι σε σωρούς με πυρηνικά απόβλητα.

Τελικά, δεν μπορεί η επιστήμη να τα προβλέψει όλα ..........

Πώς λοιπόν θα επιβιώσουμε το επόμενο διάστημα, τι είδους πολιτική ακολουθούν οι διάφοροι (εγχώριοι και μη) "φωστήρες" που μας κυβερνούν, που οδηγεί η πολιτική μείωσης της ποσότητας του χρήματος που εφαρμόζεται με συνέπεια εδώ και ένα χρόνο στη χώρα μας;

Με αυτά τα ερωτήματα -  τα οποία δεν αφορούν μόνο τον κλάδο μας, αλλά ολόκληρη την ελληνική κοινωνία -  ασχολείται ο καλός συνάδελφος "andurarum" στο παρακάτω άρθρο,  και ο προβληματισμός του είναι, κατά την άποψη μας, χρησιμότατος και ως εκ τούτου άξιος ιδιαίτερης προσοχής.

Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΟΥ, Ή ΤΖΟΓΑΔΟΡΟΙ ΜΕ ΤΟ ΣΤΑΝΙΟ

Γιατί ελικόπτερα ακούω και ελικόπτερα δεν βλέπω; Εννοώ, όλοι συμφωνούμε ότι το παρόν πολιτικό προσωπικό και τουλάχιστον τα κυβερνητικά στελέχη, θα αποχωρήσουν με την ίδια απαράμιλλη χάρη και στυλ όπως οι αργεντίνοι ομότιμοί τους πριν 11 περίπου χρόνια. Παρ’ όλα αυτά, παρά τις πομπώδεις αναφορές, προφορικές ή γραπτές εκ μέρους των αριστερών και λοιπών προοδευτικών δυνάμεων, τα μόνα ελικόπτερα που έχουμε δει κοντά στον εναέριο χώρο της Βουλής είναι αυτά που μας παρακολουθούν όταν διαδηλώνουμε εκεί κοντά.

Τι πάει στραβά; Γιατί δεν φεύγουν; Εμείς, πάλι, γιατί δεν τους διώχνουμε; Και το εμείς, έχει να κάνει με την πλειοψηφία του πληθυσμού – διότι, μας αρέσει-δεν μας αρέσει, αλλά ούτε το ένα και πλέον εκατομμύριο της 15-6-2011 δεν ήταν η πλειοψηφία, ούτε καν του αθηναϊκού πληθυσμού.

Καμιά φορά λοιπόν, το μερικό έχει τη χάρη του γενικού, και μια συζήτηση για τις τιμές των δικηγορικών υπηρεσιών, μπορεί να είναι ένα λαμπρό παράδειγμα προς οικονομική ανάλυση. Συζητούσαμε λοιπόν σήμερα με μια καλή φίλη για τις τιμές των υπηρεσιών των δικηγόρων. Αυτή τη φορά, η συζήτηση ήταν πρακτική (ούτε καν στις απαράδεκτες συνδικαλιστικές ηγεσίες μας δεν κάναμε τον κόπο να αναφερθούμε): αφιερώθηκε στο πώς οι τιμές, που ένας δικηγόρος με 20 χρόνια προϋπηρεσίας υποχρεούται...........

To παρακάτω άρθρο γράφτηκε από τον καλό συνάδελφο "andurarum" τον Ιούνιο του 2011 και επειδή πολλά από τα σχόλια του κρίνονται εκ των υστέρων (με απόσταση δύο χρόνων) όχι μόνο εύστοχα, αλλά και προφητικά, καλό είναι να διαβαστεί εκ νέου.

(Περίληψη της εκδήλωσης που σχολιάζει ο συνάδελφος "andurarum" μπορείτε να διαβάσετε και εδώ)

ΕΙΜΑΙ ΣΟΒΑΡΑ ΓΙΑΤΡΕ ΜΟΥ;

(κάθε συμβολή από ειδικευμένο ιατρικό προσωπικό είναι ευπρόσδεκτη)

Πήγα προχθές το βράδυ να παρακολουθήσω την εκδήλωση που είχε διοργανώσει το κέντρο πολιτικού προβληματισμού «Μιχάλης Παπαγιαννάκης» στο κεντρικό κτίριο του Πανεπιστημίου Αθηνών, σχετικά με την οικονομική κρίση της χώρας και με το αδήριτο ερώτημα: «Τι να κάνουμε;».

Το ίδρυμα «Μιχάλης Παπαγιαννάκης» είναι η δεξαμενή σκέψης (think tank) του πολιτικού κόμματος της Δημοκρατικής Αριστεράς. Όχι γιατρέ μου, δεν είμαι μέλος της ΔΗΜΑΡ, αλλά είπα να ακούσω τους οικονομολόγους που είχε στην εκδήλωση και μεταξύ μας, είπα «αριστερόστροφο κόμμα είναι, ας δούμε τι προτείνει για την κρίση».

Ναι γιατρέ μου, δεν σε ειδοποίησα γιατί δεν θα με άφηνες να πάω. Πήγα λοιπόν και σου λέω τις εντυπώσεις μου κατά σειρά εμφανίσεως των ομιλητών.

Πρώτος μίλησε ο Γιάννης Βαρουφάκης, καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ο Βαρουφάκης ανέλυσε την κρίση ως κρίση του ευρώ και όχι ως ελληνική κρίση και πιστεύει .......

Η επιστολή του Προέδρου του ΣτΕ κ. Σωτήριου Ρίζου απασχόλησε αρκετά τις προηγούμενες εβδομάδες, καθώς  παρουσιάστηκε (κυρίως) ως καταγγελία - "βόμβα"  κατά των "νταβατζήδων" - "εκβιαστών" της δικαιοσύνης και έδωσε λαβή για συζητήσεις περί των κέντρων που οδηγούν οργανωμένα την "προπαγάνδα"  "καταπτοήσεως" του δικαστικού σώματος.

Παρότι έχει αξία να διαγνωσθεί σε ποιούς αναφέρεται ο κ. Ρίζος,  θεωρούμε ότι έχει  μεγαλύτερο ενδιαφέρον και βαρύτητα η τελευταία παράγραφος της εν λόγω επιστολής ("οι δικαστές του Συμβουλίου της Επικρατείας και οφείλουν και δύνανται να εγγυηθούν την προσδοκία των πολιτών ότι το δικαστήριο αυτό θα λειτουργήσει ως το τελευταίο καταφύγιό τους"), στην οποία τίθεται το  ζήτημα των "προσδοκιών των πολιτών" και η δυνατότητα της δικαιοσύνης να αποτελέσει "καταφύγιο" τους.

Είναι (ή μπορεί να είναι) λοιπόν "καταφύγιο" των πολιτών το Συμβούλιο της Επικρατείας;  Στο ερώτημα αυτό απαντά, γλαφυρά όπως πάντα, με το παρακάτω άρθρο ο καλός συνάδελφος "andurarum", του οποίου την άποψη για άλλη μια φορά υιοθετούμε ανεπιφύλακτα.  

ΣΟΥΛΕΪΜΑΝ Ο ΔΙΚΟΠΡΕΠΗΣ ΚΑΙ Ο ΑΡΧΟΝΤΑΣ ΤΟΥ ΣτΕ

Θυμάαααααστε που από το φθινόπωρο του 2009 και ιδίως μετά τη ψήφιση του πρώτου Μνημονίου ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών ιδίως επέμενε ότι με προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές;

Θυμάαααααστε που με εξαίρεση μερικούς συναδέλφους «περιθωριακών» αριστερών απόψεων, πάρα πολύς κόσμος τόσο από τον κλάδο όσο και από την........

Ευχαριστούμε για άλλη μια φορά τον καλό συνάδελφο "andurarum" για την τόσο πολύτιμη συνεργασία του και την τόσο επιτυχή και σοφή "επικαιροποίηση" του μύθου του Κύκλωπα.

ΚΑΝ' ΤΟ ΟΠΩΣ Ο..... ΚΑΝΕΝΑΣ!

Κάθε φορά που βλέπω δημοσκοπήσεις για εκλογές λατρεύω πάρα πολύ το σαφές προβάδισμα του Κανένα στις προτιμήσεις των πολιτών. Μάλιστα, αντί να το βρίσκω προβληματικό, διασκεδάζω αφάνταστα στην σκέψη ότι σε μια χώρα που κάποτε έφτιαξε ολόκληρο μύθο για τον Κανένα, το να κερδίσει κάποια στιγμή και τις εκλογές, μπορεί να αποτελεί μια καθ’ όλα σοβαρή πιθανότητα. Και τί θα γίνει η δημοκρατία μας, θα μου πείτε; Θα καταρρεύσει το πολιτικό σύστημα και θα πέσει ο ουρανός στο κεφάλι μας;

Πριν από μας για μας, τα είχε λύσει αυτά ο ίδιος ο μύθος, αλλά πολύ πιο αναλυτικά ο Ευριπίδης, ο οποίος έχει μια πολύ ενδιαφέρουσα άποψη για τον Κανένα. Έτσι στο σατυρικό του δράμα «Κύκλωψ» (1) μας δίνει μερικές πολύ σαφείς απαντήσεις για την νεοφιλελεύθερη αλαζονεία που ζούμε σήμερα.

Τι μαθαίνουμε λοιπόν από τον «Κύκλωπα»; Πρώτα από όλα ότι στην κοινωνία των.......

Ο καλός συνάδελφος andurarum βρήκε το ακόλουθο "χαμένο" απόσπασμα από την Αντιγόνη του Σοφοκλή και εμείς το αναδημοσιεύουμε.

ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑ

Αποκλειστικό: βρέθηκε χαμένο απόσπασμα από την Αντιγόνη του Σοφοκλή.

Αντιγόνη: Πρέπει να θάψουμε τον Πολυνείκη, πριν τον κατασπαράξουν τα σκυλιά και τα όρνεα.

Αίμων: Δεν είμαι έτοιμος ακόμη, δεν θέλω να σε κοροϊδέψω. Το Σεπτέμβριο όλα θα αλλάξουν. Ο Κρέων θα πέσει σαν ώριμο φρούτο.

Αντιγόνη: Μα, δεν μπορούμε να τον αφήσουμε άταφο, μέχρι να είμαστε έτοιμοι! ή μέχρι να πέσει ο Κρέων!

Αίμων: Μην απομονώνεις τα λόγια μου......

Ο καλός συνάδελφος andurarum μας έστειλε και την τρίτη πασχαλινή ιστορία του, που όπως και οι προηγούμενες αξίζει να διαβαστεί με προσοχή, καθώς αποτελεί τροφή για σκέψη και προβληματισμό

Τον ευχαριστούμε για άλλη μια φορά για τη συνεργασία του και τη δημοσιεύουμε μαζί με τις ευχές μας για "Καλό Πάσχα" και "Καλή Ανάσταση"!!!!!

Πασχαλινές Ιστορίες ΙΙΙ: Το 13^ο ευαγγέλιο και οι κινηματικές ιεραρχίες

 Είχαμε δει πέρυσι, με αφορμή τις χριστιανικές αφηγήσεις των πασχαλινών ημερών, πώς ένα κίνημα καταστέλλεται και κεντρικός άξονας της καταστολής είναι η εγκαθίδρυση μιας ιεραρχικής σχέσης με τον ξένο (Πασχαλινές ιστορίες Ι - Ο αγρός του κεραμέως)

Και είχαμε δει επίσης ότι ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ ήταν εξαιρετικά καλός με τα νομισματικά, τόσο καλός που με δυο σειρές απάντηση μπορούσε να τσακίσει το αυτοκρατορικό νομισματικό σύστημα της ρωμαϊκής κατοχής. (Πασχαλινές ιστορίες ΙΙ - Τα του ΚαίσαροςΠασχαλινές ιστορίες ΙΙ - Τα του Καίσαρος).

Φέτος, μια και η Πρωτομαγιά πέφτει Μεγάλη Τετάρτη, ημέρα του Μυστικού Δείπνου και της προδοσίας, το ερώτημα που πλανάται στον αέρα είναι το εξής:

Τι είναι αυτό που κάνει τα κινήματα να αποκτούν ιεραρχίες, γραφειοκρατίες και εν τέλει να γίνονται όπως αυτό που τα ίδια αντιπαλεύουν; Και πώς ξεκινά η ιεραρχία σε ένα κίνημα;;

Δεν είναι τυχαίο ότι σε ένα από τα πιο ενδιαφέροντα κινήματα στην ιστορία της Μεσογείου, την απάντηση μας δίνει μια γυναίκα, που καταγράφει μια συζήτηση στο κίνημα στο οποίο συμμετείχε και η ίδια, αφού ο ηγέτης του έχει εκτελεστεί από τις ρωμαϊκές αρχές με τη σύμφωνη γνώμη των ντόπιων αρχόντων.

Διαβάζουμε λοιπόν σήμερα, πρωτομαγιά του 2013, το 13^ο ευαγγέλιο, το Ευαγγέλιο της Μαρίας[i], της Μαγδαληνής, όπως διασώθηκε σε τμήματα, και μας ενδιαφέρει ιδίως το τελευταίο κομμάτι του, στο οποίο άλλωστε σταματά και το ίδιο το κείμενο[ii].

Το Ευαγγέλιο της Μαρίας είναι το μόνο που φαίνεται ότι γράφεται εξ ολοκλήρου μετά την εκτέλεση του Ιησού. Η Μαρία περιγράφει με σαφήνεια ότι ενώ όλοι οι μαθητές του Ιησού είναι απαρηγόρητοι μετά τη σταύρωση, λαμβάνει η ίδια στη συνέλευση-συγκέντρωση τον λόγο, αρχικά για να......

Η φορολογική και γενικά η κρατική πολιτική φτιάχνει ιδεολογία;

Σ' αυτό το ερώτημα απαντά εύστοχα ο καλός συνάδελφος  "andurarum", τον οποίο ευχαριστούμε για άλλη μία φορά για την πολύτιμη συνεργασία του.

ΤΟ ΓΟΝΙΔΙΟ ΤΗΣ ΦΟΡΟΑΠΑΛΛΑΓΗΣ (1)

Φανταστείτε, λέει, ότι μέσα στον γενικό ορυμαγδό φόρων, έρχεται το ελληνικό κράτος, και παρατηρώντας γενική μείωση του πληθυσμού αποφασίζει να εντάξει εν μία νυκτί τους αλλοδαπούς μετανάστες που τώρα ζουν στη χώρα μας υπό παράνομο ή ημιπαράνομο καθεστώς.

Φανταστείτε, λέει, ότι για να γίνει αυτό, εκτός του ότι τους θεωρεί νομίμους κατοίκους της χώρας, τους δίνει χρήματα στο χέρι, δικαίωμα χρήσης γης, χρήματα για τα μηχανήματα άροσης και χρήματα για τους σπόρους και την καλλιέργεια.

Φανταστείτε, τέλος, το ελληνικό κράτος να παρέχει φοροαπαλλαγή για τρία έτη σε όποιαν ελληνική.........