Δημοσιεύουμε αυτούσια την επιστολή ενός νέου συναδέλφου που για ευνόητους λόγους δεν αναφέρεται το όνομα του.
Οι καταστάσεις που περιγράφει είναι άπασες αληθινές και όσα περιγράφει έχουν πολλάκις συμβεί. Ως εκ τούτου τυχόν ταυτοποίηση τους με πρόσωπα και καταστάσεις δεν μπορεί να είναι συμπτωματικές.
Μήπως λοιπόν είναι ώρα ο ΔΣΠ , πέρα από όλες τις άλλες δραστηριότητες του (λ.χ. μπριτζ), να ασχοληθεί και με τους όρους αμοιβής και εργασίας των ασκουμένων και νέων δικηγόρων στα μεγάλα γραφεία? Γιατί άλλωστε , δεν πρέπει να ξεχνάμε, όταν η κρίση χτυπά και τα κέρδη μειώνονται, συνήθως τη «νύφη» την πληρώνουν οι πιο αδύναμοι.
ΠΑΡΙΣΤΑΤΑΙ ΔΙΑ… ΑΣΚΟΥΜΕΝΟΥ
Αν οι ποιητές όλων των εποχών έκαναν κατά την εισαγωγή των ποιημάτων τους επίκληση στη Μούσα, για να τους εμπνεύσει, ώστε να γράψουν επικά και λυρικά ποιήματα αξέχαστα ανά τους αιώνες, το να κάνει κάποιος στην επιστήμη την δική μας επίκληση στη Θέμιδα για να τον φωτίζει, μοιάζει άτοπο. Οχι τόσο λόγω της εξασθένισης των παγανιστικών θρησκειών κατά τη σημερινή εποχή, αλλά κυρίως για τον λόγο ότι ειδικά εμείς οι ασκούμενοι και οι νέοι δικηγόροι, ερχόμαστε καθημερινά, κατά την ενάσκηση των καθηκόντων μας, αντιμέτωποι με « α-θέμιτες » από πολλές απόψεις συμπεριφορές.
Είναι πραγματικά δυσάρεστο το ότι δεν ξέρει κανείς από ποια αφετηρία να ξεκινήσει για να περιγράψει το καθεστώς υπερεκμετάλλευσης που επικρατεί στον κλάδο μας απέναντι στους δικηγόρους «συνεργάτες» και κυρίως απέναντι σε εμάς, τους ασκούμενους και νέους δικηγόρους. Στ’ αλήθεια, τι να πρωτοπιάσει κανείς;
Μήπως τον μισθό μας;
Το ωράριό μας;
Μήπως το είδος της εργασίας μας;
Τις συνθήκες στα Δικαστήρια και τη συμπεριφορά των υπαλλήλων της Γραμματείας απέναντί μας;
Τις μηδαμινές επαγγελματικές ευκαιρίες που μας παρέχονται στα γραφεία που εργαζόμαστε;
Την απειρία των εργοδοτών μας ως προς τη διαχείριση του έμψυχου δυναμικού τους και την βαθύτατα προσβλητική συμπεριφορά τους προς εμάς;
Πρόκειται σε κάθε περίπτωση για ένα μακρύ κουβάρι απαράδεκτων καταστάσεων που μέχρι τώρα λέγονταν ψιθυριστά μεταξύ μας, κάποια στιγμή όμως πρέπει επιτέλους να βγουν στην επιφάνεια και να δημοσιοποιηθούν, ώστε...................