Menu
RSS
Επικεφαλίδες:

Δικαστήρια αρνούνται να εφαρμόσουν τη διάταξη περί υποχρεωτικής φυλάκισης για το πλημμέλημα της "συμμορίας"

του Παναγιώτη Στάθη

Το Εφετείο Αθηνών και το Εφετείο Κακουργημάτων Πειραιά δεν εφάρμοσαν τη διάταξη που ψηφίστηκε τον περασμένο Μάρτιο και προβλέπει υποχρεωτική φυλάκιση για σειρά αδικημάτων σε βαθμό πλημμελήματος (κλοπές κλπ) όταν διαπράττονται ως συμμορία από δύο και παραπάνω άτομα) θεωρώντας ότι παραβιάζεται η αρχή της αναλογικότητας (άρθρο 25 Συντάγματος), αλλά και στο θεμελιώδες δικαίωμα του τεκμηρίου αθωότητας, που απαγορεύει την μεταχείριση του κατηγορουμένου ως ενόχου έως την αμετάκλητη καταδίκη του.

 Η εξέλιξη αυτή φέρνει το θέμα στη Βουλή αφού αφορά στην εφαρμογή ή όχι διάταξης του Ποινικού Κώδικα περί υποχρεωτικής φυλάκισης (όχι αναστολή) σε περιπτώσεις που διαπράττονται συγκεκριμένα αδικήματα από κατηγορουμένους που λειτούργησαν ως "συμμορία” (187 ΠΚ παρ.6).
 
 

Ήδη με ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή ο βουλευτής Δράμας και Τομεάρχης Δικαιοσύνης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Θεόφιλος Ξανθόπουλος και άλλοι 27 βουλευτές, ζητούν απαντήσεις από τον Υπουργό Δικαιοσύνης επικαλούμενοι τις αποκαλύψεις των σχετικών δικαστικών αποφάσεων καθώς "δημιουργείται ασάφεια ως προς την ισχύ της εν λόγω διάταξης και το νομικό πλαίσιο με το οποίο δικάζεται ο πολίτης-κατηγορούμενος”. Ζητούν δε, όπως και οι δικηγόροι (που πραγματοποιούν αποχή από τις δίκες με αυτό το αντικείμενο έως τις 31 Δεκεμβρίου) απόσυρση ή τροποποίηση της διάταξης.

Τι έχει συμβεί

Η νέα διάταξη (187 παρ 6) που εισήχθη στις αρχές Μαρτίου του 2022 προβλέπει ότι :

-Οι ποινές δραστών εγκλημάτων (ακόμα και πλημμελημάτων) κατά της περιουσίας και της ιδιοκτησίας , αν διαπράττουν το έγκλημα ως συμμορία, δεν μετατρέπονται , ούτε αναστέλλονται.

-Στη φυλακή, ανεξαρτήτως ποινής, οδηγούνται όλα τα μέλη εγκληματικής οργάνωσης.

Όπως αναφερόταν κατά την ψήφιση της διάταξης στόχος ήταν η αποτροπή της μικροεγκληματικότητας της γειτονιάς, μέσω ενός αυστηρού πλαισίου μη μετατροπής της ποινής για πλημμελήματα που κατά την άποψη αυτή, ανακυκλώνει την μικροεγκληματικότητα από τους ίδιους δράστες.

Στην πράξη

Από την πρώτη στιγμή έντονη ήτα η αντίδραση των δικηγόρων που ανέφεραν :

-Πως υπάρχει κατάλυση του τεκμηρίου αθωότητας αφού μέσω ουσιαστικής επιβολής προ-ποινής και αντιμετώπιση των κατηγορουμένων, ως ενόχων, δίχως να έχει καν μεσολαβήσει η εκδίκαση σε δεύτερο βαθμό

 -Πως η διάταξη αυτή έχει αναδρομική ισχύ σε ήδη εκκρεμείς υποθέσεις αφού το ζήτημα της χορήγησης ή όχι ανασταλτικού αποτελέσματος στην έφεση ρυθμίζεται στο άρθρο 497 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και είχε αρχικά κριθεί ότι η συγκεκριμένη απαγόρευση αναπτύσσει άμεση ισχύ και αναφορικά με την εκδίκαση πράξεων που είχαν τελεστεί πριν την ψήφισή της.

Στην πράξη λοιπόν ανώτερα δικαστήρια, Εφετεία, έρχονται να μην την εφαρμόσουν με το σκεπτικό ότι "...για το ανασταλτικό αποτέλεσμα της έφεσης, εφαρμόζει το άρθρο 497 ΚΠΔ και όχι το άρθρο 187 παρ.6 ΠΚ, καθόσον η τελευταία αυτή διάταξη αντίκεται στην αρχή της αναλογικότητας (άρθρο 25 Συντάγματος), αλλά και στο θεμελιώδες δικαίωμα του τεκμηρίου αθωότητας, που απαγορεύει την μεταχείριση του κατηγορουμένου ως ενόχου έως την αμετάκλητη καταδίκη του”.

Δυο αποφάσεις

Υπάρχουν ήδη τέτοιες δικαστικές αποφάσεις:

-Η απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Πειραιά, που εκδόθηκε στις 6 Μαΐου 2022

και καθαρογράφηκε πρόσφατα σχετικά με την υπόθεση εκβιάσεων και άλλων αδικημάτων σε βάρος 40 προσώπων που έγινε στην αίθουσα των φυλακών Κορυδαλλού. Το δικαστήριο την διάταξη περί υποχρεωτικής φυλάκισης στους καταδικασθέντες για το πλημμέλημα της συμμορίας και δίνει αναστολή στην εκτέλεση της ποινής τους μέχρι το Εφετείο

-Η υπ΄ αριθμόν 2937/2022 απόφασή του Μονομελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών που αρνήθηκε να οδηγήσει στις φυλακές κατηγορούμενους που καταδικάστηκαν σε ποινές από 3- 5 χρόνια για τα αδικήματα της κλοπής (κακούργημα) και συμμορίας (πλημμέλημα- 187 παρ. 6 ΠΚ).

H ερώτηση

Η ερώτηση των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης με θέμα την τροποποίηση άρθρου 187 ΠΚ (Αναστολή – Μετατροπή ποινής, Αναστέλλουσα δύναμη έφεσης), ζητεί να απαντηθεί αν :

• Προτίθεται η Κυβέρνηση να αναλάβει πρωτοβουλία για τη νομοθετική κατάργηση – τροποποίηση της διάταξης του άρθρου 187 παρ. 6 ΠΚ, όπως προστέθηκε με το ν. 4908/2022.

• Ποια είναι η θέση της Κυβέρνησης απέναντι στην απόφαση της Ολομέλειας των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος για αποχή από ποινικές δίκες στις οποίες υπάρχει κατηγορία για τέλεση του άρθρου 187 ΠΚ;

ΠΗΓΗ: Capital.gr

 

Read more...

Δυστοπική υποχρεωτικότητα με συν-ένεση και άνευ συναινέσεως!!

Χωρίς τη φυσική παρουσία του Δημοσίου και συγκεκριμένα του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (ΝΣΚ), το οποίο αποτελεί το “δικηγόρο”, τον εκπρόσωπο του Δημοσίου (Σ. άρθρο 100Α) πραγματοποιήθηκε η δίκη για την κατάργηση του προστίμου στους πολίτες που έχουν συμπληρώσει το 60ο έτος ηλικίας τους και δεν έχουν εμβολιαστεί κατά του κορωνοϊού COVID-19.

Οι 18 προσφεύγοντες είχαν καταθέσει στις 4 Μαρτίου του τρέχοντος έτους αιτήσεις ακύρωσης κατά της ΚΥΑ (ΓΠ.οικ. 7586/2022) με την οποία προβλέφθηκε η διαδικασία για την επιβολή μηνιαίου προστίμου 100 ευρώ στους πολίτες ηλικίας άνω των 60 ετών, οι οποίοι επέλεξαν να μην εμβολιαστούν και για όσο διάστημα παραμένουν ανεμβολίαστοι. Οι αιτήσεις των 18 προσφευγόντων πολιτών συζητήθηκαν στις 8 Απριλίου ενώπιον του ΣτΕ και αναμφίβολα το αποτέλεσμα θα τους δικαιώνει, όπως θα δικαιώνει και όσους πολίτες τάσσονται κατά της θέσπισης του υποχρεωτικού εμβολιασμού και κατά της επιβολής διοικητικής κύρωσης σε μη εμβολιασμένους πολίτες ηλικίας άνω των 60 ετών.

Το ότι το Δημόσιο δεν προσκόμισε στοιχεία (φάκελο) ενώ παράλληλα δεν είχε φυσική παρουσία στο ΣτΕ καταδεικνύει ότι δεν ήταν σε θέση να αντικρούσει τα επιχειρήματα των προσφευγόντων που τάσσονται κατά της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού , καθότι ο νόμος για τον υποχρεωτικό εμβολιασμό και η ΚΥΑ που εκδόθηκε για την εφαρμογή του έχουν αντισυνταγματικό χαρακτήρα, καθώς - κατά την προσωπική μου γνώμη - ο υποχρεωτικός εμβολιασμός προσκρούει στα ακόλουθα άρθρα του Συντάγματος:

Καταρχάς, στο άρθρο 2 Σ βάσει του οποίου “ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας”. Ο εμβολιασμός χωρίς τη θέληση του ατόμου, δηλαδή η αθέλητη επέμβαση στο σώμα του (ιατρική πράξη) και η επιβολή οποιασδήποτε κύρωσης σε περίπτωση άρνησης εμβολιασμού έρχεται σε σύγκρουση με την προστασία της αξίας του ανθρώπου.

Έπειτα, προσκρούει στην παράγραφο 1 του άρθρου 5 Σ βάσει του οποίου: “Kαθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Xώρας, εφόσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει το Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη”. Βλέπουμε ότι στην παράγραφο 1 του άρθρου 5 Σ με μια γενική ρήτρα περιορισμού προς όφελος των δικαιωμάτων τρίτων («εφόσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων»), διατυπώνεται ότι η ελευθερία, την οποία κατοχυρώνει το Σύνταγμα, δεν καταλήγει σε ένα απόλυτο δικαίωμα κάθε προσώπου να είναι ανά πάσα στιγμή ελεύθερο από οποιαδήποτε περιορισμό. Είναι διαφορετικό όμως να θεσπίζονται περιορισμοί για όσους πολίτες επιλέγουν να μην εμβολιαστούν και διαφορετικό να ασκείται σε αυτούς σωματικός καταναγκασμός και εμμέσως πλην σαφώς να απειλούνται και να εκβιάζονται προκειμένου να εμβολιαστούν. Με αυτόν τον τρόπο καταλύεται η προσωπικότητα του ατόμου και απόλλυται το δικαίωμα στην ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας καθώς και το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση του σώματος. Κάθε άνθρωπος δύναται ελεύθερα να αποδεχθεί ή να αρνηθεί ιατρικές πράξεις από τρίτους που παρεμβαίνουν στην οντότητά του.

Ακολούθως, αντίκειται στην παράγραφο 1 του άρθρου 9 Σ βάσει του οποίου: “H ιδιωτική και οικογενειακή ζωή του ατόμου είναι απαραβίαστη” και στο άρθρο 9Α Σ βάσει του οποίου: “Καθένας έχει δικαίωμα προστασίας από τη συλλογή, επεξεργασία και χρήση, ιδίως με ηλεκτρονικά μέσα, των προσωπικών του δεδομένων” καθώς διενεργείται συλλογή και επεξεργασία ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων που αφορούν την υγεία των πολιτών. Οι υπέρμαχοι του υποχρεωτικού εμβολιασμού δύνανται να υποστηρίξουν ότι δικαιολογείται η επέμβαση στο δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής ζωής, αν το προβλεπόμενο υπό του νόμου μέτρο αποτελεί μέτρο το οποίο, σε μία δημοκρατική κοινωνία, είναι αναγκαίο για την υγεία και την προστασία των δικαιωμάτων των άλλων. Βάσει και της παραγράφου 4 του άρθρου 25 Σ “το Kράτος δικαιούται να αξιώνει από όλους τους πολίτες την εκπλήρωση του χρέους της κοινωνικής και εθνικής αλληλεγγύης”. Άρα με γνώμονα το καθήκον προστασίας της υγείας όλων των μελών της κοινωνίας, και ιδιαίτερα των ευάλωτων, δικαιολογείται να επιβληθεί σε ένα τμήμα του πληθυσμού ο υποχρεωτικός εμβολιασμός.

Εντούτοις, με βάση την παρ. 1 εδ. δ' του άρθρου 25 Σ: “Oι κάθε είδους περιορισμοί που μπορούν κατά το Σύνταγμα να επιβληθούν στα δικαιώματα του ατόμου πρέπει να σέβονται την αρχή της αναλογικότητας”. Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν διακινδυνεύεται άμεσα η δημόσια υγεία, απλώς προβάλλεται το επιχείρημα ότι ενδέχεται αυτή να τεθεί σε κίνδυνο σε περίπτωση που νοσήσουν οι ανεμβολίαστοι πολίτες ηλικίας άνω των 60 ετών και χρειαστεί να διασωληνωθούν στις ΜΕΘ επιβαρύνοντας έτσι υπέρμετρα το ΕΣΥ. Το επιχείρημα αυτό έχει πιθανολογικό χαρακτήρα και συνεπώς δεν είναι δυνατόν να επιβάλλουμε ένα τόσο αυστηρό μέτρο ,όπως η επιβολή διοικητικού προστίμου στηριζόμενοι σε πιθανότητες.

Το αντεπιχείρημα ότι οι νοσηλείες εμβολιασμένων πολιτών είναι πιο σπάνιες και ότι αν νοσήσουν δεν θα νοσήσουν βαριά επίσης καταρρίπτεται καθώς οι νοσηλείες εμβολιασμένων πολιτών αυξάνονται σταδιακά, είτε λόγω του ότι προκύπτουν διαρκώς νέες παραλλαγές του ιού, είτε κυρίως επειδή πέρασε σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα από την ολοκλήρωση του εμβολιαστικού τους κύκλου. Η παρεχόμενη δια του εμβολίου προστασία φθίνει και συνεπώς ολοένα και περισσότεροι πολίτες οι οποίοι είναι πλήρως εμβολιασμένοι δύνανται να έρθουν σε επαφή με τον κορωνοϊό, να νοσήσουν και να χρειαστεί να διασωληνωθούν εξίσου με όσους πολίτες παραμένουν ανεμβολίαστοι. Ενδεικτικά αναφέρω ότι με βάση τα στοιχεία του ΕΟΔΥ για το διάστημα από 1 έως 9 Απριλίου του 2022, την 1 Απριλίου μεταξύ των ασθενών που νοσηλεύονταν διασωληνωμένοι, 210 (59.83%) ήταν ανεμβολίαστοι ή μερικώς εμβολιασμένοι και 141 (40.17%) ήταν πλήρως εμβολιασμένοι ενώ στις 9 Απριλίου μεταξύ των ασθενών που νοσηλεύονταν διασωληνωμένοι, 200 (55.4%) ήταν ανεμβολίαστοι ή μερικώς εμβολιασμένοι και 161 (44.6%) πλήρως εμβολιασμένοι. Μπορεί να είναι υψηλότερος ο αριθμός των ανεμβολίαστων πολιτών που διασωληνώνονται, διαπιστώνουμε όμως ότι και ο αριθμός των εμβολιασμένων πολιτών είναι σταδιακά αυξανόμενος. Συνεπώς, ούτε η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη εμβολιαστική κάλυψη του πληθυσμού ηλικίας άνω των 60 ετών, αλλά ούτε και η ολοκληρωτική (100%) εμβολιαστική κάλυψη του πληθυσμού δεν θα μπορούσε να αποτελέσει ποτέ βέλτιστη στρατηγική. Εάν εμβολιαστεί το σύνολο του πληθυσμού, το σύνολο των διασωληνωμένων θα είναι πλήρως εμβολιασμένοι, είτε επειδή το εμβόλιο δεν παρέχει απόλυτη προστασία είτε επειδή υπάρχουν ειδικές κατηγορίες πληθυσμού (π.χ. ανοσοκατεσταλμένοι, άτομα με χρόνιες παθήσεις) που δεν μπορούν να καλυφθούν πλήρως από αυτό καθώς δεν θα εμφανίζουν την απαιτούμενη ανοσολογική απόκριση.

Επιπλέον, παραβιάζεται και η αρχή της ισότητας των πολιτών όπως αυτή κατοχυρώνεται στο άρθρο 4 παρ. 1 Σ (“Oι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου”) καθώς αφενός οι ανεμβολίαστοι πολίτες άνω των 60 ετών υφίστανται μια δυσμενή διάκριση και μια δυσμενή μεταχείριση απλώς και μόνο λόγω της επιλογής τους να μην εμβολιαστούν δεδομένου ότι συλλογική ανοσία είναι αδύνατο να επιτευχθεί μέσω των εμβολίων αυτών, ενώ αφετέρου επωμίζονται τεράστια οικονομικά βάρη σε σύγκριση με τους υπόλοιπους συμπολίτες τους. Πολλοί από τους μη εμβολιασμένους πολίτες άνω των 60 ετών συμμετέχουν λίγο ή και καθόλου στην κοινωνική και πολιτιστική ζωή του τόπου, έχουν χαμηλά εισοδήματα στην πλειονότητά τους ή/και χρόνια προβλήματα υγείας. Για τους πολίτες που έχουν μηδενικά ή χαμηλά εισοδήματα το πρόστιμο αυτό είναι δυσβάσταχτο, ενώ για κάποιους με διαθέσιμο υψηλό εισόδημα, είναι αμελητέο και άμοιρο προβληματισμού. Βεβαίως, δεν θα πρέπει να διαλάθει της προσοχής μας η επαναληπτικότητα του προστίμου. Η καταβολή του προστίμου των εκατό ευρώ επί πολλούς μήνες, για όσο χρονικό διάστημα διαρκεί η πανδημία, αποτελεί ένα τρομερά επαχθές μέτρο σε συνδυασμό με τις δυσθεώρητες δαπάνες που υποχρεούται να καταβάλει ο μη εμβολιασμένος πολίτης άνω των 60 ετών για αλλεπάλληλα ράπιντ τεστ προκειμένου να εξασφαλίσει ισότιμη συμμετοχή στο δημόσιο βίο.

Ακoλούθως, εξαιρούνται από την εφαρµογή του υποχρεωτικού µέτρου του εµβολιασµού κατά του COVID-19 οι πολίτες εκείνοι που έχουν αποδεδειγµένα λόγους υγείας που εµποδίζουν τη διενέργεια του εµβολίου και συγκεκριµένα: σοβαρή αλλεργική αντίδραση, διαγνωσµένη αλλεργία, σύνδροµο θρόµβωσης µε θροµβοπενία, ιστορικό θροµβοπενίας, διάγνωση περικαρδίτιδας ή µυοκαρδίτιδας. Υπάρχουν όμως και άτομα που έχουν χρόνια προβλήματα υγείας τα οποία δεν εμπίπτουν στον κατάλογο των ατόμων που εξαιρούνται και ενδέχεται να εμβολιαστούν αναγκαστικά για να αποφύγουν το πρόστιμο και στη συνέχεια να εκδηλώσουν κάποια άγνωστη και επικίνδυνη για την υγεία τους και τη ζωή τους παρενέργεια. Αυτό βέβαια ισχύει και για όσα άτομα δεν έχουν κάποιο υποκείμενο νόσημα. Απλώς όσοι έχουν προβλήματα υγείας θεωρούνται πιο επιρρεπείς στην εκδήλωση κάποιας ανεπιθύμητης ενέργειας του εμβολίου καθώς ο οργανισμός τους είναι αδύναμος ενώ παράλληλα λαμβάνουν φάρμακα για την πάθησή τους, υπάρχει δηλαδή συγχορήγηση άλλων φαρμάκων κατά το χρόνο του εμβολιασμού εντείνοντας με αυτόν τον τρόπο την πιθανότητα εμφάνισης κάποιας παρενέργειας. Στην περίπτωση αυτή συντρέχουν οι προϋποθέσεις αποζημίωσης του κράτους απέναντι στον πολίτη. Το κράτος δεν μπορεί να έχει μόνο αξιώσεις από τον πολίτη, πρέπει να αναλαμβάνει και τις ευθύνες του. Δεν υπάρχει όμως τέτοια πρόβλεψη στην ΚΥΑ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο ΕΟΦ στα πλαίσια του συστήματος φαρμακοεπαγρύπνησης ανακοίνωσε προχθές πάνω από 18.000 ανεπιθύμητες ενέργειες και 130 θανάτους στην Ελληνική Επικράτεια που πιθανώς σχετίζονται με τον εμβολιασμό έναντι της νόσου COVID 19 και κατεγράφησαν ως τις 26 Δεκεμβρίου του 2021. Παράλληλα, η Moderna αποσύρει χιλιάδες δόσεις του εμβολίου της και συγκεκριμένα 764.900 αφού ένα φιαλίδιο εντοπίστηκε μολυσμένο από ξένο σώμα, δίχως όμως η ίδια να αποκαλύψει τι είδους ξένο μολυσμένο σωματίδιο βρέθηκε στο φιαλίδιο. Πώς να μην κλονιστεί η σχέση εμπιστοσύνης της Πολιτείας με τον πολίτη, όταν αυτή απαιτεί από εκείνον να εμβολιαστεί με ένα σκεύασμα του οποίου το περιεχόμενο μπορεί να τεθεί υπό αμφισβήτηση, η παρεχόμενη διάρκεια προστασίας έναντι του ιού παραμένει αδιευκρίνιστη και οι πιθανές παρενέργειές του συνεχίζουν να διερευνώνται κατά τη διάρκεια των κλινικών δοκιμών; Πώς η Πολιτεία μπορεί να εγγυηθεί στον πολίτη ότι είναι απολύτως ασφαλή τα εμβόλια ώστε αυτός να προχωρήσει στον εμβολιασμό του όταν οι ίδιες οι φαρμακευτικές εταιρείες δεν είναι σε θέση να του εγγυηθούν κάτι τέτοιο;

Συνάμα, παραβιάζεται το άρθρο 7 παρ. 2 Σ που απαγορεύει τα βασανιστήρια. Οποιαδήποτε σωματική κάκωση μπορεί να προκληθεί εν προκειμένω κατόπιν του εμβολιασμού καθώς και την άσκηση ψυχολογικής βίας, αφού ο πολίτης έρχεται αντιμέτωπος με έναν στυγνό εκβιασμό εκ μέρους της Πολιτείας και καλείται να επιλέξει ή τον εμβολιασμό του ή την καταβολή του προστίμου. Αν επιλέξει τον εμβολιασμό του, αυτός θα πραγματοποιηθεί δίχως την ελεύθερη συναίνεσή του.

Ο υποχρεωτικός εμβολιασμός αντίκειται σε πληθώρα νομικών κειμένων εκτός από το Σύνταγμα (στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), στον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΧΘΔΕΕ), στον Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας, στον Κώδικα της Νυρεμβέργης, στη Σύμβαση του Οβιέδο κ.τ.λ.).

Ωστόσο, σκοπίμως καλλιεργείται ένας ηθικός πανικός (moral panic), ένα ευρέως διαδεδομένο και αναιτιολόγητο κύμα φόβου έναντι μιας συγκεκριμένης κατηγορίας πολιτών, των ανεμβολίαστων, οι οποίοι στοχοποιούνται και θεωρείται ότι θέτουν σε κίνδυνο την υγειονομική ασφάλεια της κοινωνίας. Με μοναδικό κριτήριο την άρνησή τους να εμβολιαστούν προσδίδονται σε αυτούς διάφοροι χαρακτηρισμοί: “συνωμοσιολόγοι”, “αρνητές της επιστήμης”, “ακραίοι αντιεμβολιαστές”, “ψεκασμένοι”, “παραβατικά στοιχεία” και αυτή η ετικετοποίηση μπορεί να συνεχιστεί στο διηνεκές.

Ο μη εμβολιασμένος πολίτης μπορεί να παραλληλιστεί με τον Εβραίο από το παραμύθι “το Δηλητηριώδες Μανιτάρι” ("The Poisonous Mushroom") του Ernst Hiemer που εκδόθηκε το 1938 από τον Julius Streicher, τον αντισημίτη εκδότη της εφημερίδας "Der Stürmer" (“Καταδρομέας”). Το έργο απευθυνόταν στη Χιτλερική Νεολαία παρουσιάζοντας τους Εβραίους ως απειλή για το γερμανικό έθνος. Στο παραμύθι πρωταγωνιστεί ένα αγόρι το οποίο οι γονείς του το διδάσκουν να ξεχωρίζει τα βρώσιμα από τα δηλητηριώδη μανιτάρια, τους καλούς από τους κακούς ανθρώπους όπου κακοί θεωρούνταν οι Εβραίοι, τους οποίους όφειλε να μην εμπιστεύεται καλλιεργώντας στην νεανική ψυχή το μίσος απέναντι στους Εβραίους. Παραλληλίζοντας με τη σημερινή πραγματικότητα, τα βρώσιμα μανιτάρια είναι οι εμβολιασμένοι πολίτες και τα δηλητηριώδη μανιτάρια είναι οι ανεμβολίαστοι πολίτες, οι οποίοι βρίσκονται στο περιθώριο της κοινωνίας και οι οποίοι θέτουν σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία, επιβαρύνουν τις ΜΕΘ, ευθύνονται για την παράταση της πανδημίας και την έξαρση των μεταλλάξεων. Οφείλουν να αποδεικνύουν διαρκώς την "καθαρότητά τους" φέροντας πάντα μαζί τους το αντίστοιχο άστρο του Δαυίδ, το οποίο είναι η βεβαίωση αρνητικού τεστ, ράπιντ ή μοριακού. Εκτός αυτού, το QR code της εκάστοτε βεβαίωσης το σκανάρουν άτομα που δεν έχουν αυτήν τη δικαιοδοσία καθότι οι ίδιοι δεν είναι υπάλληλοι της αστυνομίας, της εφορίας ή της οιασδήποτε δημόσιας αρχής. Οι σκαναριστές αυτοχρίζονται προστάτες της δημόσιας υγείας και επιτακτικά ζητούν από τους ανεμβολίαστους πολίτες να τους επιδείξουν την πολυπόθητη βεβαίωση που οφείλουν να έχουν στην κατοχή τους και η οποία ενέχει πλέον τη θέση νομιμοποιητικού εγγράφου ταυτότητας ή διαβατηρίου ενώ παράλληλα θεωρούν ότι ασκούν το αξίωμα αυτό “ελέω Θεού” εν προκειμένω με τις εγκρίσεις του Υπουργείου Υγείας και της Κυβέρνησης, γεγονός που ευτελίζει την προσωπικότητα του ατόμου που παραμένει ανεμβολίαστο από επιλογή του.

Το ζητούμενο δεν είναι ο διαχωρισμός των πολιτών σε εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους, το ζητούμενο είναι ενωμένοι να εξέλθουμε αλώβητοι από τη δίνη της πανδημίας. Ο επιδιωκόμενος σκοπός είναι ο περιορισμός της εξάπλωσης του κορωνοϊού, δίχως όμως την επιβολή ενός μέτρου τιμωρητικού αντί για προστατευτικού χαρακτήρα, ενός μέτρου που φαίνεται ότι δεν είναι stricto sensu, εν στενή εννοία, αναλογικό με τον επιδιωκόμενο σκοπό της προστασίας της δημόσιας υγείας. Αντιθέτως υπερακοντίζει το σκοπό αυτό, αποτελεί παρέμβαση μη συνταγματικώς ανεκτή και καθιστά δυσβάσταχτο το βίο μιας ορισμένης μερίδας πολιτών οι οποίοι δοκιμάζονται και πληρώνουν χωρίς να φταίνε, όπως συμβαίνει με τους ήρωες στις αρχαίες τραγωδίες όπου οι θεατές επιζητούν την κάθαρση μέσα από τη δικαίωση του ταλανισμένου ήρωα, εν προκειμένω του μη εμβολιασμένου πολίτη άνω των 60 ετών. Και θεωρώ ότι πράγματι επήλθε η κάθαρσις αφότου το Δημόσιο ούτε στη δίκη παρέστη με τη φυσική του παρουσία ούτε στοιχεία/φάκελο προσκόμισε στο ΣτΕ ενώ του είχαν ζητηθεί και είχε τον απαραίτητο χρόνο για να τα παράσχει.

Είναι αναγκαίο να αντιτασσόμαστε στον υποχρεωτικό εμβολιασμό των πολιτών που κατοχυρώνει ηλικιακές διακρίσεις (ageism), κατά της παράνομης και αθέμιτης επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων των πολιτών και υπέρ της εξάντλησης όλων των δυνατών αλλά ήπιων μέτρων που στοχεύουν στην προστασία της δημόσιας υγείας και δεν παραβιάζουν την αρχή της αναλογικότητας. Το καλύτερο, ηπιότερο και πιο αποτελεσματικό μέτρο είναι αυτό της τήρησης των υγειονομικών μέτρων ασφαλείας με κυριότερο αυτό της υποχρεωτικής χρήσης μάσκας προστασίας της οποίας η χρησιμότητα είναι αμφιλεγόμενη, έχει πολλούς υπερασπιστές και πολλούς επικριτές, έχει τα θετικά της έχει και τα αρνητικά της, δεν παύει όμως να αποτελεί κύριο μέσο προστασίας κατά τη διάρκεια της μάχης μας έναντι του κορωνοϊού.

Μένουμε ασφαλείς, μένουμε υγιείς, μένουμε ενωμένες και ενωμένοι και βγαίνουμε αλώβητοι από την πανδημική κρίση.

Χριστίνα Σ.

Δευτεροετής φοιτήτρια Νομικής ΕΚΠΑ

 

 

Read more...

Συγκρότηση νομικής επιτροπής για την υποστήριξη της ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ – ΠΡΟΣΚΛΗΣΗΣ ΠΟΛΙΤΩΝ για την παράνομη επεξεργασία των προσωπικών δεδομένων

Συγκροτήθηκε νομική επιτροπή για την υποστήριξη της “ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ – ΠΡΟΣΚΛΗΣΗΣ ΠΟΛΙΤΩΝ” για την παράνομη επεξεργασία των προσωπικών δεδομένων από δημόσιους φορείς για την επιβολή του προστίμου των 100 ευρώ στους ανεμβολίαστους άνω των 60 ετών, η οποία απευθύνεται προς τον Πρόεδρο και τα μέλη της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων και θα συγκοινοποιηθεί προς (α) τον Εισαγγελέα Αρείου Πάγου (β) τον Συνήγορο του Πολίτη, (γ) τον Πρόεδρο της Βουλής (δ) τους Αρχηγούς και τα μέλη των Κοινοβουλευτικών Ομάδων : ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΚΙΝΑΛ, ΜΕΡΑ 25, ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ και (ε) τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκου Κοινοβουλίου.

 

Η Επιτροπή αποτελείται από τους δικηγόρους:  Μαίρη Δούκα, Ελένη Ευστρατίου, Μαρία Θεοφανούδη, Αναστάσιο Κώνστα,  Νάσια Μιχελή , Δημήτρη Μπελαντή, Βασίλη Παπανικολάου, Στέλλα Πατρώνα, Νότα Πρωτονοτάριου και Γιώτα Τσέλιου.

Η συλλογή υπογραφών θα συνεχισθεί έως τις 27/3 και η “ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ – ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ” θα κοινοποιηθεί στις 29/3, καθώς η ανακοίνωση της αναστολής του προστίμου των 100 ευρώ είναι μια καλή εξέλιξη, ωστόσο παραμένει το θέμα της παράνομης επεξεργασίας των προσωπικών δεδομένων μας βάσει της οποίας επιβλήθηκε πρόστιμο 50 ευρώ για τον μήνα Ιανουάριο. Συνεχίζεται λοιπόν ο αγώνας μέχρι τη δικαίωση των πολιτών και την τιμωρία των υπευθύνων για την παράνομη επεξεργασία των προσωπικών δεδομένων μας κατά τα οριζόμενα στο νόμο.

 

Το κείμενο της ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ – ΠΡΟΣΚΛΗΣΗΣ ΠΟΛΙΤΩΝ

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ – ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ

Π Ρ Ο Σ

Τον Πρόεδρο και τα μέλη της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων

 

ΣΥΓΚΟΙΝΟΠΟΙΟΥΜΕΝΗ ΠΡΟΣ:

Τον Εισαγγελέα Αρείου Πάγου

Τον Συνήγορο του Πολίτη

Τον Πρόεδρο της Βουλής

Τους Αρχηγούς και τα μέλη των Κοινοβουλευτικών Ομάδων :

ΣΥΡΙΖΑ

ΚΚΕ

ΚΙΝΑΛ

ΜΕΡΑ 25

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ

Τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκου Κοινοβουλίου

Με την παρούσα ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΑΣΤΕ εντόνως για την σκανδαλώδη ανοχή και ολιγωρία που επιδεικνύετε στην παράνομη επεξεργασία από δημόσιους φορείς των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων που περιέχονται α) στο Σύστημα προγραμματισμού συνεδριών εμβολιασμού κατά του κορωνοϊού COVID-19 του άρθρου 57 του ν. 4764/2020 (Α` 256) της ΗΔΙΚΑ Α.Ε. β) στο Εθνικό Μητρώο Εμβολιασμών κατά του κορωνοϊού COVID-19 του άρθρου 55 του ν. 4764/2020, γ) στα Μητρώα εμβολιασμένων εξωτερικού του άρθρου 55Α του ν. 4764/2020 δ) στα Μητρώα νοσησάντων εξωτερικού από τον κορωνοϊό COVID-19 της παρ. 1 του άρθρου 192 του ν. 4855/2021 (Α` 215), δ) στο Εθνικό Μητρώο Ασθενών από Κορωνοϊό COVID- 19 του εικοστού ενάτου άρθρου της από 30.3.2020 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου (Α`75) ε) στο Σύστημα Προγραμματισμού Συνεδριών Εμβολιασμού και στ)  στο Σύστημα Ηλεκτρονικής Συνταγογράφησης του ν. 3892/2010.

Επισημαίνουμε ότι σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 24 ν. 4624/2019 για την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από δημόσιους φορείς για σκοπό διαφορετικό από αυτόν για τον οποίο έχουν συλλεχθεί, πρέπει η επεξεργασία αυτή να είναι αναγκαία για την εκπλήρωση των καθηκόντων που τους έχουν ανατεθεί και εφόσον είναι: (α) απαραίτητος ο έλεγχος των πληροφοριών που παρέχονται από το υποκείμενο των δεδομένων, διότι υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις ότι οι πληροφορίες αυτές είναι εσφαλμένες (β) αναγκαία για την αποτροπή κινδύνων για την εθνική ασφάλεια, την εθνική άμυνα ή τη δημόσια ασφάλεια ή για τη διασφάλιση φορολογικών και τελωνειακών εσόδων, (γ) αναγκαία για τη δίωξη ποινικών αδικημάτων (δ) αναγκαία για την αποτροπή σοβαρής βλάβης στα δικαιώματα άλλου προσώπου και (δ) απαραίτητη για την παραγωγή των επίσημων στατιστικών. Ειδικά δε για την επεξεργασία των ειδικών (ευαίσθητων) δεδομένων του άρθρου 9 του ΓΚΠΔ η παράγράφος 2 του άρθρου 24 προβλέπει ότι πρέπει να πληρούνται οι προαναφερόμενες προϋποθέσεις της παραγράφου 1 του ίδιου άρθρου και επιπλέον να εφαρμόζεται και μια από τις προβλεπόμενες στο άρθρο 9 παράγραφος 2 του ΓΚΠΔ εξαιρέσεις.

Επειδή εν προκειμένω η επεξεργασία ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων για τον σκοπό του ελέγχου, της διαπίστωσης παραβάσεων και της επιβολής προστίμου λόγω μη τήρησης της υποχρέωσης εμβολιασμού της παραγράφου 1 του άρθρου 24 ν. 4865/2021 - ανεξάρτητα από την αμφισβητούμενη συνταγματικότητα της υποχρέωσης αυτής - δεν πληροί τις προϋποθέσεις που τάσσει το άρθρο 24 του ν. 4624/2019 και είναι παράνομη.

Επειδή, παρότι το εν λόγω θέμα εμπίπτει στις αρμοδιότητες σας για την αυτεπάγγελτη διενέργεια ελέγχου και έρευνας, έχει ήδη ζητηθεί η παρέμβασή σας με την επείγουσα έκκληση που σας απηύθυναν καθηγητές ΑΕΙ και νομικοί στις 8.3.2022 και έχετε ήδη λάβει γνώση της με αριθ. Πρωτ. 12186/25.2.2022 γνωμοδότησης του DPO του Υπουργείου Υγείας, στην οποία ομολογειται η επεξεργασία ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων κατά παράβαση της διάταξης του άρθρου 24 του ν. 4624/2019.

Επειδή ειδικά για την παράνομη επεξεργασία προσωπικών δεδομένων του συστήματος αρχειοθέτησης του Εθνικού Μητρώου Ασθενών από τον κορωνοϊο COVID-19, με την παράγραφο 11 του εικοστού ένατου άρθρου της ΠΝΠ 30/3/2020 (ΦΕΚ Α 75/2020) υφίσταται ειδική πρόβλεψη ότι τιμωρείται με φυλάκιση και χρηματική ποινή και αν πρόκειται για ευαίσθητα δεδομένα με φυλάκιση ενός (1) τουλάχιστον έτους και χρηματική ποινή είκοσι χιλιάδων (20.000) ευρώ τουλάχιστον, αν η πράξη δεν τιμωρείται βαρύτερα από άλλες διατάξεις.

ΣΑΣ ΚΑΛΟΥΜΕ να εκπληρώσετε τα καθήκοντα που αρμόζουν στο θεσμικό σας ρόλο προς προάσπιση του δικαιώματος που μας αναγνωρίζεται από το άρθρο 9Α του Συντάγματος και το άρθρο 8 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε για την προστασία των προσωπικών δεδομένων μας.

ΟΙ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΕΝΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ”

 

  • H υπογραφή της ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ - ΠΡΟΣΚΛΗΣΗΣ ΠΟΛΙΤΩΝ γίνεται στέλνοντας στην ηλεκτρονική διεύθυνση Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.  το παρακάτω κείμενο:

    “Συμφωνώ και προσυπογράφω το κείμενο “ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ – ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ” προς τον Πρόεδρο και τα μέλη της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων και εξουσιοδοτώ τους Δικηγόρους Στέλλα Πατρώνα, Γιώτα Τσέλιου και Αναστάσιο Κώνστα, να την κοινοποιήσουν και να τη δημοσιεύσουν.

    Ονομα:

    Επώνυμο:

    Πατρώνυμο:

    Διεύθυνση κατοικίας:

 

 

 

ΟΙ ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ ΤΗΣ ΝΟΜΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

Ελένη Ευστρατίου

Μαρία Θεοφανούδη

Αναστάσιος Κώνστας

Σπύρος Μαρκέτος

Νάσια Μιχελή

Δημήτρης Μπελαντής

Βασίλης Παπανικολάου

Στέλλα Πατρώνα

Νότα Πρωτονοτάριου

Γιώτα Τσέλιου

 

Read more...

Θα παρέμβει επιτέλους η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων; Επείγουσα έκκληση Καθηγητών ΑΕΙ και Δικηγόρων

“Μίας μεγάλης κλίμακας παράνομη επεξεργασία ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων από δημόσιους φορείς βρίσκεται σε εξέλιξη με σκοπό την επιβολή του διοικητικού προστίμου των 100 ευρώ που προβλέπεται από τη διάταξη του άρθρου 24 ν. 4865/2021” επισημαίνουν Καθηγητές ΑΕΙ και Δικηγόροι που επέδωσαν χθες, 8.3.2022, με δικαστικό επιμελητή “Επείγουσα Έκκληση” προς την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, προκειμένου να παρέμβει άμεσα για την υπεράσπιση του θεμελιώδους δικαιώματος της προστασίας των προσωπικών δεδομένων των πολιτών.

Πρέπει να σημειωθεί ότι ήδη δεκάδες πολίτες έχουν απευθυνθεί για το θέμα αυτό στους Υπεύθυνους Προστασίας Δεδομένων της ΗΔΙΚΑ, του Υπουργείου Εργασίας και Υπουργείου Υγείας ζητώντας να μην χρησιμοποιηθούν τα προσωπικά δεδομένα τους σε παράνομη επεξεργασία. Ωστόσο μέχρι σήμερα δεν έχει κινηθεί οποιαδήποτε διαδικασία ελέγχου από την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων , η οποία σε κάθε περίπτωση θα έπρεπε να είχε ενεργήσει αυτεπαγγέλτως αμέσως μετά την έκδοση της ΚΥΑ για την επιβολή του προστίμου, καθώς παραβιάζει το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο προστασίας προσωπικών δεδομένων.

Το θέμα αυτό, ήδη έχει τις διαστάσεις σκανδάλου και οποιαδήποτε περαιτέρω ολιγωρία από την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων εγείρει σοβαρά ζητήματα ως προς την “ανεξαρτησία” της και την ορθή θεσμική λειτουργία της.

Το κείμενο της Επείγουσας Έκκλησης με τις υπογραφές Καθηγητών ΑΕΙ και Δικηγόρων

 

ΠΡΟΣ

Αρχή Προστασίας Δεδομένων

Προσωπικού Χαρακτήρα

 

Αθήνα, 3-3-2022

 

ΘΕΜΑ: Επείγουσα έκκληση Νομικών και Καθηγητών Α.Ε.Ι.

Σας απευθύνουμε την παρούσα επείγουσα έκκληση και ζητάμε την άμεση παρέμβασή σας καθώς βρίσκεται σε εξέλιξη μιας μεγάλης κλίμακας παράνομη επεξεργασία ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων από δημόσιους φορείς με σκοπό την επιβολή του διοικητικού προστίμου των 100 ευρώ που προβλέπεται από τη διάταξη του άρθρου 24 ν. 4865/2021 .

Συγκεκριμένα με τις διατάξεις του άρθρου 2 παράγραφοι 2 και 3 της υπ' αριθμ. ΓΠ οικ 7586 ΚΥΑ (ΦΕΚ Β 608/12.2.2021) προβλέπονται τα εξής: (1) Η ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΛΙΣΤΑΣ από την ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία “Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση Κοινωνικής Ασφάλισης” (ΗΔΙΚΑ Α.Ε) με τα φυσικά πρόσωπα που έχουν γεννηθεί έως και την 31.12.1961 και εντάσσονται στην παρ. 1 του άρθρου 24 του ν. 4865/2021, η οποία θα περιλαμβάνει τα εξής στοιχεία (i) ονοματεπώνυμο, πατρώνυμο, μητρώνυμο, ημερομηνία γέννησης, Αριθμό Μητρώου Κοινωνικής Ασφάλισης (Α.Μ.Κ.Α) ή Προσωρινός Αριθμός Ασφάλισης και Υγειονομικής Περίθαλψης Αλλοδαπού (Π.Α.Α.Υ.Π.Α) ή Προσωρινός Αριθμός Μητρώου Κοινωνικής Ασφάλισης (Π.Α.Μ.Κ.Α) (ii) ένδειξη σχετικά με τη συμμόρφωσή τους με την υποχρέωση εμβολιασμού για την επιβολή μισού ή πλήρους προστίμου (iii) ένδειξη χρήσης συνταγογράφησης εντός τελευταίας πενταετίας. (άρθρο 2 παρ. 2). (2) Τα στοιχεία  για την κατάρτιση της εν λόγω λίστας αντλούνται από: α) το Σύστημα προγραμματισμού συνεδριών εμβολιασμού κατά του κορωνοϊού COVID-19 του άρθρου 57 του ν. 4764/2020 (Α` 256) της ΗΔΙΚΑ Α.Ε. β) το Εθνικό Μητρώο Εμβολιασμών κατά του κορωνοϊού COVID-19 του άρθρου 55 του ν. 4764/2020, από το οποίο διαπιστώνεται η διενέργεια ή μη εμβολιασμού κατά του COVID-19, γ) τα Μητρώα εμβολιασμένων εξωτερικού του άρθρου 55Α του ν. 4764/2020 και Μητρώα νοσησάντων εξωτερικού από τον κορωνοϊό COVID-19 της παρ. 1 του άρθρου 192 του ν. 4855/2021 (Α` 215), δ) το Εθνικό Μητρώο Ασθενών από Κορωνοϊό COVID- 19 του εικοστού ενάτου άρθρου της από 30.3.2020 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου (Α`75), από το οποίο διαπιστώνεται η συνδρομή απαλλαγής από εμβολιασμό λόγω νόσησης του υπόχρεου  φυσικού προσώπου, ε) τις θετικές αποφάσεις απαλλαγής από τον εμβολιασμό που έχουν γνωστοποιηθεί στην Η.ΔΙ.Κ.Α. Α.Ε. από τις υγειονομικές επιτροπές, και τις αιτήσεις απαλλαγής σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 3 της υπ` αρ. 81185/27.12.2021 κοινής απόφασης των Υπουργών Οικονομικών, Υγείας, Ψηφιακής Διακυβέρνησης - Επικρατείας και του Διοικητή της ΑΑΔΕ, στ) το Σύστημα Προγραμματισμού Συνεδριών Εμβολιασμού, τα δεδομένα του οποίου συμπληρώνονται από τις λίστες προτεραιοποίησης από τη ΓΓΠΣΔΔ.

Επειδή τα στοιχεία για τη δημιουργία της παραπάνω λίστας συνιστούν “ευαίσθητα” προσωπικά δεδομένα των οποίων η επεξεργασία επιτρέπεται μόνο κατ' εξαίρεση στις περιπτώσεις που εμπίπτουν στον εξαντλητικό κατάλογο εξαιρέσεων, ο οποίος παρατίθεται στο άρθρο 9 παράγραφος 2 του ΓΚΠΔ.

Επειδή τα ως άνω στοιχεία έχουν συλλεχθεί για σκοπούς διαφορετικούς από αυτόν που καθορίζεται με το άρθρο 4 παρ. 2 της  με αριθ. ΓΠ οικ 7586 ΚΥΑ  και σύμφωνα με  το άρθρο 24 παρ. 2 του ν. 4624/2019 η επεξεργασία “ευαίσθητων” δεδομένων για σκοπό διαφορερικό από αυτόν που έχουν συλλεχθεί επιτρέπεται μόνο εφόσον εμπίπτουν στις εξαιρέσεις του άρθρου 9 παρ. 2 του ΓΚΠΔ και πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 24 παρ. 1 ν. 4624/2019.

Επειδή από το στοιχείο “ένδειξη χρήσης συνταγογράφησης εντός τελευταίας πενταετίας” που περιέχει η εν λόγω λίστα προκύπτει και η επεξεργασία των προσωπικών δεδομένων που έχουν καταχωρισθεί στη Βάση Δεδομένων Συστήματος Ηλεκτρονικής Συνταγογράφησης του άρθρου 6 του ν.3892/2010, η οποία είναι επίσης παράνομη για τους παραπάνω λόγους και επιπροσθέτως γιατί δεν αναφέρεται στην ΚΥΑ.

Επειδή σύμφωνα με το άρθρο 8 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε. : “Κάθε πρόσωπο έχει δικαίωμα στην προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που το αφορούν”, “Η επεξεργασία αυτών των δεδομένων πρέπει να γίνεται νομίμως, για καθορισμένους σκοπούς...” και “Ο σεβασμός των κανόνων αυτών υπόκειται στον έλεγχο ανεξάρτητης αρχής”. Για τους λόγους αυτούς. Ζητάμε την άμεση και κατά νόμον παρέμβασή σας

Με εκτίμηση

 

ΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ

      1. Σπύρος Μαρκέτος του Αλεξάνδρου, Καθηγητής Ιστορικός, Τμήμα Πολιτικών Επιστημών ΑΠΘ

      2. Βασιλική Αρωνιάδου – Andresjaska, PhD Research Professor, Neurosciences Maryland.

      3. Nίκος Παπαδόπουλος, Ομότιμος Καθηγητής Ιατρικής Α.Π.Θ.

      4. Χρήστος Ταξιλτάρης, Ομότιμος Καθηγητής Α.Π.Θ.

      5. Αντώνιος Ανδρεάτος, Καθηγητής Σχολής Ικάρων.

      6. Παύλος Καρανικόλας, Αναπληρωτής Καθηγητής Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

      7. Κωνσταντίνος Πουλάς, Αναπληρωτής Καθηγητής Βιοχημείας Πανεπιστημίου Πατρών.

      8. Λουκής Χασιώτης, Αναπληρωτής Καθηγητής Α.Π.Θ.

      9. Κωνσταντίνα Ριτσάτου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Α.Π.Θ.

      10. Σταύρος Παπαμαρινόπουλος, τ. Καθηγητής Γεωφυσικής Πανεπιστημίου Πατρών

      11. Συγκλητή Πελίδου, Επίκουρη Καθηγήτρια Νευρολογίας, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων.

      12. Δημήτριος Βλάχος, Επίκουρος Καθηγητής Τμήματος Φυσικής, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων.

      13. Λία Γκιόκα, Επίκουρη Καθηγήτρια Τρμήμα Αρχιτεκτόνων Α.Π.Θ.

      14. Ευάγγελος Χ. Παπακίτσος, ΕΔΙΠ, Τμήμα Μηχανικών Βιομηχανικής Σχεδίασης και Παραγωγής Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής.

      15. Κυριακή Σομπόνη, Διοικητικό Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, Ερευνήτρια.

 

ΟΙ ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ

  1. Παναγιώτα Τσέλιου του Βασιλείου, δικηγόρος Αθηνών, Α.Μ.Σ.Α 27325

  2. Βασίλης Παπανικολάου, δικηγόρος Πειραιά, ΑΜ/ΔΣΠ 2391.

  3. Αθανασία Μιχελή του Αναστασίου, Δικηγόρος Αθηνών, ΔΣΑ 21928,

  4. Παναγιώτα Πρωτονοταρίου, δικηγόρος Αθηνών με ΑΜ/ΔΣΑ 23070

  5. Στέλλα Στ. Πατρώνα, δικηγόρος Πειραιά, ΑΜ/ΔΣΠ 2078

  6. Άννα Ντέμου, δικηγορος Θεσ/κης ΑΜ 9763 ΔΣΘ

  7. Κωνσταντίνος Γαρεφος του Ιωάννου, Δικηγόρος Αθηνών, ΔΣΑ 30489

  8. Αναστασία Μαγκλή του Χαράλαμπου, Δικηγόρος Πειραιά ΑΜ/ΔΣΠ 3020

  9. Αικατερίνη Πουλάκη του Κυριάκου, Δικηγόρος Αθηνών, ΑΜ/ΔΣΑ 25833

  10. Ιωάννης Τσουκαλάς του Σπυρίδωνος, Δικηγόρος Αθηνών, ΑΜ/ΔΣΑ 25833

  11. Αθανασία Γεωργοσοπούλου του Δημητρίου, Δικηγόρος Χαλκίδας, ΑΜ/ΔΣΧ 447

  12. Ελένη Καστρινάκη του Κωνσταντίνου, Δικηγόρος Αθηνών, ΑΜ/ΔΣΑ 11067

  13. Στυλιανή Χασάπη του Κωνσταντίνου, Δικηγόρος Σπάρτης, ΑΜ/ΔΣΣπ 73

  14. Ελένη Ν. Ευστρατίου, Δικηγόρος Θεσσαλονίκης, ΑΜ/ΔΣΘ 7058

  15. Βαρβάρα Τζαβάρα του Ανάργυρου – Νικολάου, Δικηγόρος Αθηνών, ΑΜ/ΔΣΑ 28188

  16. Ελισσάβετ Καπλάνογλου του Σταύρου, Δικηγόρος Θεσσαλονίκης, ΑΜ/ΔΣΘ 7778

  17. Αναστάσιος Κώνστας του Κωνσταντίνου, Δικηγόρος Αθηνών ΑΜ/ΔΣΑ 23108

Read more...

Το πρόστιμο των 100 ευρώ - τα προσωπικά δεδομένα και τα “παπατζιλίκια” της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Της Στέλλας Πατρώνα*

 

Και εκεί που δεν το περιμέναμε πια, στις 12.2.2022 δηλαδή δύο μήνες μετά τη δημοσίευση του ν. 4865/2021 και περίπου ένα μήνα μετά τις 16 Ιανουαρίου που έληξε η προθεσμία του άρθρου 24 του νόμου αυτού, δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ η υπ' αριθμ. ΓΠ οικ 7586 ΚΥΑ (1) για τη διαδικασία επιβολής του προστίμου των 100 ευρώ στους απείθαρχους ανεμβολίαστους άνω των 60 ετών.

Μέχρι βέβαια την έκδοσή της κανένας αρμόδιος και κανένα ΜΜΕ δεν θέλησε να μας ενημερώσει ότι δεν μπορεί να εφαρμοσθεί ο νόμος και να επιβληθεί πρόστιμο χωρίς πρώτα να εκδοθεί ΚΥΑ που να καθορίζει τη διαδικασία επιβολής του. Αντιθέτως, διαβεβαίωναν ότι από τις 17 Ιανουρίου θα άρχιζαν να επιβάλλονται πρόστιμα, τα οποία οι ταλαίπωροι κάτοικοι αυτής της χώρας όφειλαν να αναζητήσουν στο taxisnet ή ακόμη και στο emvolio.gr σύμφωνα με δήλωση του κ. Πιτσιλή, διοικητή της ΑΑΔΕ, ο οποίος (προφανώς) αυτοσχεδιάζοντας θέλησε να προσθέσει και τη δική του πινελιά στο εν λόγω αφήγημα.

Αυτό ήταν το πρώτο “παπατζιλίκι” * της κυβέρνησης ως προς το πρόστιμο των 100 ευρώ, αλλά όχι το μοναδικό, καθώς τόσο ο νόμος (άρθρο 24 ν. 4865/2021), όσο και η ΚΥΑ που εκδόθηκε για τη εφαρμογή του είναι διάτρητα νομοθετήματα κι αποτελούν ντροπή για το νομικό μας πολιτισμό και το νομικό κόσμο της χώρας μας που τα ανέχεται.

Οι εξαιρέσεις από το πρόστιμο - “παπατζιλίκι” Νο2.

Εκδόθηκε λοιπόν η ΚΥΑ και όποιος τη διάβασε ανακάλυψε με έκπληξη ότι εκτός από τις κατηγορίες των πολιτών που αναφέρονται στο νόμο, εξαιρούνται από το πρόστιμο και οι εξής: 

- Τα φυσικά πρόσωπα που διαθέτουν Α.Φ.Μ υπαγόμενο στην αρμοδιότητα της Δ.Ο.Υ. Κατοίκων Εξωτερικού και τα φυσικά πρόσωπα που κατά την ημερομηνία ελέγχου εμφανίζονται στο Μητρώο φορολογουμένων της ΑΑΔΕ με χώρα κατοικίας διαφορετική της Ελλάδας.

- Τα φυσικά πρόσωπα που έχουν ηλικία από 96 ετών και άνω.

- Τα φυσικά πρόσωπα που δεν θεωρούνται φορολογικά ενεργά λόγω μη υποβολής δήλωσης φορολογίας εισοδήματος, ούτε συμπεριλαμβάνονται σε φορολογική δήλωση τρίτων ως εξαρτώμενα μέλη κατά τα φορολογικά έτη 2018 έως 2020.

- Τα φυσικά πρόσωπα που δεν διαθέτουν ΑΦΜ.

- Τα φυσικά πρόσωπα που δεν έχουν κάνει χρήση συνταγογράφησης εντός της τελευταίας πενταετίας.

-Τα φυσικά πρόσωπα που έχουν τεθεί σε καθεστώς δικασικής συμπαράστασης.

- Τα φυσικά πρόσωπα που εργάζονται ως υπάλληλοι του Υπουργείου Εξωτερικών ή του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας κατ` εντολήν στο εξωτερικό.

Αφήνοντας κατά μέρος το ζήτημα, αν οι παραπάνω εξαιρέσεις προβλέφθηκαν καθ' υπέρβαση νομοθετικής εξουσιοδότησης ( το θέμα αυτό θα απασχολήσει ως προς την ακύρωσή της ΚΥΑ ενώπιον του ΣτΕ), έχει ενδιαφέρον να προσπαθήσουμε να εντοπίσουμε τους δικαιολογητικούς λόγους που οδήγησαν στην εξαίρεση των παραπάνω κατηγοριών πολιτών. Κι όσον αφορά τα πρόσωπα που διαμένουν στο εξωτερικό, μια λογική εξήγηση είναι ότι τα πρόσωπα αυτά αντιμετωπίζουν διαφορετικές επιδημιολογικές συνθήκες από τις επικρατούσες στην Ελλάδα και επειδή αρχικά δεν το έλαβε αυτό υπ' όψη του ο νομοθέτης, έσπευσε με την ΚΥΑ να διορθώσει το λάθος του.

Ωστόσο, ποιος είναι ο δικαιολογητικός λόγος για τις υπόλοιπες κατηγορίες που εξαιρούνται; Γιατί πχ ένας άνθρωπος 96 ετών εξαιρείται από το πρόστιμο κι όχι κάποιος 95, 94 ή 93 ετών; Ή γιατί εξαιρούνται αυτοί που δεν έχουν ενεργό ΑΦΜ ή δεν έχουν κάνει χρήση συνταγογράφης τα τελευταία πέντε χρόνια; Και τέλος – τέλος, γιατί για τις παραπάνω κατηγορίες πολιτών που εξαιρούνται δεν ισχύουν “οι επιτακτικοί λόγοι προστασίας της δημόσιας υγείας” που επικαλείται το άρθρο 24 του ν. 4865/2021 για τη λήψη του διοικητικού μέτρου της επιβολής προστίμου, αλλά συντρέχουν για όλους τους υπόλοιπους;

Τα παραπάνω ερωτήματα μέχρι στιγμής δεν έχουν τεθεί σε δημόσιο διάλογο, ώστε να αναγκασθεί να τα απαντήσει ο πλέον αρμόδιος υπουργός, ο υπουργός υγείας κ. Πλεύρης. Εικάζουμε λοιπόν εύλογα ότι η εξήγηση είναι απλά ότι “έτσι βολεύει” . Με άλλα λόγια η κυβέρνηση επιβάλλει κυρώσεις σε όσους μπορεί τεχνικά να εντοπίσει και εξαιρεί αυτούς που δεν μπορεί,. Κι αυτό είναι το δεύτερο μεγάλο “παπατζιλίκι” της κυβέρνησης, καθώς έκανε νόμο μιας (υποτιθέμενης) δημοκρατικής πολιτείας κι ενός (υποτιθέμενου) κράτους δικαίου, το γνωστό από την εποχή του Αισώπου “όσα δεν φτάνει η αλεπού, τα κάνει κρεμαστάρια”.

Η προστασία των προσωπικών δεδομένων μας - “παπατζιλίκι” Νο3

Και φθάνουμε στο “παπατζιλίκι” Νο3 της κυβέρνησης, το οποίο όμως συνιστά και εξόφθαλμη παρανομία ως προς την επεξεργασία των προσωπικών δεδομένων μας, καθώς τα στοιχεία που απαιτούνται για την επιβολή του εν λόγω προστίμου, έχουν συλλεχθεί για άλλους σκοπούς και είναι παράνομη η περαιτέρω επεξεργασία τους.

Και για να γίνουν κατανοητά τα παραπάνω: Σύμφωνα με το άρθρο 5 παρ. 1 στ. β του ΓΚΠΔ και το άρθρο 5 παρ. 4 στ β της Εκσυγχρονισμένης Σύμβασης 108 (2) , κάθε επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα πρέπει να εκτελείται για συγκεκριμένο, καλά καθορισμένο σκοπό και μόνο για πρόσθετους σκοπούς οι οποίοι είναι συμβατοί προς τον αρχικό.

Τα άρθρα αυτά αφορούν την εφαρμογή της Αρχής του Περιορισμού του Σκοπού στο ευρωπαϊκό δίκαιο της προστασίας δεδομένων, της οποίας η έννοια έχει δύο θεμέλια: Το πρώτο, ότι τα προσωπικά δεδομένα πρέπει να συλλέγονται για “συγκεκριμένους, ρητούς και νόμιμους σκοπούς” και το δεύτερο, ότι δεν πρέπει να υποβάλλονται σε περαιτέρω επεξεργασία με ασύμβατο τρόπο ως προς τους σκοπούς αυτούς (3) . Για την αξιολόγηση της συμβατότητας της περαιτέρω επεξεργασίας με τον αρχικό σκοπό λαμβάνονται υπ' όψη τα εξής (4) :

- Η σχέση μεταξύ του σκοπού για τα οποία έχουν συλλεγεί τα προσωπικά δεδομένα και ο σκοπός της περαιτέρω επεξεργασίας.

- Το πλαίσιο εντός του οποίου τα προσωπικά δεδομένα έχουν συλλεγεί και οι εύλογες προσδοκίες των υποκειμένων των δεδομένων για την περαιτέρω χρήσή τους.

- Το είδος των προσωπικών δεδομένων και οι επιπτώσεις από την περαιτέρω επεξεργασία τους για το υποκείμενο των δικαιωμάτων.

- Οι εγγυήσεις που λαμβάνονται από τον υπεύθυνο επεξεργασίας προκειμένου να διασφαλίσει τη δίκαιη επεξεργασία και να εμποδίσει κάθε αδικαιολόγητη επίπτωση στο υποκείμενο των δικαιωμάτων.

Επισημαίνεται ότι η Αρχή Περιορισμού του Σκοπού συγκαταλέγεται στις θεμελιώδεις αρχές του ευρωπαϊκού δικαίου για την προστασία δεδομένων καθώς συνδέεται στενά με τη διαφάνεια, την προβλεψιμότητα και τον έλεγχο του χρήστη. Εάν ο σκοπός της επεξεργασίας είναι επαρκώς συγκεκριμένος και σαφής, τα άτομα γνωρίζουν τι να περιμένουν και αυξάνονται η διαφάνεια και η ασφάλεια δικαίου. Ταυτόχρονα, η σαφής οριοθέτηση του σκοπού είναι σημαντική προϋπόθεση ώστε τα υποκείμενα των δεδομένων να μπορούν να ασκούν αποτελεσματικά τα δικαιώματά τους, όπως το δικαίωμα εναντίωσης στην επεξεργασία . Κατ' εφαρμογήν δε αυτής της Αρχής, οποιαδήποτε επεξεργασία των προσωπικών δεδομένων, ασύμβατη με τον καθορισμένο σκοπό που τέθηκε για τη συλλογή τους, είναι παράνομη και ως εκτούτου απαγορευμένη και δεν είναι δυνατόν ο υπεύθυνος επεξεργασίας να νομιμοποιήσει την ασύμβατη προς τον καθορισμένο σκοπό επεξεργασία, απλά στηριζόμενος σε νέα νομική βάση (3).

Σημειωτέον ότι στο ελληνικό δίκαιο, με το άρθρο 24 παρ. 1 του ν. 4624/2019 (ΦΕΚ Α' 137) ορίζονται αυστηρά οι προϋποθέσεις κάτώ από τις οποίες είναι δυνατή η επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από δημόσιους φορείς για σκοπό διαφορετικό από αυτόν για τον οποίο έχουν συλλεχθεί και αυτές είναι (α) απαραίτητος ο έλεγχος των πληροφοριών που παρέχονται από το υποκείμενο των δεδομένων, όταν υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις ότι οι ενδείξεις αυτές είναι εσφαλμένες (β) αναγκαία για την αποτροπή κινδύνων για την εθνική ασφάλεια, την εθνική άμυνα ή τη δημόσια ασφάλεια ή για τη διασφάλιση φορολογικών και τελωνειακών εσόδων, (γ) αναγκαία για τη δίωξη ποινικών αδικημάτων (δ) αναγκαία για την αποτροπή σοβαρής βλάβης στα δικαιώματα άλλου προσώπου και (δ) απαραίτητη για την παραγωγή των επίσημων στατιστικών.

Ωστόσο φαίνεται ότι όλα τα παραπάνω τα αγνοεί επιδεικτικά η κυβέρνηση, καθώς η ΚΥΑ που εκδόθηκε ορίζει ότι τα προσωπικά μας δεδομένα θα αντληθούν από επτά διαφορετικά αρχεία (5), εκ των οποίων μόνο το ένα (αυτό που περιλαμβάνει τις θετικές αποφάσεις απαλλαγής από τον εμβολιασμό) έχει σκοπό συμβατό με αυτόν “του ελέγχου και της διαπίστωσης των παραβάσεων καθώς και της επιβολής του διοικητικού προστίμου” (άρθρο 4 παρ. 2). Επιπλέον, ενώ είναι προφανές ότι η ΗΔΙΚΑ θα αντλήσει στοιχεία για την κατάρτιση λίστας σύμφωνα με το άρθρο 2 παρ. 2 της ΚΥΑ από τη Βάση Δεδομένων Συστήματος Ηλεκτρονικής Συνταγογράφησης του άρθρου 6 του ν.3892/2010, καθώς προβλέπεται στη λίστα αυτή να υπάρχει η ένδειξη χρήσης συνταγογράφησης, η επεξεργασία αυτής της βάσης δεδομένων δεν αναφέρεται κάν στην ΚΥΑ και η παράλειψη αυτή συνιστά ολοφάνερη παραβίαση και των Αρχών της Νομιμότητας και της Διαφάνειας.

Τέλος , θα πρέπει να επισημανθεί ότι τα προσωπικά δεδομένα που θα αντληθούν από τα μητρώα που αναφέρονται στην ΚΥΑ , αφορούν την υγεία των υποκειμένων των δεδομένων και ως εκτούτου ανήκουν στην ειδική κατηγορία δεδομένων του άρθρου 9 ΓΚΠΔ ( καλούνται επίσης «ευαίσθητα δεδομένα» ), των οποίων η επεξεργασία επιτρέπεται μόνο κατ' εξαίρεση στις περιπτώσεις που εμπίπτουν στον εξαντλητικό κατάλογο εξαιρέσεων, ο οποίος παρατίθεται στο άρθρο 9 παράγραφος 2 του ΓΚΠΔ. Μάλιστα σύμφωνα με το άρθρο 24 παρ. 2 του ν. 4624/2019 η επεξεργασία τέτοιων (“ευαίσθητων”) δεδομένων για σκοπό διαφορερικό από αυτόν που έχουν συλλεχθεί επιτρέπεται μόνο εφόσον εμπίπτουν στις εξαιρέσεις του άρθρου 9 παρ. 2 του ΓΚΠΔ και πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 24 παρ. 1 ν. 4624/2019 δηλαδή όταν είναι (α) απαραίτητος ο έλεγχος των πληροφοριών που παρέχονται από το υποκείμενο των δεδομένων, όταν υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις ότι οι ενδείξεις αυτές είναι εσφαλμένες (β) αναγκαία για την αποτροπή κινδύνων για την εθνική ασφάλεια, την εθνική άμυνα ή τη δημόσια ασφάλεια ή για τη διασφάλιση φορολογικών και τελωνειακών εσόδων, (γ) αναγκαία για τη δίωξη ποινικών αδικημάτων (δ) αναγκαία για την αποτροπή σοβαρής βλάβης στα δικαιώματα άλλου προσώπου και (δ) απαραίτητη για την παραγωγή των επίσημων στατιστικών. Βεβαίως καμιά από τις παραπάνω προϋποθέσεις δεν συντρέχει και η κυβέρνηση είναι εμφανές ότι παρανομεί επιδιώκοντας την επεξεργασία “ευαίσθητων” προσωπικών δεδομένων με σκοπό την επιβολή προστίμου.

Εν κατακλείδι: Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση πιστεύει ότι με τη βοήθεια των Μ.Μ.Ε και τη σιωπή της αντιπολίτευσης έχει εξασφαλίσει τη δυνατότητα να επιβάλλει ό,τι θέλει στους πολίτες, ακόμη και για θέματα που αφορούν την υγεία τους, όπως είναι ο εμβολιασμός. Ωστόσο, δυστυχώς για εκείνη κι ευτυχώς για την κοινωνία μας, υπάρχουν αρκετοί απείθαρχοι κι όσο κι αν πιέζει ο υποχρεωτικός εμβολιασμός δεν θα περάσει. Όσον δε αφορά το πρόστιμο των 100 ευρώ, ήδη έχει γίνει η πρώτη κίνηση με την αποστολή “Δήλωσης άσκησης του δικαιώματος περιορισμού της επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων” (5), η οποία φαίνεται ότι δεν πέρασε “απαρατήρητη” καθώς ήδη απάντησε (τυπικά) ο dpo του Υπουργού Εργασίας κι ετοιμάζονται κι άλλες κινήσεις. Εν ολίγοις, αν διατηρήσουμε ψηλά το φρόνημα, όχι μόνο δεν θα περάσει το πρόστιμο, αλλά και θα μετανιώσει πικρά η κυβέρνηση για τη φαεινή ιδέα της επιβολής του.

 

 
  • Η Στέλλα Πατρώνα είναι δικηγόρος, μέλος της συντακτικής ομάδας του “Δικτύου Ενεργών Καταναλωτών – Δ.Ε.ΚΑ” και της Πρωτοβουλίας Δρόμος Ανοιχτός.

 

(1) Υπ' αριθ. ΓΠ.οικ. 7586 ΦΕΚ Β' 608/12.2.2022

 

(2) Εκσυγχρονισμένη Σύμβαση 108

 

https://search.coe.int/cm/Pages/result_details.aspx?ObjectId=09000016807c65bf

 

(3) Γνώμη 03/2013 της Ομάδας Εργασίας του άρθρου 29 σχετικά με τον περιορισμό του σκοπού

 

https://ec.europa.eu/info/law/law-topic/data-protection/reform/rules-business-and-organisations/principles-gdpr/purpose-data-processing/can-data-be-processed-any-purpose_el

 

(4) Εγχειρίδιο σχετικά με την ευρωπαϊκή νομοθεσία για την προστασία των προσωπικών δεδομένων - Έκδοση 2018

 

https://fra.europa.eu/el/publication/2020/egheiridio-shetika-me-tin-eyropaiki-nomothesia-gia-tin-prostasia-ton-prosopikon

 

(5) Πρόστιμο 100 ευρώ – υπόδειγμα ΔΗΛΩΣΗΣ και επεξηγήσεις

 

https://diktioenkat.blogspot.com/2022/02/100.html

 

 

 

Σχετικά νομοθετήματα:

 
  • ΥΑ 5230/2020 (ΦΕΚ Β 5723/24.12.2021) Ρυθμιση τεχνικών και οργανωτικών ζητημάτων για τη λειτουργία του Συστήματος και της Πλατφόρμας Διαχείρισης Συνεδριών εμβολιασμού κατά του κορονoϊου covid-19 (ο σκοπός αναφέρεται στο άρθρο 1 παρ. 1).

  • Αρθρο 29 ΠΝΠ 30-/3/2020 ΦΕΚ Α 75 2020 Σύσταση και λειτουργία Εθνικού Μητρώου Ασθενών από τον κορωνοϊό covid-19

    (Οι ειδικότεροι σκοποί αναφέρονται στην παράγραφο 1)

  • ΚΥΑ 2650/2020 ΦΕΚ Β 1298/10.4.2020 “Ρύθμιση ειδικότερων τεχνικών ζητημάτων για τη λειτουργία του Εθνικού Μητρώου Ασθενών από τον κορωνοϊό covid-19, σύμφωνα με τα οριζόμενα στις διατάξεις των άρθρων εικοστού ένατου της από 30.3.2020 ΠΝΠ

  • Αριθμ. Οικ. 6677 ΥΑ ΦΕΚ Β 4792/30.10.2020 “Σύσταση Εθνικού Μητρώου Εμβολιασμών σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 83 του ν. 4600/2019 (Α' 43)

Read more...

Θα τολμήσει να επιβάλλει το πρόστιμο των 100 ευρώ η κυβέρνηση;

Της Στέλλας Πατρώνα*

 Προφανώς όχι είναι η απάντηση στο ερώτημα του τίτλου. Γιατί η περιβόητη διάταξη του άρθρου 24 ν. 4865/2021 με την οποία επιβάλλεται το πρόστιμο των 100 ευρώ μηνιαίως στους άνω των 60 ετών που δεν εμβολιάζονται δεν είναι παρά νόμος “μαϊμού” και είναι βέβαιο ότι δεν μπορεί να εφαρμοσθεί όσο κι αν θέλουν να κάνουν τα στραβά μάτια οι εμπλεκόμενοι δημόσιοι φορείς, η δικαιοσύνη και η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων. Η πραγματικότητα είναι ότι η κυβέρνηση αυτήν τη στιγμή μπλοφάρει για να βγεί σ' ένα, σε δύο ή σε τρεις μήνες και να μας πει ότι με “προσωπική απόφαση” του πρωθυπουργού τελικά μας το..... χαρίζει.

 
Και για να γίνουν κατανοητά τα παραπάνω ας ξεκινήσουμε από αυτά που είπε ο Πρόεδρος της ΑΑΔΕ Γιώργος Πιτσιλής κατά την “ενημέρωση” της 17ης Ιανουαρίου:

......η ΑΑΔΕ θα εκδίδει και θα βεβαιώνει σε μηνιαία βάση πρόστιμα ύψους 100 ευρώ σε όσους δεν έχουν εμβολιαστεί έως τις 16 κάθε μήνα μετά την παραλαβή του σχετικού καταλόγου υπόχρεων εμβολιασμού από τα Υπουργεία Υγείας και Ψηφιακής Διακυβέρνησης, τη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων Δημόσιας Διοίκησης και την ΗΔΙΚΑ....”

Για να επιβάλλει λοιπόν το πρόστιμο η ΑΑΔΕ θα πρέπει να έχει προηγηθεί η κατάρτιση του καταλόγου των υποχρέων. Βάσει όμως ποιων διατάξεων, με ποια διαδικασία και από ποιον θα καταρτιστεί αυτός ο κατάλογος, ο οποίος μάλιστα θα πρέπει κάθε μήνα να επικαιροποιείται;

Στα παραπάνω ερωτήματα δεν δίνει απαντηση η διάταξη του άρθρου 24 ν. 4865/2021, η οποία το μόνο που αναφέρει ως προς τη διαδικασία που πρέπει να τηρηθεί για την επιβολή του προστίμου είναι ότι “τα αναγκαία προσωπικά δεδομένα” θα διαβιβάζονται “περιοδικά” από την ΗΔΙΚΑ στη ΓΓΠΣΔΔ για να προσδιορίζει τον Α.Φ.Μ, η οποία με τη σειρά της θα πρέπει να τα διαβιβάζει στην ΑΑΔΕ (παράγραφος 5 άρθρου 24 ν. 4865/2021) και εξουσιοδοτεί τους Υπουργούς Υγείας, Οικονομικών , Ψηφιακής Διακυβέρνησης και τον Διοικητή της ΑΑΔΕ (παράγραφος 7 άρθρου 24 ν. 4865/2021) με κοινή απόφαση τους (Κ.Υ.Α) να καθορίσουν:

        -  Τη διαδικασία προσδιορισμού από την ΗΔΙΚΑ των φυσικών προσώπων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογή του νόμου.

        -  Τα αναγκαία δεδομένα για τον προσδιορισμό του Α.Φ.Μ των υποχρέων σε εμβολιασμό προσώπων.

        - Τον τρόπο διαβίβασης αυτών των δεδομένων.

        - Τις αναγκαίες διαλειτουργικότητες με μητρώα του δημοσίου τομέα για την ταυτοποίηση των υπόχρεων προσώπων.

        - Τους ειδικότερους όρους και τα αναγκαία τεχνικά και οργανωτικά μέτρα προστασίας των προσωπικών δεδομένων.

        - Τον χρόνο τήρησης των προσωπικών δεδομένων.

        - Τα ζητήματα άσκησης των δικαιωμάτων των υποκειμένων.

        - Τις διαδικασίες ελέγχων, διαπίστωσης των παραβάσεων, βεβαίωσης και είσπραξης του διοικητικού προστίμου, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια.

 

Εν ολίγοις, για να επιβληθεί το πρόστιμο θα πρέπει να εκδοθεί η ΚΥΑ, καθώς χωρίς την έκδοσή της δεν μπορεί να εφαρμοσθεί η συγκεκριμένη διάταξη και Κ.Υ.Α που να ρυθμίζει τα παραπάνω θέματα δεν έχει εκδοθεί . Και βεβαίως ούτε στο μέλλον προβλέπεται να εκδοθεί, καθώς στην περίπτωση αυτή θα πρέπει η κυβέρνηση να επιλύσει διάφορα θέματα που ανακύπτουν από την εφαρμογή του Γενικού Κανονισμού Προστασίας Δεδομένων (Γ.Κ.Δ.Δ.), όπως τα ακόλουθα :
 
    • Τα δεδομένα που αφορούν την υγεία ανήκουν στα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα και η επεξεργασία τους σύμφωνα με το άρθρο 9 του Γ.Κ.Π.Δ. κατ' αρχήν απαγορεύεται και επιτρέπεται μόνο στις εξαιρετικές περιπτώσεις που απαριθμούνται στο άρθρο αυτό.

    • Απαγορεύεται η κατάρτιση προφίλ που οδηγεί σε διακρίσεις σε βάρος φυσικών προσώπων βάσει ειδικών κατηγοριών δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα (άρθρο 52 παρ. 3 ν. 4624/2019).

    • Η Αρχή του περιορισμού του σκοπού, η οποία συγκαταλέγεται στις θεμελιώδεις αρχές του ευρωπαϊκού δικαίου για την προστασία δεδομένων, επιβάλλει ο σκοπός της επεξεργασίας δεδομένων να καθορίζεται προτού ξεκινήσει η επεξεργασία, κάθε δε νέος σκοπός επεξεργασίας δεδομένων, ο οποίος είναι ασύμβατος με τον αρχικό να έχει τη δική του νομική βάση, καθώς δεν δικαιολογείται από το γεγονός ότι τα δεδομένα αποκτήθηκαν αρχικά ή υποβλήθηκαν σε επεξεργασία για άλλο νόμιμο σκοπό (άρθρο 5 παρ. 1 στ β' Γ.Κ.Π.Δ).

    • Είναι αναγκαία η διενέργεια εκτίμησης αντικτύπου εφόσον η επεξεργασία δεδομένων γίνεται για λήψη αυτοματοποιημένων αποφάσεων που παράγουν έννομα αποτελέσματα ή αφορά συστηματική παρακολούθηση ή τα προσωπικά δεδομένα είναι ευαίσθητα ή η επεξεργασία αφορά αντιστοίχιση ή συνδυασμό συνόλων δεδομένων (άρθρο 35 Γ.Κ.Π.Δ).

 Η επίλυση των παραπάνω θεμάτων θα απαιτούσε μια σοβαρή νομοθετική επεξεργασία, που σίγουρα δεν ταιριάζει με το προφίλ της κυβέρνησης, η οποία νομοθέτησε για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα με τροπολογία (που ως εκτούτου δεν έτυχε κάν επεξεργασίας από την Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής) κυριολεκτικά στο πόδι, αν κρίνουμε από το γεγονός ότι επικαλείται ανύπαρκτες διατάξεις (στην παράγραφο 5 του άρθρου 24 ν. 4865/2021 γίνεται αναφορά στις περιπτώσεις 7 και 8 του άρθρου 1 του Γ.Κ.Π.Δ, το οποίο όμως αποτελείται μόνο από τρεις παραγράφους και δεν περιλαμβάνει υποπεριπτώσεις).
 
Αν λοιπόν προχωρήσει στην επιβολή προστίμων η κυβέρνηση θα πρέπει να αναμετρηθεί με όλα τα παραπάνω θέματα, δηλαδή και με τη μη νόμιμη κατάρτιση του βεβαιωτικού καταλόγου και με την παραβίαση διατάξεων του Γ.Κ.Π.Δ., αλλά και με ένα ακόμη πιο σημαντικό : Την πρόδηλη αντισυνταγματικότητα του υποχρεωτικού εμβολιασμού για τους άνω των 60 ετών και μάλιστα χωρίς κάν το “φύλλο συκής” της διάταξης του άρθρου 206 του ν. 4820/2021, η οποία υποτίθεται ότι βρίσκει έρεισμα στα ιδιαίτερα καθήκοντα συγκεκριμένων επαγγελματικών ομάδων και με εμφανή διαφοροποίηση ακόμη και από τη διάταξη του άρθρου 4§3ιιιβ του πρόσφατου νόμου 4675/2020, που προβλέπει συγκεκριμένες προϋποθέσεις για την επιβολή υποχρεωτικού εμβολιασμού σε ομάδες πληθυσμού ή σε καθορισμένες περιοχές .

Θα ρισκάρει λοιπόν η κυβέρνηση να δώσει τη μάχη της “υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού” βάσει ενός προστίμου που δεν πληροί τις στοιχειώδεις προϋποθέσεις νομιμότητας και επιπλέον δημιουργεί ζητήματα παραβίασης ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων; Ή μήπως απλά μπλοφαρει επιδιώκοντας αφενός να εξαναγκάσει τους ανεμβολίαστους να σπεύσουν να εμβολιασθούν, αφετέρου να καλλιεργήσει στη συνείδηση του κόσμου την αντίληψη ότι η “υποχρεωτικότητα” μπορεί να γίνει νόμος για όλους.

Προφανώς συμβαίνει το δεύτερο. Η κυβέρνηση μπλοφάρει γιατί έτσι και το στόχο της επιτυγχάνει και στο τέλος θα φανεί “μεγαλόψυχη” κάνοντας μας τη “χάρη” να μην επιβάλλει το πρόστιμο. Και παραδόξως η μπλόφα αυτή φαίνεται ότι βολεύει και την αντιπολίτευση. Από τη μια γιατί έτσι πιστεύει ότι αποκαλύπτεται η “κακοψυχιά” και η αναλγησία της κυβέρνησης που θέλει να βάλει πρόστιμα στους χαμηλοσυνταξιούχους και από την άλλη γιατί έτσι γίνονται βήματα προς τον “καθολικό” εμβολιασμό που αποτελεί διακηρυγμένο στόχο της. Εν ολίγοις, το παιχνίδι παίζεται απ' όλους. Γιατί πως αλλιώς θα μπορούσε να φανεί πειστική μια τέτοια μπλόφα, αν όχι με τη συμπαιγνία ή έστω την ανοχή των υπολοίπων;

* Η Στέλλα Πατρώνα είναι δικηγόρος, μέλος της συντακτικής ομάδας του Δικτύου Ενεργών Καταναλωτών – Δ.Ε.ΚΑ και της πρωτοβουλίας “Δρόμος Ανοιχτός”

Read more...

Ασφάλεια των εμβολίων covid-19: Φαρμακοεπαγρύπνηση ή στρατηγική συγκάλυψης των παρενεργειών;

Της Στέλλας Πατρώνα*

Μέχρι τώρα η κριτική στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, όσον αφορά τη δημόσια υγεία, εστιάζεται στα μέτρα διαχείρισης της υγειονομικής κρίσης (lockdown, αντιεπιστημονικά υγειονομικά μέτρα, διάλυση του ΕΣΥ κ.α.) και στην υποχρεωτικότητα των εμβολίων κατά της covid-19 που επέβαλε με το άρθρο 206 του ν. 4820/2021, η οποία συνιστά ευθεία παραβίαση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας που είναι το θεμέλιο των θεμελιωδών δικαιωμάτων, των άρθρων του Συντάγματος 2 παρ. 1 (περί ανθρώπινης αξιοπρέπειας), 5 παρ. 5 (προστασία υγείας και γενετικής ταυτότητας), 7 παρ. 2 (περί βασανιστηρίων) , του άρθρου 7 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα της 16ης Δεκεμβρίου 1966 και του άρθρου 5 της Σύμβασης του Οβιέδο (Σημ. 1).

 Υπάρχει όμως ένα ακόμη σοβαρό ζήτημα που αφορά την προστασία της δημόσιας υγείας, το οποίο επιμελώς δεν συζητιέται, παρότι συνδέεται με το θέμα των ημερών που είναι η   ασφάλεια και αποτελεσματικότητα των εμβολίων κατά της covid -19. Πρόκειται για τη φαρμακοεπαγρύπνηση, της οποίας ο μηχανισμός στηρίζεται στη συστηματική συλλογή ανεπιθύμητων ενεργειών από τη χρήση φαρμάκων και στην επεξεργασία των δεδομένων αυτών με στατιστικά εργαλεία, γνωστά ως τεχνικές εξόρυξης δεδομένων (data-mining techniques), βάσει των οποίων γίνεται η ανίχνευση και ανάλυση σημάτων που αφορούν ένα φάρμακο ή μια δραστική ουσία για τον εντοπισμό νέων ή μεταβληθέντων κινδύνων (2) και καθίσταται δυνατή η συνεχής αξιολόγηση της σχέσης οφέλους/κινδύνου καθ' όλη τη διάρκεια της κυκλοφορίας ενός φαρμάκου.

 To θέμα αυτό έχει σήμερα κεφαλαιώδη σημασία αφενός γιατί προωθείται ο καθολικός εμβολιασμός, αφετέρου γιατί είναι εμφανής η προσπάθεια συγκάλυψης των παρενεργειών των εμβολίων covid-19 μέσω της υπονόμευσης των βασικών αρχών της λειτουργίας της φαρμακοεπαγρύπνησης που είναι (α) η συστηματική συλλογή των αναφορών ανεπιθύμητων ενεργειών μέσω του συστήματος της “κίτρινης κάρτας” και (β) η αξιολόγηση της σχέσης οφέλους/κινδύνου από τη χρήση των φαρμάκων. Τέτοια παραδείγματα υπονόμευσης υπάρχουν πολλά, με πιο πρόσφατα και εμβληματικά τη στοχοποίηση επιστημόνων που επισημαίνουν την ανάγκη να συμπληρώνονται κίτρινες κάρτες για προβλήματα υγείας που εμφανίζονται μετά από εμβολιασμό και την αντιεπιστημονική, ηθικά επιλήψιμη και νομικά αξιολογήσιμη προτροπή της Ελληνικής Παιδιατρικής Εταιρείας προς τα μέλη της (3) να ενημερώνουν μεροληπτικά τους γονείς, καθώς η ενημέρωσ σχετικά με τις παρενέργειες, όπως θρασύτατα υποστηρίζει, οδηγεί «στην αχρήστευση αποτελεσματικών εμβολίων».

Για αυτήν την πολιτική συγκάλυψης και υπονόμευσης της λειτουργίας της φαρμακοεπαγρύπνησης η ευθύνη σαφώς ανήκει στην κυβέρνηση και στη μερίδα του ιατρικού κόσμου που τη στηρίζει. Μέρος όμως της ευθύνης αυτής πρέπει να αποδοθεί και στις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις που σιωπούν προκειμένου να μη θίξουν το αφήγημα περί της ασφάλειας και αποτελεσματικότητας των εμβολίων. Εν ολίγοις το πρόβλημα είναι πολιτικό και σ' αυτό το επίπεδο θα πρέπει να αναζητηθεί η λύση του, ωστόσο η ελλιπής ενημέρωση ή και παραπληροφόρηση αποτελούν σημαντικά όπλα της κυβέρνησης και είναι χρήσιμο να δούμε αδρομερώς το νομικό πλαίσιο και κάποιους από τους κανόνες που ρυθμίζουν τη λειτουργία της φαρμακοεπαγρύπνησης στην Ε.Ε και στη χώρα μας.

 Τι είναι και πως λειτουργεί η φαρμακοεπαγρύπνηση

 Σύμφωνα με τον ορισμό που δίνει ο Π.Ο.Υ η φαρμακοεπαγρύπνηση είναι η επιστήμη και οι δραστηριότητες που σχετίζονται με την ανίχνευση, εκτίμηση, αντίληψη και αποτροπή ανεπιθύμητων συνεπειών ή άλλων προβλημάτων από τη χρήση φαρμάκων. Στηρίζεται στη συστηματική συλλογή αναφορών για τις ανεπιθύμητες ενέργειες που προκαλούνται από τη χρήση φαρμάκων και στην επιστημονική επεξεργασία των πληροφοριών αυτών για την εξαγωγή συμπερασμάτων ως προς τη σχέση κινδύνου-οφέλους κάθε φαρμάκου.

Το σύστημα φαρμακοεπαγρύπνησης που ισχύει σήμερα διαμορφώθηκε ως απάντηση στην τραγωδία που προκάλεσε η θαλιδομήδη (3), ένα μη συνταγογραφούμενο ηρεμιστικό φάρμακο που χρησιμοποιήθηκε πολύ στο τέλος της δεκαετίας του 1950 και στις αρχές της δεκαετίας του 1960 από εγκύους για την αντιμετώπιση της πρωϊνής ναυτίας, το οποίο μέχρι το χρόνο απαγόρευσής του προκάλεσε τη γέννηση 10.000 παιδιών με σοβαρά προβλήματα δυσπλασίας. Η τραγωδία αυτή έφερε στο φως σημαντικά θέματα, όπως είναι η συμπεριφορά της φαρμακοβιομηχανίας και η ανάγκη ελέγχου των φαρμάκων μετά την κυκλοφορία τους, τα οποία οδήγησαν σε αλλαγές στο σύστημα ελέγχου της ασφάλειας των φαρμάκων και στη συνειδητοποίηση ότι πρέπει να ληφθούν μέτρα για τη συστηματοποίηση και οργάνωση της συλλογής των ανεπιθύμητων ενεργειών.

Ορόσημο στη διαμόρφωση της σύγχρονης φαρμακοεπαγρύπνησης ήταν η εφαρμογή του αυθόρμητου συστήματος αναφοράς ανεπιθύμητων ενεργειών (spontaneous reporting system) μέσω της “κίτρινης κάρτας” στο Ηνωμένο Βασίλειο το 1964, το οποίο αποσκοπεί στη συστηματική συλλογή αναφορών για ανεπιθύμητες ενέργειες μέσω ενός τυποποιημένου ερωτηματολογίου (4). Η “κίτρινη κάρτα” σταδιακά επεκτάθηκε και σ' άλλες χώρες και σήμερα ισχύει σε όλες τις χώρες – μέλη του Π.Ο.Υ. Άλλοι σημαντικοί σταθμοί ήταν η έναρξη του Προγράμματος για τον Διεθνή Έλεγχο των Φαρμάκων από τον ΠΟΥ το 1968 και η ίδρυση του Κέντρου Παρακολούθησης της Ουψάλα (Uppsala Monitoring Centre) το 1978. Το Κέντρο αυτό διατηρεί τη Διεθνή Τράπεζα Δεδομένων (WHO International Database), στην οποία συλλέγονται και επεξεργάζονται όλες οι αναφορές για ανεπιθύμητες ενέργειες από τις χώρες που συμμετέχουν ως μέλη ή ως συνεργαζόμενες στο Πρόγραμμα του Π.Ο.Υ.

Το σύστημα φαρμακοεπαγρύπνησης στην Ε.Ε.

 1 (α). Στην Ε.Ε η φαρμακοεπαγρύπνηση αποτελεί τον μηχανισμό ελέγχου της ασφάλειας και αποτελεσματικότητας των φαρμάκων καθ' όλη τη διάρκεια της κυκλοφορίας τους μέσω της συλλογής πληροφοριών για τους κινδύνους και ιδίως για τις ανεπιθύμητες ενέργειες που προκαλούνται από τη χρήση τους και της συνεχούς αξιολόγησης της σχέσης οφέλους/κινδύνου με στόχο την ελαχιστοποίηση και την πρόληψη κινδύνων .

 (β) Οι έννοιες των όρων «κίνδυνοι», «ανεπιθύμητες ενέργειες» και «σχέση οφέλους/κινδύνου» δίδονται στο άρθρο 1 της Οδηγίας 2001/83/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 6ης Νοεμβρίου 2001 περί κοινοτικού κώδικος για τα φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει (5), και είναι οι εξής:

Άρθρο 1 περ. 28

«Κίνδυνοι» που συνδέονται με τη χρήση του φαρμάκου είναι:
- Κάθε κίνδυνος συνδεόμενος με την ποιότητα, την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα του φαρμάκου όσον αφορά την υγεία των ασθενών ή τη δημόσια υγεία,

- Κάθε κίνδυνος ανεπιθύμητων επιπτώσεων στο περιβάλλον

Άρθρο 1 περ. 12

«Ανεπιθύμητη ενέργεια» είναι:
Μια απόκριση σε ένα φάρμακο που είναι επιβλαβής και ακούσια.

Άρθρο 1 περ. 28α

«Σχέση κινδύνου/οφέλους» είναι:

Η Αξιολόγηση των θετικών θεραπευτικών επιδράσεων του φαρμάκου σε σχέση με τους κινδύνους όπως ορίζονται στο σημείο 28 πρώτη περίπτωση.

 

(γ) Η κεντρική σημασία της συλλογής πληροφοριών για «ανεπιθύμητες ενέργειες» στο σύστημα φαρμακοεπαγρύπνησης της Ε.Ε. και η μέριμνα του νομοθέτη για την ορθή και πλήρη καταγραφή τους φαίνεται από τις ακόλουθες διατάξεις της Οδηγίας 2001/83/ΕΚ :

 Άρθρο 102: Τα κράτη μέλη πρέπει να λαμβάνουν όλα τα κατάλληλα μέτρα προκειμένου να ενθαρρύνουν τους ασθενείς και τους επαγγελματίες υγείας να αναφέρουν τις εικαζόμενες ανεπιθύμητες ενέργειες, να διευκολύνουν την αναφορά από ασθενείς μέσω της παροχής εναλλακτικών τρόπων αναφοράς και να μεριμνούν για την ορθή καταγραφή δεδομένων.

 Άρθρο 106 περ. ε) : Κάθε κράτος μέλος, στη διαδικτυακή πύλη που πρέπει να διατηρεί, οφείλει να ενημερώνει τους ασθενείς και τους επαγγελματίες υγείας σχετικά με τους διάφορους τρόπους αναφοράς των εικαζομένων ανεπιθύμητων ενεργειών.

 Άρθρο 107 : Στο άρθρο αυτό αναφέρονται οι υποχρεώσεις των κατόχων αδειών κυκλοφορίας φαρμάκων να καταχωρίζουν κάθε εικαζόμενη ανεπιθύμητη ενέργεια που υποπίπτει στην αντίληψή τους.

 Άρθρο 107α: Στο άρθρο αυτό αναφέρεται η υποχρέωση κάθε κράτους μέλους να καταχωρίζει «όλες τις εικαζόμενες ανεπιθύμητες ενέργειες που εκδηλώνονται στην επικράτεια του και αναφέρονται από επαγγελματίες του τομέα της υγείας και από ασθενείς»

 (δ) Τέλος ειδική μνεία πρέπει να γίνει στον όρο «εικαζόμενες ανεπιθύμητες ενέργειες» (ή «ύποπτες ανεπιθύμητες ενέργειες»), ο οποίος χρησιμοποιείται σε κάποια άρθρα της Οδηγίας 2001/83/ΕΚ, αλλά και σε άλλα νομοθετικά κείμενα της Ε.Ε. και αποτελεί μετάφραση του όρου «suspected adverse reactions», καθώς δημιουργεί σύγχυση που οδηγεί στην υποκαταγραφή και στην αναφορά μόνο γνωστών και προσδοκώμενων ανεπιθύμητων ενεργειών. Η διατύπωση αυτή, όπως επεξηγεί η υπ’ αριθ. 5 εισηγητική σκέψη της Οδηγίας 2010/84/Ε.Ε του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 15ης Δεκεμβρίου 2010 (6), χρησιμοποιείται σε σχέση με τις υποχρεώσεις αναφοράς και ως υπόνοια εννοείται η   εύλογη πιθανότητα αιτιώδους σχέσης μεταξύ φαρμάκου και ανεπιθύμητης ενέργειας. Με δεδομένο δε ότι στόχος της φαρμακοεπαγρύπνησης είναι και ο εντοπισμός νέων και αγνώστων κινδύνων μέσω της χρησιμοποίησης στατιστικών εργαλείων, ο όρος «εικαζόμενες ανεπιθύμητες ενέργειες» πρέπει να ερμηνεύεται ότι περιλαμβάνει όλες τις ανεπιθύμητες ενέργειες πλην αυτών που η πιθανότητα αιτιώδους σχέσης αποκλείεται βάσει των μεθόδων που έχει αναπτύξει η επιστήμη της φαρμακοεπαγρύπνησης π.χ με τη διακοπή και επαναχορήγηση φαρμάκου (dechallenge, rechallenge) .

  1. Το σύστημα φαρμακοεπαγρύπνησης της Ε.Ε. απαρτίζεται: 

(α) Από το σύστημα φαρμακοεπαγρύπνησης κάθε κράτους μέλους το οποίο χρησιμοποιείται για τη συλλογή πληροφοριών από τον αρμόδια αρχή κάθε κράτους μέλους σχετικά με τους κινδύνους των φαρμάκων, όσον αφορά την υγεία των ασθενών ή τη δημόσια υγεία, και ιδίως για τη συλλογή των ανεπιθύμητων ενεργειών που εμφανίζονται εντός των ορίων επικράτειας του (άρθρο 101 παρ. 1 Οδηγίας 2001/83/ΕΚ).

 (β) Από το σύστημα φαρμακοεπαγρύπνησης που οφείλει να τηρεί κάθε κάτοχος αδείας κυκλοφορίας φαρμάκου ή φαρμάκων στον οικονομικό χώρο της Ε.Ε. (Άρθρο 104 παρ. 1 Οδηγίας 2001/83/ΕΚ).

 (γ) Από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκου (European Medicine Agency – EMA) που ιδρύθηκε με τον Κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 726/2004 (7), ο οποίος έχει το ρόλο του συντονιστή των αρμόδιων αρχών των κρατών μελών και αποτελείται από επτά Επιτροπές, Γραμματεία, έναν Εκτελεστικό Διευθυντή και Διοικητικό Συμβούλιο (άρθρο 56 παρ. 1 Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 726/2004). Μεταξύ των επιτροπών που τον αποτελούν είναι η Επιτροπή για τα Φαρμακευτικά Προϊόντα Ανθρώπινης Χρήσης (Committee for Medicinal Products for Human Use – CHMP) και η Επιτροπή Φαρμακοεπαγρύπνησης και Εκτίμησης Κινδύνου (Pharmacovigilance Risk Assessment Committee - PRAC) και

(δ) Από τη βάση δεδομένων Eudravigilance, την οποία δημιούργησε ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκου σε συνεργασία με τα κράτη – μέλη. Σ' αυτήν την βάση δεδομένων συγκεντρώνονται όλες οι σχετικές με την φαρμακοεπαγρύπνηση πληροφορίες όσον αφορά τα φάρμακα που έχουν λάβει άδεια κυκλοφορίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (άρθρο 24 Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 726/2004 )

  1. Η Επιτροπή Φαρμακοεπαγρύπνησης και Εκτίμησης Κινδύνου (Pharmacovigilance Risk Assessment Committee - PRAC) συγκροτείται από εκπροσώπους των κρατών μελών και τους αναπληρωτές τους, έναν εκπρόσωπο από τη Νορβηγία και την Ισλανδία, έξι ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες που διορίζονται από την Κομισιόν, έναν εκπρόσωπο Ιατρικών Οργανώσεων και έναν εκπρόσωπο Οργανώσεων Ασθενών. Η αρμοδιότητά της είναι να καταρτίζει προτάσεις (α) για την Επιτροπή Φαρμακευτικών Προϊόντων για Ανθρώπινη Χρήση (Committee for Medicinal Products for Human Use – CHMP) που έχει ως αντικείμενο τις διαδικασίες κεντρικής αδειοδότησης φαρμάκων, (β) για τη Συντονιστική Ομάδα για την Κοινή Αναγνώριση και τις Αποκεντρωμένες Διαδικασίες Αδειοδότησης Φαρμάκων για Ανθρώπους (Coordination Group for Mutual Recognition and Decentralised Procedures - Human – CMDΗ), (γ) για την Γραμματεία και το Δ.Σ του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων και (δ) για την Κομισιόν.
  2. To σύστημα αυτό εφαρμόζεται από τον Ιούλιο του 2012 βάσει της επονομαζόμενης “νέας νομοθεσίας” ή “νομοθεσίας φαρμακοεπαγρύπνησης”, η οποία εισήχθη στην Ε.Ε με την Οδηγία 2010/84/Ε.Ε του Ευρωπαϊκού Κοινουβουλίου (6), τον Κανονισμό (Ε.Ε) 1235/2010 (8) και τον Εφαρμοστικό Κανονισμό της Επιτροπής 520/2012 (9). Με τη νομοθεσία αυτή τροποποιήθηκε η Οδηγία 2001/83/ΕΚ και ο Κανονισμός 726/2004 και σήμερα η οργάνωση και η λειτουργία της φαρμακοεπαγρύπνησης διέπεται από τα νομοθετήματα αυτά και από τις Κατευθυντήριες Γραμμές Ορθών Πρακτικών Φαρμακοεπαγρύπνησης (Guidelines on good pharmacovigilance practices, GVP) που εκδόθηκαν από τον   Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 108α της Οδηγίας 2001/83/ΕΕ, όπως τροποποιήθηκε, σε αντικατάσταση των προηγούμενων ( Volume 9A of the rules Governing Medicinal Products in the European Union – Guidelines on Pharmacovigilance for Medicinal Products for Human Use).
  3. Μερικές από τις κύριες αλλαγές που έγιναν με τη «νέα νομοθεσία» είναι οι εξής:

(α) Τροποποίηση του ορισμού «ανεπιθύμητες ενέργειες» και διεύρυνση της έννοιας αυτής ώστε να περιλαμβάνει κάθε ανεπιθύμητη ενέργεια που ακολουθεί τη χρήση φαρμάκων.

(β) Η δυνατότητα να συμπληρώνει μόνος του ο ασθενής/καταναλωτής «κίτρινη κάρτα» για ανεπιθύμητες ενέργειες από τη χρήση φαρμάκων.

(γ) Η ενίσχυση της βάσης δεδομένων Eudravigilance με αναφορές των ανεπιθύμητων ενεργειών από όλα τα κράτη μέλη.

(δ) Η «συμπληρωματική παρακολούθηση» φαρμάκων που περιλαμβάνονται σε κατάλογο που καταρτίζει, διατηρεί και δημοσιοποιεί ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκου (άρθρο 23 Κανονισμού 726/2004, όπως τροποποιήθηκε).

(ε) Η δυνατότητα να επιβάλλονται περαιτέρω μελέτες ασφάλειας και αποτελεσματικότητας κατά τη χορήγηση της άδειας κυκλοφορίας φαρμάκου.

(στ) Η ίδρυση της Επιτροπής Φαρμακοεπαγρύπνησης και Εκτίμησης Κινδύνου (Pharmacovigilance Risk Assessment Committee - PRAC).

(ζ) Η υποχρέωση κάθε κατόχου άδειας κυκλοφορίας φαρμάκου ή φαρμάκων να εφαρμόζει σύστημα φαρμακοεπαγρύπνησης «ισοδύναμο» με εκείνο του οικείου κράτους μέλους (άρθρο 104 παρ. 1Οδηγίας 2001/83/ΕΚ, όπως τροποποιήθηκε).

  1. Η “νέα νομοθεσία” κατηγορήθηκε – και ορθά – ότι υπονομεύει το σύστημα ελέγχου της ασφάλειας και αποτελεσματικότητας των φαρμάκων και αποτελεί οπισθοδρόμηση σε σχέση με τη μέχρι τότε ισχύουσα νομοθεσία φαρμακοεπαγρύπνησης για αρεκτούς λόγους (10) μεταξύ των οποίων και οι εξής:

(α) Γιατί παραχωρεί καθήκοντα φαρμακοεπαγρύπνησης στους κατόχους των αδειών κυκλοφορίας και δη τη δυνατότητα να συγκεντρώνουν και να αξιολογούν δεδομένα για την ασφάλεια των φαρμάκων, ενώ είναι προφανές ότι υφίσταται σύγκρουση συμφερόντων και φυσικά δεν ανήκει στις προτεραιότητες των φαρμακοβιομηχανιών η ασφάλεια των καταναλωτών.

(β) Γιατί διευκολύνει τη χορήγηση άδειας κυκλοφορίας φαρμάκων υπό όρους, αποδυναμώνοντας τον προεγκριτικό έλεγχο ασφάλειας των φαρμάκων.

(γ) Γιατί απεμπολεί τη χρηματοδότηση της φαρμακοεπαγρύπνησης από δημόσιους πόρους και εξαρτά τη χρηματοδότησή της από τη χρέωση τελών στις φαρμακοβιομηχανίες .

 Τα εμβόλια covid -19 και η ανάγκη αυξημένης φαρμακοεπαγρύπνησης

  1. Για τα εμβόλια ισχύουν οι κανόνες φαρμακοεπαγρύπνησης που ισχύουν γενικά και για τα υπόλοιπα φάρμακα. Επιπροσθέτως όμως, σύμφωνα με τις Kατευθυντήριες Oδηγίες για τις Oρθές Πρακτικές Φαρμακοεπαγρύπνησης σχετικά με τα εμβόλια για προφύλαξη από μολυσματικές νόσους” (“Guideline on good pharmacovigilance practices (GVP) Product – or Population – Specific Considerations I: Vaccines for prophylaxis against infectious diseases) (11) που έχει εκδώσει ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων, θα πρέπει να ληφθούν υπόψη και οι παρακάτω ιδιαιτερότητες των εμβολίων:

 (α) Τα εμβόλια χορηγούνται σε υγιείς ανθρώπους, συχνά σε πολύ νέους και ευάλωτους, καθώς και σε μεγάλες ομάδες του πληθυσμού. Συνεπώς απαιτείται αυξημένο επίπεδο ασφάλειας και χαμηλό επίπεδο κινδύνου.

(β) Είναι δύσκολη η εκτίμηση της αιτιότητας μεταξύ ανεπιθύμητων ενεργειών και εμβολίων, καθώς τα εμβόλια χορηγούνται άπαξ και δεν υφίσταται η δυνατότητα διακοπής και επαναχορήγησης που υπάρχει με τα άλλα φάρμακα (dechallenge and rechallenge) ώστε να αποκαλυφθεί η αιτιότητά τους.

(γ) Τα εμβόλια είναι πολυσύνθετα βιολογικά προϊόντα που μπορεί να περιέχουν αντιγόνα, ζωντανούς οργανισμούς, ανοσοενισχυτικά, συντηρητικά κι άλλα έκδοχα, και κάθε ένα από αυτά τα συστατικά μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές ασφάλειας. Ακόμη η διαφοροποίηση και οι αλλαγές στη διαδικασία παραγωγής, καθώς και νέα συσταστικά και τεχνολογίες διαχείρισης μπορούν να επιδράσουν στην ασφάλεια τους και γι' αυτό απαιτείται ειδικό σύστημα φαρμακοεπαγρύπνησης.

(δ) Το ισοζύγιο οφέλους – κινδύνου για τα εμβόλια εξαρτάται και από παράγοντες που σχετίζονται με πληθυσμιακά χαρακτηριστικά, στα οποία περιλαμβάνονται τα δεδομένα επιπολασμού, η γεωγραφική κατανομή, εποχιακά χαρακτηριστικά και ο κίνδυνος μετάδοσης λοιμώδους νοσήματος στον πληθυσμό – στόχο.

  1. Στα παραπάνω πρέπει να προστεθεί ότι ειδικά για τα εμβόλια κατά της covid -19 απαιτείται να υπάρχει αυξημένη φαρμακοεπαγρύπνηση (εισηγητική σκέψη 11 του Κανονισμού (ΕΚ) 507/2006) καθώς τα εμβόλια αυτά έχουν λάβει άδεια κυκλοφορίας υπό όρους (conditional marketing authorisation ) σύμφωνα με το άρθρο 14 παρ. 7 του Κανονισμού (ΕΚ) 726/2004 (7) και τις προϋποθέσεις που προβλέπονται στον Κανονισμό (ΕΚ) 507/2006 για την άδεια κυκλοφορίας υπό αίρεση φαρμάκων για ανθρώπινη χρήση (12) που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 726/2004.

 Tο κείμενο των άρθρων και των εισηγητικών σκέψεων των παραπάνω νομοθετημάτων που μας ενδιαφέρουν.

 Άρθρο 14 παρ. 7 του Κανονισμού (ΕΚ) 726/2004 : “7. Ύστερα από διαβούλευση με τον αιτούντα η χορήγηση άδειας κυκλοφορίας μπορεί να εξαρτάται από την ανάληψη ορισμένων ειδικών υποχρεώσεων, οι οποίες επανεξετάζονται ετησίως από τον Οργανισμό. Ο κατάλογος των υποχρεώσεων αυτών καθίσταται προσπελάσιμος από το κοινό. Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1, αυτή η άδεια κυκλοφορίας ισχύει επί ένα έτος, μπορεί δε να ανανεώνεται. Η Επιτροπή εκδίδει κανονισμό για τη θέσπιση των διατάξεων που αφορούν τη χορήγηση τέτοιων αδειών κυκλοφορίας.....”.

 Κανονισμός (ΕΚ)507/2006 για την άδεια κυκλοφορίας υπό αίρεση φαρμάκων για ανθρώπινη χρήση που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ)αριθ.726/2004

 

  • Εισηγητική σκέψη (6) Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 507/2006

Οι άδειες κυκλοφορίας υπό αίρεση διαφέρουν από τις άδειες κυκλοφορίας που χορηγούνται σε εξαιρετικές περιστάσεις σύμφωνα με το άρθρο 14 παρ. 8 του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 726/2004. Στην περίπτωση της άδειας κυκλοφορίας υπό αίρεση, χορηγείται άδεια πριν να είναι διαθέσιμα όλα τα στοιχεία. Η άδεια ωστόσο δεν προορίζεται να παραμείνει επ’ αόριστον υπό αίρεση. Αντίθετα, από τη στιγμή που θα υποβληθούν τα στοιχεία που έλειπαν, μπορεί να αντικατασταθεί από άδεια κυκλοφορίας, που δεν είναι υπό αίρεση, δηλαδή από άδεια κυκλοφορίας που δεν εξαρτάται από συγκεκριμένες υποχρεώσεις. Από την άλλη πλευρά, συνήθως δεν είναι ποτέ δυνατόν να καταρτιστεί ένας πλήρης φάκελος, όσον αφορά την άδεια κυκλοφορίας που έχει χορηγηθεί για εξαιρετικές περιστάσεις.

  • Εισηγητική σκέψη (10) Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 507/2006

Πρέπει να παρέχονται σαφείς πληροφορίες σε ασθενείς και σε επαγγελματίες στο χώρο της υγείας σχετικά με τον υπό αίρεση χαρακτήρα των αδειών. Για το σκοπό αυτό πρέπει οι εν λόγω πληροφορίες να αναφέρονται σαφώς στη σύνοψη των χαρακτηριστικών του εν λόγω φαρμακευτικού προϊόντος, όπως επίσης και στο φύλλο οδηγιών της συσκευασίας.

  • Εισηγητική σκέψη (11) Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 507/2006).

Είναι σημαντικό να υπάρχει αυξημένη φαρμακοεπαγρύπνηση για φάρμακα στα             οποία χορηγείται άδεια κυκλοφορίας υπό αίρεση και οι διατάξεις της οδηγίας 2001/83/ΕΚ και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 726/2004 παρέχουν ήδη κατάλληλα μέσα για την εξασφάλισή της. Ωστόσο το χρονοδιάγραμμα για την υποβολή περιοδικών επικαιροποιημένων εκθέσεων για την ασφάλεια πρέπει να προσαρμοστεί ώστε να εξυπηρετεί την ετήσια ανανέωση των αδειών κυκλοφορίας υπό αίρεση

  • Άρθρο 4 Απαιτήσεις
  1. Άδεια κυκλοφορίας υπό αίρεση μπορεί να χορηγηθεί όταν η επιτροπή διαπιστώνει ότι, ενώ δεν έχουν υποβληθεί εκτενή κλινικά στοιχεία σχετικά με την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα του φαρμάκου, πληρούνται όλες οι ακόλουθες απαιτήσεις: α) η σχέση κινδύνου-οφέλους του φαρμάκου, όπως ορίζεται στο άρθρο 1παράγραφος 28α της οδηγίας 2001/83/ΕΚ, είναι θετική, β) αναμένεται ότι ο αιτών θα είναι σε θέση να υποβάλει τα εκτενή κλινικά στοιχεία, γ) καλύπτονται ανικανοποίητες ιατρικές ανάγκες, δ) το όφελος για τη δημόσια υγεία από την άμεση διαθεσιμότητα στην αγορά του εν λόγω φαρμάκου είναι μεγαλύτερο από τον κίνδυνο που εμπεριέχει το γεγονός ότι απαιτούνται ακόμη συμπληρωματικά στοιχεία. Σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης, όπως αναφέρεται στο άρθρο 2 παρ. 2, μπορεί να χορηγηθεί άδεια κυκλοφορίας υπό αίρεση, σύμφωνα με τις απαιτήσεις των στοιχείων α0 έως δ) της παρούσας παραγράφου, και όταν δεν έχουν υποβληθεί εκτενή προκλινικά ή φαρμακευτικά στοιχεία. 2. Για τους σκοπούς της παραγράφου 1 στοιχείο γ), ως «ανικανοποίητη ιατρική ανάγκη» νοείται μια κατάσταση κατά την οποία δεν υφίσταται ικανοποιητική μέθοδος διάγνωσης, πρόληψης ή θεραπείας εγκεκριμένη στην Κοινότητα ή, ακόμη και αν υφίσταται τέτοια μέθοδος, σε σχέση με αυτήν το εν λόγω φάρμακο θα επιφέρει σημαντικό όφελος για τους πάσχοντες.
  • Αρθρο 5. Ειδικές υποχρεώσεις. 1 Μέσω ειδικών υποχρεώσεων, ο κάτοχος αδείας κυκλοφορίας υπό αίρεση υποχρεούται να ολοκληρώσει μελέτες ή να διενεργήσει νέες μελέτες με σκοπό να επιβεβαιωθεί ότι η σχέση κινδύνου – οφέλους είναι θετική και να παρασχεθούν τα συμπληρωματικά στοιχεία που αναφέρονται στο άρθρο 4 παράγραφος 1. Επίσης ειδικές υποχρεώσεις μπορεί να επιβληθούν σε σχέση με τη συλλογή στοιχείων φαρμακοεπαγρύπνησης. 2. Οι ειδικές υποχρεώσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 και το χρονικό πλαίσιο για την εκπλήρωσή τους καθορίζονται σαφώς στην άδεια κυκλοφορίας υπό αίρεση. 3. Ο Οργανισμός δημοσιοποιεί τις ειδικές υποχρεώσεις και το χρονικό πλαίσιο για την εκπλήρωσή τους.

Εναρμόνιση του ελληνικού δικαίου με την Οδηγία 2001/83/ΕΚ

Η μεταφορά των διατάξεων της Οδηγίας 2001/83/ΕΚ στο ελληνικό δίκαιο έγινε με την έκδοση της Κοινής Υπουργικής Απόφασης ΔΥΓ3α/Γ.Π. 32221/2013 (ΦΕΚ 1049/Β/29.4.2013) και οι διατάξεις περί φαρμακοεπαγρύπνησης περιέχονται στα άρθρα 133 επ., με το άρθρο 133 να ορίζει ότι ο ΕΟΦ αποτελεί την αρμόδια αρχή για τη φαρμακοεπαγρύπνηση στην Ελλάδα.

Πρέπει να σημειωθεί ότι με την παράγραφο 3 του άρθρου 134 εισάγεται ρύθμιση που δεν προβλέπεται στην Οδηγία 2001/83/ΕΚ και δη προβλέπεται ότι ο ΕΟΦ «προβαίνει σε κάθε αναγκαία ενέργεια», ώστε στους επαγγελματίες υγείας που δεν γνωστοποιούν σοβαρές και μη αναμενόμενες ανεπιθύμητες ενέργειες «να επιβάλλονται οι κυρώσεις του άρθρου 5Α του Ν.Δ. 96/1973, όπως ισχύει και όπως καθορίζονται στο άρθρο 175 παράγραφος 2 της παρούσας απόφασης». Η διάταξη αυτή αποτελεί επανάληψη παλαιότερης διάταξης που είναι σε ισχύ και δη της περ. δ της παραγράφου 2 του άρθρου 47 του ν. 2519/1997 με την οποία ορίζονται τα εξής:

 «δ. Κάθε νοσηλευτής, γιατρός ή άλλος υπεύθυνος νοσηλευτηρίου υποχρεούται να ενημερώνει εγγράφως και με το ταχύτερο μέσο τον ΕΟΦ για κάθε περιστατικό σοβαρής ή απροσδόκητης ανεπιθύμητης ενέργειας ή βλάβης της υγείας, το οποίο είναι πιθανόν να προκλήθηκε από τη χορήγηση φαρμακευτικού προϊόντος. Σοβαρή θεωρείται η παρενέργεια, όταν είναι θανατηφόρα ή απειλητική για τη ζωή ή προκαλεί αναπηρία ή υποχρεώνει σε εισαγωγή ή παρατείνει την παραμονή στο νοσοκομείο. Στους παραβάτες της διάταξης αυτής επιβάλλονται οι κυρώσεις της παραγράφου 5Α του άρθρου 19 του ν.δ/τος 97/1973, που προστέθηκε με την παράγραφο 4 του άρθρου 35 του ν. 1316/1983 για παρακώλυση του έργου του ΕΟΦ».

 Παραβίαση των κανόνων φαρμακοεπαγρύπνησης – στρατηγική συγκάλυψης των παρενεργειών και κλίμα τρομοκράτησης των «αντιφρονούντων»

 Αν ανατρέξει κανείς σε παλαιότερα δημοσιεύματα σχετικά με τον αριθμό αναφορών για ανεπιθύμητες ενέργειες μέσω της συμπλήρωσης «κίτρινης κάρτας» (13), θα διαπιστώσει ότι η λειτουργία της φαρμακοεπαγρύπνησης ουδέποτε υπήρξε ικανοποιητική στη χώρα μας. Ωστόσο, αν στο παρελθόν το γεγονός αυτό μπορούσε να αποδοθεί στην έλλειψη ενημέρωσης, τον φόρτο εργασίας ή και την αδιαφορία των επαγγελματιών υγείας, σήμερα έχει εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά και οφείλεται στην πολιτική της κυβέρνησης και στην συστηματική παραβίαση των κανόνων φαρμακοεπαγρύπνησης από κρατικά όργανα.

 Τέτοια παραβίαση είναι πρώτα – πρώτα η αποθάρρυνση των πολιτών να συμπληρώσουν «κίτρινη κάρτα» για ανεπιθύμητες ενέργειες που προκλήθηκαν από εμβόλια covid-19. Και υπάρχουν μαρτυρίες ότι σύμφωνα με τις οδηγίες του ΕΟΦ για να συμπληρωθεί κίτρινη κάρτα για αυτοάνοσο νόσημα που παρουσιάστηκε μετά από εμβολιασμό, πρέπει πρώτα να γίνουν πολλές και επίπονες εξετάσεις για να διαπιστωθεί 100% αν το εμβόλιο ευθύνεται για το συγκεκριμένο αυτοάνοσο. Μετά τις εξετάσεις αυτές να συνταχθεί φάκελος από ιδιώτη γιατρό και εν συνεχεία να γίνει συμβούλιο με τον θεράποντα νοσοκομειακό γιατρό και μόνο αν συμφωνήσουν επιστημονικά και οι δύο στα ευρήματα να συνταχθεί κίτρινη κάρτα. Επίσης υπάρχουν μαρτυρίες ότι διευθυντές κλινικών όχι μόνο αρνήθηκαν αλλά και απαγόρευσαν σε ασθενείς τους να συμπληρώσουν κίτρινη κάρτα για παρενέργειες που εμφάνισαν μετά από εμβολιασμό, καθώς και επώνυμη καταγγελία ότι υπεύθυνος εμβολιαστικού κέντρου απαγόρευσε να δοθούν στοιχεία σε εμβολιασθέντα που παρουσίασε παρενέργειες (14).

 Αλλά ακόμη και όταν τελικά συμπληρώνονται κίτρινες κάρτες για περιπτώσεις σοβαρών παρενεργειών ή ακόμη και θανάτων, είναι έκδηλος ο ζήλος της ειδικής Ομάδας Εργασίας της Επιτροπής Φαρμακοεπαγρύπνησης (Ε.ΦΑΡ) του ΕΟΦ αλλά και της Εθνικής Εμβολιαστικής Επιτροπής να αποκλείσουν την αιτιότητα των εμβολίων και να αποφανθούν ότι τα περιστατικά αυτά δεν σχετίζονται με τον εμβολιασμό (15). Τέτοιου είδους όμως πορίσματα παραβιάζουν τις αρχές της φαρμακοεπαγρύπνησης καθώς και τις Kατευθυντήριες Oδηγίες για τις Oρθές Πρακτικές Φαρμακοεπαγρύπνησης σχετικά με τα εμβόλια για προφύλαξη από μολυσματικές νόσους”, στις οποίες ρητά αναγνωρίζεται ότι «είναι δύσκολη η εκτίμηση της αιτιότητας μεταξύ ανεπιθύμητων ενεργειών και εμβολίων¨.

 Εκτός όμως από τις παραβιάσεις των κανόνων της φαρμακοεπαγρύπνησης, άξιο αναφοράς είναι και το κλίμα που διαμορφώνεται με την άσκηση ή απειλή άσκησης πειθαρχικών διώξεων κατά γιατρών που τόλμησαν να αναφερθούν σε παρενέργειες των εμβολίων ή που εξέφρασαν δημοσίως επιφυλάξεις για τον εμβολιασμό ή συνέστησαν σε ασθενείς τους να μην εμβολιασθούν βάσει της εκτίμησης οφέλους – κινύδνου. από τον εμβολιασμό (16). Το κλίμα αυτό σαφώς εκπορεύεται από την κυβέρνηση και καλλιεργείται από δηλώσεις σαν αυτές του γενικού γραμματέα Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Μάριου Θεμιστοκλέους (17) που πρόσφατα αποκάλεσε «τσαρλατάνους» τους γιατρούς που αντιτίθενται στο εμβολιασμό τονίζοντας μάλιστα ότι  είναι «υποχρέωση» της Πολιτείας να τους περιθωριοποιήσει και να τους τιμωρήσει.

 Κάποιοι βέβαια πιθανόν να υποστηρίξουν ότι τέτοια φαινόμενα είναι παγκόσμια και δεν αφορούν μόνο τη χώρα μας και εν μέρει έχουν δίκιο. Αλλά μόνο εν μέρει γιατί δεν μπορούμε να αγνοήσουμε ότι χώρες όπως η Δανία, η Νορβηγία και η Σλοβακία είχαν διακόψει τη χορήγηση του AstraZeneca και σε πολλές άλλες χώρες είχαν θέσει ηλικιακά όρια (18), όταν στην Ελλάδα οι «ειδικοί» και οι αρμόδιες επιτροπές συνέχιζαν να διαβεβαιώνουν ότι είναι ασφαλές και να το χορηγούν σε όλες τις ηλικίες και ειδικά σε νέους (19). Επίσης δεν μπορούμε να μη λάβουμε υπ’ όψη μας ότι αρκετοί από το πολιτικό προσωπικό της χώρας - μεταξύ αυτών και μέλη της νυν κυβέρνησης - έχουν προϊστορία στην παροχή “καλών” υπηρεσιών στη μεγάλη φαρμακοβιομηχανία (20), όπως επίσης ότι είμαστε από τις λίγες χώρες της Ε.Ε που προωθεί τον υποχρεωτικό εμβολιασμό και επιπλέον ότι ο πρωθυπουργός μας καυχιέται ότι είναι δική του πρόταση το πιστοποιητικό εμβολιασμού (21). Εν ολίγοις, το πρόβλημα πράγματι είναι παγκόσμιο, όπως άλλωστε παγκόσμια είναι και η δράση των πολυεθνικών του φαρμάκου, αλλά στη χώρα μας παίρνει πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις λόγω των ειδικών χαρακτηριστικών της κυβέρνησης και της σιωπής – και συνεπώς της συνενοχής – του συνόλου (σχεδόν) του πολιτικού κόσμου.

 Όλα αυτά συνθέτουν ένα ζοφερό παρόν και προμηνύουν ένα ακόμη πιο ζοφερό μέλλον και για εμάς και τις επόμενες γενιές και οφείλουμε να κάνουμε παν δυνατόν για να το αποτρέψουμε.

 * Η Στέλλα Πατρώνα είναι δικηγόρος και μέλος της συντακτικής ομάδας του Δικτύου Ενεργών Καταναλωτών – Δ.Ε.ΚΑ και της πρωτοβουλίας «Δρόμος Ανοιχτός»

 

  1. «Νοείται υποχρεωτικότητα (άμεση ή έμμεση) του εμβολιασμού κατά του κορωνοϊού sars-cov-2, με εμβόλια σε πειραματική φάση; Της Ασπασίας Καλαφάτη https://www.skouzekaifilonos.gr/index.php/el/gnomes-apopseis/1046-noeitai-ypoxrewtikotita-amesi-h-emmesi-aspasia-kalafati
  2. «Spontaneous Reporting in Pharmacovigilance: Strengths, Weaknesses and Recent Methods of Analysis» Rachna Kasliwal https://www.jcpcarchives.org/full/spontaneous-reporting-in-pharmacovigilance--strengths-49.php
  3. «Καταπέλτης ο Παιδίατρος Ιωάννης Καβαλιώτης: Η Ελληνική Παιδιατρική Εταιρεία αποδέχεται να πεθάνει έστω ένα υγιές παιδί από το εμβόλιο;» 20.8.2021 gr

https://www.sportime.gr/extratime/koinonia/katapeltis-o-pediatros-ioannis-kavaliotis-i-elliniki-pediatriki-eteria-apodechete-na-pethani-esto-ena-igies-pedi-apo-to-emvolio/

  1. «An historical overwiew over Pharmacovigilance” Giulia Formasier, Sara Francescon, Roberto Leone and Paolo Baldo https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6132952/
  2. Οδηγία 2001/83/ΕΚ

https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/PDF/?uri=CELEX:02001L0083-20121116&from=lt

  1. Οδηγία 2010?84/ΕΚ https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/?uri=CELEX%3A32010L0084
  2. Κανονισμός (ΕΚ) 726/2004 https://ec.europa.eu/health/sites/default/files/files/eudralex/vol-1/reg_2004_726/reg_2004_726_el.pdf
  3. Κανονισμός (Ε.Ε.) αριθ. 1235/2010 https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/?uri=CELEX%3A32010R1235
  4. Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 520/2012 https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/ALL/?uri=CELEX:32012R0520
  5. Pharmacovigilance in Europe and patient safety no to deregulation

Δελτίο Τύπου HAI Europe, 1 Φεβρουαρίου 2008 https://haiweb.org/wp-content/uploads/2016/12/Pharmacovigilance-in-Europe-and-Patient-Safety-No-to-Deregulation-2008.pdf

  1. Guideline on good pharmacovigilance practices (GVP)
    Product- or Population-Specific Considerations I: Vaccines for prophylaxis
    against infectious diseases

https://www.ema.europa.eu/en/documents/scientific-guideline/guideline-good-pharmacovigilance-practices-gvp-product-population-specific-considerations-i-vaccines_en.pdf

  1. Κανονισμός (ΕΚ) 507/2006 https://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2006:092:0006:0009:EL:PDF
  2. «Προβληματική η Κίτρινη Κάρτα στην Ελλάδα» iatronet.gr1.2019 https://www.iatronet.gr/eidiseis-nea/perithalpsi-asfalisi/news/48997/provlimatiki-i-kitrini-karta-stin-ellada.html
  3. Καταγγελία Σπύρου Χάλαρη στο focus. 6 fm https://www.iatronet.gr/eidiseis-nea/perithalpsi-asfalisi/news/48997/provlimatiki-i-kitrini-karta-stin-ellada.html
  4. «Παραίτηση - βόμβα καθηγητή με σοβαρές καταγγελίες κατά ΕΟΦ» 1.4.2021 ΤΑ ΝΕΑ https://www.tanea.gr/2021/04/01/greece/paraitisi-kathigiti-me-sovares-kataggelies-gia-ton-rolo-tou-eof/
  5. «Πληθαίνουν τα πειθαρχικά για αντιεμβολιαστές γιατρούς – Οι πρώτες καμπάνες» 30.7.2021 iatronet.gr https://www.iatronet.gr/article/102786/plhthainoyn-ta-peitharhika-gia-antiemvoliastes-giatroys-oi-protes-kampanes
  6. « Μάριος Θεμιστοκλέους/Σκληρά λόγια για αρνητές γιατρούς» 26.7.2021 Η ΑΥΓΗ https://www.avgi.gr/koinonia/392571_sklira-logia-gia-arnites-giatroys-einai-tsarlatanoi
  7. «Η Σλοβακία σταματά πλήρως τη χορήγηση του εμβολίου AstraZeneca» 11.5.2021 ΕφΣυν https://www.efsyn.gr/node/293472
  8. «Β. Κικίλιας : Φτάσαμε σήμερα τα 7 εκατομμύρια εμβολιασμούς – Τι λέει για AstraZeneca και Επιτροπή Εμβολιασμών» 15.6.2021 NEWPOST https://newpost.gr/politiki/60c8e3609c0e4314252ad322/v-kikilias-ftasame-simera-ta-7-ekatommyria-emvoliasmoys-ti-leei-gia-astrazeneca-kai-epitropi-emvoliasmon
  9. Υπόθεση Novartis στην Ελλάδα ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A5%CF%80%CF%8C%CE%B8%CE%B5%CF%83%CE%B7_Novartis_%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD_%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1
  10. «Η Ελλάδα θα ενεργοποιήσει πρώτη το ψηφιακό πιστοποιητικό» DW5.2021 https://www.dw.com/el/%CE%B7-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1-%CE%B8%CE%B1-%CE%B5%CE%BD%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9-%CF%80%CF%81%CF%8E%CF%84%CE%B7-%CF%84%CE%BF-%CF%88%CE%B7%CF%86%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%8C-%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C/a-57709612

 

 

Read more...

Νοείται υποχρεωτικότητα (άμεση ή έμμεση) του εμβολιασμού κατά του κορωνοϊού sars-cov-2, με εμβόλια σε πειραματική φάση; Της Ασπασίας Καλαφάτη

Από τον Όρκο του Ιπποκράτη “...Διαιτήμασί τε χρήσομαι ἐπ ̓ ὠφελείῃ καμνόντων κατά δύναμιν καί κρίσιν ἐμήν, ἐπί δηλήσει δέ καί ἀδικίῃ εἴρξειν...”

(Θα χρησιμοποιώ την θεραπεία για να βοηθήσω τους ασθενείς κατά τη δύναμη και την κρίση μου, αλλά ποτέ για να βλάψω ή να αδικήσω).

 

[Ηθικές Αρχές της Ιατρικής, το Ωφελέειν και το Μη βλάπτειν] (1)

Τον άρχοντα τριών δει μέμνησθαι: Πρώτον ότι ανθρώπων άρχει. Δεύτερον ότι κατά νόμους άρχει. Τρίτον ότι ουκ αεί άρχει (Αγάθων, 450-400 π.Χ.)

29/6/2021

Ασπασίας Καλαφάτη, Εφέτη Δ.Δ.


Α.Πρόλογος

Το 2361/2021 Ψήφισμα της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης

Στις 27/1/2021, η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης (το όργανο εκείνο που απαρτίζεται από εκλεγμένους αντιπροσώπους των εθνικών κοινοβουλίων των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης) εξέδωσε το 2361 Ψήφισμά της, αναφορικά με τον εμβολιασμό των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στα πλαίσια αντιμετώπισης της πανδημίας λόγω του κορωνοϊού SARS-Cov. 2. Στο 7.3.1 άρθρο του Ψηφίσματος καλεί τα κράτη μέλη να διασφαλίζουν ότι οι πολίτες ενημερώνονται ότι ο εμβολιασμός ΔΕΝ είναι υποχρεωτικός και ότι κανείς δεν πιέζεται πολιτικά, κοινωνικά ή με άλλο τρόπο να εμβολιαστεί, εάν δεν το επιθυμεί και στο 7.3.2 άρθρο του να διασφαλίζουν ότι κανείς δεν υφίσταται διακρίσεις για το ότι δεν έχει εμβολιαστεί, λόγω πιθανών κινδύνων για την υγεία ή επειδή δεν θέλει να εμβολιαστεί (2)

Μόλα ταύτα,
Στις 8/6/2021, σε συνεδρίαση της Βουλής, ο Πρωθυπουργός διατύπωσε την επίσημη θέση της κυβέρνησης για το ζήτημα του υποχρεωτικού εμβολιασμού υγειονομικών και εργαζομένων σε μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων και έθεσε το ζήτημα των «διευκολύνσεων», που θα έχουν όσοι έχουν πλήρως εμβολιαστεί (3), ενώ την ίδια ημέρα, σε ψηφιακό συνέδριο της Eurasia Group, επανέλαβε ότι αφού όλος ο πληθυσμός θα έχει πρόσβαση στα εμβόλια, θα ξεκινήσει την συζήτηση για τις «διευκολύνσεις» των εμβολιασμένων, προαναγγέλοντας ότι θα δώσει το δικαίωμα στα εστιατόρια που θα δέχονται μόνον εμβολιασμένους πολίτες, να το κάνουν (4, βλ. και ανακοίνωση της 28/6/2021 περί “κινήτρων” σε ανεμβολίαστους νέους).

Επακολούθησαν οι δηλώσεις της Προέδρου της Δημοκρατίας, η οποία φέρεται ότι υποστήριξε ότι «Το Σύνταγμα κατά κανένα τρόπο δεν αναγνωρίζει σε κάποιον να θέτει σε κίνδυνο τη ζωή του άλλου και την υγεία του ... Αρα το όριο της ελευθερίας των επιλογών μας είναι ο διπλανός μας. Είναι ο άλλος» και ότι η άποψη πως ο εμβολιασμός είναι ατομικό δικαίωμα επιλογής είναι «πολύ εσφαλμένη» και ότι η άποψη αυτή «δεν νομίζω ότι υποστηρίζεται σοβαρά από συνταγματολόγους... Η επιβολή υποχρεώσεων προκειμένου να μην θίξουμε ακριβώς αυτή την έννοια κοινωνικής αλληλεγγύης και της αίσθησης της κοινωνικής ευθύνης, νομίζω ότι είναι αυτονόητη... Ας ελπίσουμε ότι θα συνειδητοποιήσουμε όλοι ότι ο μόνος δρόμος για όλους, ανεξαρτήτως ηλικίας, είναι ο εμβολιασμός» (5) .


Στο ίδιο μήκος κύματος, οι δηλώσεις του Υπουργού Ανάπτυξης και Επενδύσεων ότι αν ένας εργαζόμενος (που δεν εμβολιάζεται) θέλει να θέσει σε κίνδυνο τους υπόλοιπους συμπολίτες και συναδέλφους του δεν μπορεί να έχει απαιτήσεις (6), ενώ μέχρι την δημοσίευση του άρθρου τούτου, ο όρος «διευκολύνσεις» των εμβολιασμένων έναντι των ανεμβολίαστων, αποτελεί πρώτη είδηση και προπαγανδίζεται αφειδώς στα επιδοτούμενα ΜΜΕ, με καμπάνιες του στυλ «το εμβόλιο είναι ΖΩή» «ΕμβολιάΖΩμαι γιατί ΝοιάΖΩμαι».

Ως εκ τούτου, το ζήτημα της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού του συνόλου του πληθυσμού, στο πλαίσιο αντιμετώπισης της πανδημίας λόγω του SARS-Cov 2, σε επίπεδο τουλάχιστον δηλώσεων εκ μέρους εκπροσώπων της εκτελεστικής εξουσίας, αλλά και του οργάνου που από το Σύνταγμα τίθεται ως ο συνδεκτικός κρίκος διαφόρων εξουσιών της ελληνικής έννομης τάξης, προαναγγέλλεται ως το μόνο πρόσφορο μέσο, καθώς τίθεται επί τάπητος ως μονόδρομος.

Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Είναι πράγματι μονόδρομος;

Είναι τα έως τώρα επιστημονικά και επιδημιολογικά δεδομένα τέτοια, που να συνάδουν με τον σκοπό που φέρεται ότι έρχεται να εξυπηρετήσει ο εμβολιασμός (περί ού, βλ. κατωτέρω, Ο Εμβολιασμός ως ιατρική πράξη); Μπορεί να τίθεται σήμερα επί τάπητος ένα τόσο σοβαρό ζήτημα, όταν η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, κατόπιν θετικής γνωμοδότησης του ΕΜΑ (European Medicine Agency, Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων) έχει χορηγήσει άδεια κυκλοφορίας τεσσάρων (4) εμβολίων και αυτών υπό όρους (περί ού, βλ. κατωτέρω, Τα εμβόλια κατά του Covid-19);

Μπορεί να τίθεται ζήτημα μονόδρομου και υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού, όταν τουλάχιστον έως και το 2023 (βλ. ιστοσελίδα της Pfizer, αναδόχου του ενός εμβολίου, “Όλοι οι συμμετέχοντες θα συνεχίσουν να παρακολουθούνται για την αξιολόγηση της διάρκειας της προστασίας και της ασφάλειας για επιπλέον 2 χρόνια μετά τη δεύτερη δόση” βλ. και ιστοσελίδα της BionTech CE, με χρονικό ορίζοντα του τέλους της μελέτης σε υγιείς υποψήφιους την 2-5-2023) (7) δεν θα υπάρχουν ασφαλή και τεκμηριωμένα συμπεράσματα για την αξιολόγηση της διάρκειας της προστασίας και της ασφάλειας των εμβολίων;

Μπορεί να τίθεται ζήτημα μονόδρομου και υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού, όταν ακόμη συνεχίζουν να καταγράφονται οι θάνατοι και οι παρενέργειες από την χρήση των σχετικών εμβολίων, τα οποία βρίσκονται ακόμη σε ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ και όταν κρούεται ο επιστημονικός κώδωνας του κινδύνου για γενετικές μεταλλάξεις στο ανθρώπινο είδος από την χρήση της τεχνολογίας των εμβολίων mRNA; Είναι δυνατόν να τίθεται ζήτημα υποχρεωτικότητας χωρίς πρώτα να αναμένεται να καταμετρηθούν οι αναφερόμενοι στο EudraVigilance (βλ. και το αντίστοιχο VAERS για τις ΗΠΑ) θάνατοι και οι παρενέργειες επί του εμβολιασθέντος πληθυσμού (και ενώ τουλάχιστον στην Ελλάδα ΔΕΝ καταγράφεται, παρά μόνον ένα μικρό μέρος αυτών) και να συγκριθούν τα αποτελέσματα με εκείνα των καταγραφέντων θανάτων από (και όχι με) Covid-19 και των περιστατικών που έχουν ανανήψει;

Είναι δυνατόν να τίθεται ζήτημα διαχωρισμού των πολιτών σε εμβολιασμένους και μη, με την εισαγωγή «διευκολύνσεων» σε εμβολιασμένους (και με την έμμεση απειλή στους λοιπούς μη συμμορφούμενους, για απώλεια -μερική ή ολική- άσκησης ενίων των ατομικών τους δικαιωμάτων), όταν και οι ίδιοι οι εμβολιασμένοι (σύμφωνα με όσα λένε οι ειδικοί) τελικώς μεταδίδουν τη νόσο;

Πώς μπορούμε τελικά να λειτουργούμε ως ευνομούμενη Πολιτεία, όταν με πρόσχημα «την διασφάλιση της δημόσιας υγείας» (αλήθεια, τι ορίζουμε ως «δημόσια υγεία»;) και με πρόσχημα την αντιμετώπιση μιας «πανδημίας», -για την οποία, τα ουσιώδους σημασίας ερωτήματα, αν και έχουν επανειλημμένα τεθεί [ενδεικτικώς και μόνον, α) αυτά που συνδέονται με την αξιοπιστία των τεστ (self test, rapid test) και του λεγόμενου μοριακού ή PCR, του οποίου δεν γνωρίζουμε καν αν η χρήση είναι στανταρισμένη (αναφορικά με τον αριθμό των κύκλων διπλασιασμών του υλικού), βάσει των αποτελεσμάτων των οποίων στηρίζονται τα “δικαίω ανάγκης” μέτρα και ενώ ο ίδιος ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (Π.Ο.Υ.), σε ανακοίνωσή του της 20-1-2021, τονίζει ότι με το ως άνω τεστ ο κίνδυνος ψευδών θετικών αποτελεσμάτων αυξάνει όταν ο επιπολασμός της ασθένειας μειώνεται, συστήνει δε την διάγνωση της νόσου με παράλληλη χρήση άλλων κριτηρίων (8) (άραγε, αυτό περιλαμβάνεται στα ιατρικά πρωτόκολλα πουαυτό περιλαμβάνεται στα ιατρικά πρωτόκολλα που ακολουθούνται στα ελληνικά νοσοκομεία;), β) αυτά που συνδέονται με τις θεραπείες και τα φάρμακα που ήδη χρησιμοποιούνται με αποτέλεσμα την επιτυχή ανάσχεση της νόσου (9),
γ) αυτά που συνδέονται με την συνεχή τρομοκράτηση του πληθυσμού με την συστηματική χρήση του όρου “κρούσματα” (εκδήλωση συμπτωμάτων προσβολής μολυσματικής νόσου) αντί του ορθού «ευρεθείς θετικός ασυμπτωματικός», δ) αυτά που συνδέονται με την συστηματική απόκρυψη διαφορετικών επιστημονικών προσεγγίσεων και απόψεων, την ίδια στιγμή που η μεγαλύτερη σε κυκλοφορία γερμανική εφημερίδα Bild, μέσω του αρχισυντάκτη της Julian Reichelt, ζητάει συγγνώμη δημοσίως για την ενοχοποίηση των παιδιών, για συνεργασία με την κυβέρνηση κατά τη διάρκεια της πανδημίας, για αναπαραγωγή προπαγάνδας ατεκμηρίωτης επιστημονικά, προς διαμόρφωση κλίματος φόβου και κατατρομοκράτησης πολιτών και κυρίως παιδιών, για μεροληπτική υγειονομική διαχείριση με αποκλεισμούς επιστημόνων που διαφωνούν (10), ε) αυτά που συνδέονται με την διαχείριση του αριθμού των νεκρών από ή με Covid κλπ] δεν έχουν εισέτι απαντηθεί-, προτείνεται η υιοθέτηση μέτρων που διχάζουν το κοινωνικό σύνολο;

Με την ανωτέρω οπτική, θα επιχειρήσω να αναδείξω αυτό που, έως τώρα, έχω εντοπίσει σε ελάχιστα κείμενα στην τρέχουσα σχετική νομική αρθρογραφία που υπέπεσε στην αντίληψή μου (περί ής στο τέλος του παρόντος άρθρου), το ότι δηλαδή, ο εμβολιασμός για τον Covid-19 δεν μπορεί να διεξάγεται νομίμως, παρά μόνον με τη συναίνεση του εμβολιαζόμενου, ήτοι σε οικειοθελή βάση. Και τούτο διότι, το μέτρο του υποχρεωτικού εμβολιασμού για την προστασία της δημόσιας υγείας προϋποθέτει αναγκαιότητα, καταλληλότητα και προσφορότητα για την προστασία της υγείας τόσο των ιδίων των εμβολιαζομένων, όσο και των τρίτων και θα πρέπει να στηρίζεται σε έγκυρα και τεκμηριωμένα, επιστημονικά, ιατρικά και επιδημιολογικά πορίσματα. Εν προκειμένω, η εν λόγω ΒΑΣΙΚΗ προϋπόθεση δεν συντρέχει, πρωτίστως διότι τα εμβόλια που χορηγούνται,τελούν σε ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΦΑΣΗ.

Β.Το Νομοθετικό Πλαίσιο που ενδιαφέρει

ΑΤΟΜΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ


1. Άρθρα του Συντάγματος 2 παρ. 1 (περί ανθρώπινης αξιοπρέπειας), 5 παρ. 5 (προστασία υγείας και γενετικής ταυτότητας), 7 παρ. 2 (περί βασανιστηρίων) (11)


2. Στις 20 Αυγούστου του 1947 ολοκληρώθηκε στη Νυρεμβέργη η «Δίκη των Ιατρών» (United States of America v. Karl Brandt, et al. Case 1:Medical Case/Οι ΗΠΑ εναντίον του Καρλ Μπράντ και άλλων) (12), μία από τις δώδεκα (12) Επακόλουθες Δίκες της Νυρεμβέργης, από την οποία αναδείχθηκαν οι δέκα (10) αρχές για τη νομιμοποίηση της ιατρικής έρευνας σε ανθρώπους. Το σύνολο αυτών των αρχών [ο πυρήνας των οποίων δύναται να συνοψισθεί, εκτός άλλων, στο ότι είναι απολύτως απαραίτητη η εθελοντική συναίνεση του εξεταζομένου για κάθε πείραμα (ο οποίος δύναται να το τερματίσει οποτεδήποτε), το οποίο δεν πρέπει να διεξάγεται όταν υπάρχει εκ των προτέρων υποψία θανάτου ή τραυματισμού ως αποτέλεσμα] είναι γνωστό ως «Κώδικας της Νυρεμβέργης» (Neuberger Kodex) (13), που λογίζεται ως το σημαντικότερο κείμενο στην ιστορία της ηθικής δεοντολογίας της κλινικής έρευνας μαζί με την Δήλωση του Ελσίνκι του 1964- (14) και αποτελεί την ιστορική καταγωγή του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα της 16ης Δεκεμβρίου 1966 της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, πουενσωματώθηκε στο ελληνικό δίκαιο με το ν. 2462/1997 (Α ́ 25 της 26-2-1997).


3. Ειδικότερα, στο άρθρο 7 του ως άνω Συμφώνου, το οποίο υπερτερεί σύμφωνα με το άρθρο 28 παρ. 1 του Συντάγματος από κάθε άλλη αντίθετη διάταξη νόμου προερχόμενου από την Βουλή των Ελλήνων, ορίζεται ότι «Κανείς δεν υποβάλλεται σε βασανιστήρια ούτε σε ποινές ή μεταχειρίσεις σκληρές, απάνθρωπες ή εξευτελιστικές. Ειδικότερα, απαγορεύεται η υποβολή προσώπου, χωρίς την ελεύθερη συγκατάθεσή του σε ιατρικό ή επιστημονικό πείραμα.» (η έμφαση δική μου). Αντίστοιχης νομικής βαρύτητας είναι και η Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας του ατόμου σε σχέση με τις εφαρμογές της βιολογίας και της ιατρικής: Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τη Βιοϊατρική (άλλως η Σύμβαση του Οβιέδο της 4ης Απριλίου του 1997), η οποία ενσωματώθηκε στο ελληνικό δίκαιο με το ν. 2619/1998 (Α ́ 132), στο άρθρο 2 της οποίας ορίζεται ότι «(Το προβάδισμα του ανθρωπίνου όντος) Τα συμφέροντα και η ευημερία του ανθρωπίνου όντος θα υπερισχύουν έναντι μόνου του κοινωνικού συμφέροντος ή της επιστήμης» και στο άρθρο 5 ότι «(Γενικός κανόνας). Επέμβαση σε θέματα υγείας μπορεί να υπάρξει μόνον αφού το ενδιαφερόμενο πρόσωπο δώσει την ελεύθερη συναίνεσή του, κατόπιν προηγούμενης σχετικής ενημέρωσής του. Το πρόσωπο αυτό θα ενημερώνεται εκ των προτέρων καταλλήλως ως προς το σκοπό και τη φύση της επέμβασης, καθώς και ως προς τα επακόλουθα και κινδύνους που αυτή συνεπάγεται. Το ενδιαφερόμενο πρόσωπο μπορεί ελεύθερα και οποτεδήποτε να ανακαλέσει τη συναίνεσή του».


4. Σύμβαση για την προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών, άρθρο 8 (περί προστασίας του ιδιωτικού βίου) (15)

ΑΤΟΜΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ και ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ


1. Άρθρο 21 παρ. 3 του Συντάγματος (περί προστασίας της δημόσιας υγείας) (11)


2. Το άρθρο 168 της Συνθήκης για την Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για την εξασφάλιση υψηλού επιπέδου προστασία της υγείας (Title XIV of Part Three) (16) και Ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (2007/C303/01), στο άρθρο 35 (Προστασία της Υγείας) «Κάθε πρόσωπο δικαιούται να έχει πρόσβαση στην πρόληψη σε θέματα υγείας και να απολαύει ιατρικής περίθαλψης, σύμφωνα με τις προϋποθέσεις που ορίζονται στις εθνικές νομοθεσίες και πρακτικές. Κατά τον καθορισμό και την εφαρμογή όλων των πολιτικών και δράσεων της Ενωσης, εξασφαλίζεται υψηλόεπίπεδο προστασίας της υγείας του ανθρώπου».


3.Ο Καταστατικός Χάρτης της Παγκοσμίου Οργανώσεως Υγείας, που κυρώθηκε από το ελληνικό κράτος με το ν.δ. 436/1947, Α ́ 238, ορίζει ότι «Η υγεία είναι κατάστασις πλήρους σωματικής ευεξίας πνευματικής και κοινωνικής τοιαύτης, δεν συνίσταται δε μόνον εις την μη ύπαρξιν ασθενείας ή αναπηρίας» [La sante est une etat de complet de bien-etre physique, mental et social, et ne consiste pas soulement en une absence de maladie ou d'infirmite].


4.Το Διεθνές Σύμφωνο για τα οικονομικά, κοινωνικά και μορφωτικά δικαιώματα [κυρώθηκε με το ν. 1532 της 19/19-3-1985 (Α ́ 45)], στο άρθρο 12 του οποίου ορίζεται ότι :
«1. Τα συμβαλλόμενα Κράτη αναγνωρίζουν το δικαίωμα κάθε προσώπου να απολαμβάνει την καλλίτερη δυνατή σωματική και ψυχική υγεία. 2. Τα μέτρα που θα λάβουν τα συμβαλλόμενα Κράτη, για την εξασφάλιση της πλήρους άσκησης του δικαιώματος αυτού πρέπει να περιλαμβάνουν επίσης και τα απαιτούμενα μέτρα για τη διασφάλιση: α)... β) ... γ) Της προφυλάξεως και θεραπείας επιδημικών, ενδημικών, επαγγελματικών και άλλων ασθενειών και της καταπολέμησης αυτών...».


5. Ο Ευρωπαϊκός Κοινωνικός Χάρτης [κυρώθηκε αρχικά με το ν. 1426/1984, Α ́ 32 και αναθεωρημένος με το ν. 4359/2016 (Α ́ 5)], στο άρθρο 11 (Το δικαίωμα στην προστασία της υγείας) ορίζει ότι : «Με σκοπό τη διασφάλιση της αποτελεσματικής άσκησης του δικαιώματος στην προστασία της υγείας, τα Μέρη αναλαμβάνουν την υποχρέωση να λαμβάνουν, είτε απευθείας είτε σε συνεργασία με δημόσιους ή ιδιωτικούς οργανισμούς, κατάλληλα μέτρα, τα οποία, μεταξύ άλλων, αποσκοπούν:1... 2... 3. στην πρόληψη, στο βαθμό που είναι δυνατό, των επιδημικών, ενδημικών και άλλων ασθενειών, καθώς και των ατυχημάτων».


6. Σύμβαση Οβιέδο ως άνω (ν. 2619/1998), άρθρο 26 παρ. 1 (Περιορισμοί άσκησης δικαιωμάτων) «Δεν τίθενται περιορισμοί στην άσκηση των δικαιωμάτων και προστατευτικών διατάξεων της παρούσας Σύμβασης πλην όσων ορίζονται δια νόμου και είναι αναγκαίοι σε μια δημοκρατική κοινωνία προς το συμφέρον της δημόσιας ασφάλειας, την πρόληψή του εγκλήματος, την προστασία της δημόσιας υγείας ή την προστασία των δικαιωμάτων και ελευθεριών των άλλων»

Εθνική Νομοθεσία


Ορισμός της δημόσιας υγείας δινόταν με το προγενέστερο νομοθετικό καθεστώς (άρθρο 1 του ν. 3370/2005, Α ́ 176) (17), ενώ στην αιτιολογική έκθεση του ισχύοντος ν. 4675/2020, επί του άρθρου 1, η έννοια της δημόσιας υγείας «... συνίσταται στην άσκηση δημόσιας πολιτικής υπό την ευθύνη του Κράτους και αποσκοπεί στον έλεγχο και τη διαχείριση των μείζονων παραγόντων κινδύνου για την υγεία. Σύμφωνα με την παράγραφο 2 του ιδίου άρθρου, η δημόσια υγεία αποτελεί έννοια ευρύτερη της υγειονομικής περίθαλψης, της υγιεινής και της πρόληψης ή της παροχής κλινικής φροντίδας και έχει χαρακτήρα πολυτομεακό, ασκείται δε με διεπιστημονική μεθοδολογία και προσέγγιση και απευθύνεται κυρίως στον γενικό πληθυσμό...».


Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας (ν. 3418/2005, Α ́ 287), άρθρο 1 παρ. 1, ως ιατρική πράξη ορίζεται «εκείνη που έχει ως σκοπό τη με οποιαδήποτε επιστημονική μέθοδο πρόληψη, διάγνωση, θεραπεία και αποκατάσταση της υγείας του ανθρώπου», άρθρο 11 παρ. 1 «Ο ιατρός έχει καθήκον αληθείας προς τον ασθενή. Οφείλει να ενημερώνει πλήρως και κατανοητά τον ασθενή για την πραγματική κατάσταση της υγείας του, το περιεχόμενο και τα αποτελέσματα της προτεινόμενης ιατρικής πράξης, τις συνέπειες και τους ενδεχόμενους κινδύνους ή επιπλοκές από την εκτέλεσή της, τις εναλλακτικές προτάσεις, καθώς και για τον πιθανό χρόνο αποκατάστασης, έτσι ώστε ο ασθενής να μπορεί να σχηματίζει πλήρη εικόνα των ιατρικών, κοινωνικών και οικονομικών παραγόντων και συνεπειών της κατάστασής του και να προχωρεί, ανάλογα, στη λήψη αποφάσεων», άρθρο 12 «1. Ο ιατρός δεν επιτρέπεται να προβεί στην εκτέλεση οποιασδήποτε ιατρικής πράξης χωρίς την προηγούμενη συναίνεση του ασθενή. 2. Προϋποθέσεις της έγκυρης συναίνεσης του ασθενή είναι οι ακόλουθες : α) Να παρέχεται μετά από πλήρη, σαφή και κατανοητή ενημέρωση, σύμφωνα με το προηγούμενο άρθρο. β) Ο ασθενής να έχει ικανότητα για συναίνεση.... γ) Η συναίνεση να μην είναι αποτέλεσμα πλάνης, απάτης ή απειλής και να μην έρχεται σε σύγκρουση με τα χρηστά ήθη. δ) ... 3...».


(Ειδικότερο Νομοθετικό Πλαίσιο του εμβολιασμού σε περιπτώσεις εμφάνισης κινδύνου διάδοσης μεταδοτικού νοσήματος) :


α) Ν. 4675/2020 «Πρόληψη, προστασία και προαγωγή της υγείας - ανάπτυξη των υπηρεσιών δημόσιας υγείας και άλλες διατάξεις» (Α ́ 54), άρθρο 4 παρ. 3, κατά το οποίο :


«Το Εθνικό Πρόγραμμα «ΣΠΥΡΟΣ ΔΟΞΙΑΔΗΣ» αποτελείται από τα ακόλουθα επιμέρους προγράμματα δημόσιας υγείας προς όφελος της υγείας των πολιτών : Α) Σε επίπεδο πρωτογενούς πρόληψης τα προγράμματα αυτά είναι: ... iii) Το Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών (ΕΠΕΜΒ), το οποίο απευθύνεται σε ειδικές και ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού, παιδιά, ανηλίκους και ενηλίκους, μετακινούμενους πληθυσμούς και πληθυσμούς που βρίσκονται σε κίνδυνο, και περιλαμβάνει τα προγράμματα εμβολιασμών όλων των ανωτέρω. α) ... β) Σε περιπτώσεις εμφάνισης κινδύνου διάδοσης μεταδοτικού νοσήματος, που ενδέχεται να έχει σοβαρές επιπτώσεις στη δημόσια υγεία, μπορεί να
επιβάλλεται, με απόφαση του Υπουργού Υγείας, μετά από γνώμη της ΕΕΔΥ, υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού με σκοπό την αποτροπή της διάδοσης της νόσου. Με την ανωτέρω απόφαση ορίζονται η ομάδα του πληθυσμού ως προς την οποία καθίσταται υποχρεωτικός ο εμβολιασμός με καθορισμένο εμβόλιο, η τυχόν καθορισμένη περιοχή υπαγωγής στην υποχρεωτικότητα, το χρονικό διάστημα ισχύος της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού, το οποίο πρέπει πάντοτε να αποφασίζεται ως έκτακτο και προσωρινό μέτρο προστασίας της δημόσιας υγείας για συγκεκριμένη ομάδα του πληθυσμού, η ρύθμιση τηςδιαδικασίας του εμβολιασμού και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια. γ) ... Β)... Γ)...» και

β) Ν. 4682/2020 (Α ́ 76) «Κύρωση: α) της από 25.2.2020 Π.Ν.Π. «Κατεπείγοντα μέτρα αποφυγής και περιορισμού της διάδοσης κορωνοϊού» (Α' 42), β) της από 11.3.2020 Π.Ν.Π. «Κατεπείγοντα μέτρα αντιμετώπισης των αρνητικών συνεπειών της εμφάνισης του κορωνοϊού COVID-19 και της ανάγκης περιορισμού της διάδοσής του» (A' 55) και γ) της από 14.3.2020 Π.Ν.Π. «Κατεπείγοντα μέτρα αντιμετώπισης της ανάγκης περιορισμού της διασποράς του κορωνοϊού COVID-19» (Α' 64) και άλλες διατάξεις», στο άρθρο πρώτο της πρώτης των ανωτέρω ΚΥΑ, ορίζεται ότι «1. Προς τον σκοπό της αποφυγής κινδύνου εμφάνισης ή και διάδοσης κορωνοϊού που ενδέχεται να έχουν σοβαρές επιπτώσεις στη δημόσια υγεία, μπορεί να επιβάλλονται μέτρα πρόληψης, υγειονομικής παρακολούθησης, καθώς και περιορισμού της διάδοσης της νόσου. 2. Τα μέτρα αυτά συνίστανται : (α) στην υποχρεωτική υποβολή σε κλινικό και εργαστηριακό ιατρικό έλεγχο, υγειονομική παρακολούθηση, εμβολιασμό, φαρμακευτική αγωγή και νοσηλεία προσώπων, για τα οποία υπάρχουν εύλογες υπόνοιες ότι μπορεί να μεταδώσουν άμεσα ή έμμεσα τη νόσο, (β) στην επιβολή κλινικών και εργαστηριακών ιατρικών ελέγχων, καθώς και μέτρων προληπτικής υγειονομικής παρακολούθησης, εμβολιασμού, φαρμακευτικής αγωγής και προληπτικής νοσηλείας προσώπων που προέρχονται από περιοχές όπου έχει παρατηρηθεί μεγάλη διάδοση της νόσου,... 3... 6...

 

Γ. Ο ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΣ ΩΣ ΙΑΤΡΙΚΗ ΠΡΑΞΗ και τα ΝΟΜΟΛΟΓΙΑΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ

Από το νομοθετικό καθεστώς που προπαρατέθηκε, προκύπτουν τα εξής :


Ο εμβολιασμός [το εμβόλιο αποτελεί ένα βιολογικό παρασκεύασμα και είναι μια μορφή ενεργητικής τεχνητής ανοσίας η οποία χορηγείται προληπτικά σε ανθρώπους και ζώα (Jahan I. & Hossain M., 2016 Immune status change through vaccine recipient. International Journal of Bio-Technology and Research 2016. Vol 6, Issue 1, 19 – 28 )] είναι ιατρική πράξη. Κατά την κρατούσα δε στην ιατρική κοινότητα άποψη (18), αποτελεί όπλο πρόληψης της μετάδοσης ασθενειών. Βάσει αυτής της παραδοχής αποτελεί και όπλο προστασίας της δημόσιας υγείας.

Η αρχή της ΣΥΝΑΙΝΕΣΗΣ (informed consent) του ενημερωμένου προσώπου (ΣΕΠ) είτε του ασθενούς (ήτοι του προσώπου του οποίου η υγεία έχει αποδεδειγμένα διαταραχθεί), είτε του προσώπου που είναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΥΓΙΕΣ (όπως ο υποψήφιος προς εμβολιασμό) είναι θεμελιώδους αξίας για την επέμβαση στο σώμα του για κάθε ιατρική πράξη (ιδέτε στο τέλος και παρατιθέμενη σχετική αρθρογραφία, για την ιστορική νομική διαμόρφωση δε αυτής, βλ. ιδίως Μέρος Πρώτο σελ. 46-124 στο βιβλίο του Γεωργίου Μπούτλα “Θεραπεύοντας τη συναίνεση. Βιοηθική και ιατρική ηθική”, εκδ. Παπαζήση/2021). Η αρχή αυτή σχετίζεται με το θεμελιώδες δικαίωμα της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, τα συνταγματικώς κατοχυρωμένα ατομικά δικαιώματα της προστασίας της αυτοδιάθεσης και της αυτονομίας του ατόμου, της σωματικής ακεραιότητας, της ελευθερίας ανάπτυξης της προσωπικότητας, της υγείας (ιδίως όταν ο εμβολιαζόμενος ενδέχεται να παρουσιάσει ανεπιθύμητες παρενέργειες) και της προστασίας έναντι βιοϊατρικών παρεμβάσεων. Στην ΕΣΔΑ κατοχυρώνεται στο άρθρο 8 παρ. 1 (βλ. υποσημ. 15) ως δικαίωμα στον αυτοκαθορισμό, στα πλαίσια προστασίας του δικαιώματος στον ιδιωτικό βίο. Ωστόσο, κατοχυρώνεται και στο άρθρο 7 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα της 16ης Δεκεμβρίου 1966 της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ και στο άρθρο 5 της Σύμβασης του Οβιέδο. Η συναίνεση δεν μπορεί να είναι αποτέλεσμα πλάνης, απάτης ή απειλής, ούτε να έρχεται σε σύγκρουση με τα χρηστά ήθη.

Η άποψη στην οποία δίνεται προσφάτως έμφαση, είναι ότι η ως άνω αρχή κάμπτεται σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, όπως σε καιρό πανδημίας και μπορεί να δικαιολογηθεί ο υποχρεωτικός εμβολιασμός για λόγους προστασίας δημόσιας υγείας. Προς στήριξή της γίνεται επίκληση των αποφάσεων του ΕΔΔΑ Solomakhin κατά Ουκρανίας και Vavricka κατά Τσεχίας, αλλά και των πρόσφατων αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας, της 252/2020 και της 622/2021.

Είναι όμως έτσι; Μπορούν τα νομολογιακά δεδομένα από τις ως άνω αποφάσεις, με τα συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά που ετέθησαν ενώπιον των δικαστηρίων αυτών για να κρίνουν, να εφαρμοσθούν εν προκειμένω, στην περίπτωση του εμβολιασμού κατά του Covid-19; Ποιά η ειδοποιός διαφορά;

ΕΔΔΑ απόφαση της 15.3.2012 Solomakhin κ. Ουκρανίας : (19)

Στην υπόθεση αυτή, ο αιτών είχε ζητήσει αποζημίωση λόγω ακαταλληλότητας του εμβολίου κατά της διφθερίτιδας το οποίο του χορηγήθηκε, λόγω του ιστορικού του, του ότι το εμβόλιο δεν ήταν πιστοποιημένο, είχε λήξει και αποθηκευτεί σε ακατάλληλες συνθήκες και του ότι οι γιατροί προσπάθησαν να παραποιήσουν τα ιατρικά αρχεία και να αποκρύψουν τις αρνητικές επιπτώσεις του εμβολιασμού στην περίπτωσή του. Τα εθνικά δικαστήρια απέρριψαν την αγωγή του αποφαινόμενα ότι δεν υπήρχε αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ των ασθενειών του-βλαβών και του εμβολιασμού του. Επεσήμανε δε ότι ο εμβολιασμός είχε γίνει στην περιοχή του λόγω επιδημίας της ως άνω νόσου και ότι ο ίδιος δεν έφερε αντίρρηση για τον εμβολιασμό του. Με τα ως άνω πραγματικά περιστατικά, το ΕΔΔΑ, αφού έκρινε ότι υπήρξε παρέμβαση στην ιδιωτική ζωή του αιτούντος, σύμφωνα με το άρθρο 8 της ΕΣΔΑ (σκέψη 34), διατύπωσε την άποψη ότι μια τέτοια παρέμβαση (υποχρεωτικός εμβολιασμός) είναι θεμιτή με σκοπό την προστασία της υγείας (σκέψη 35), εφόσον είναι απαραίτητη σε μια δημοκρατική κοινωνία. Στην δε σκέψη 36 αποφάνθηκε ότι η παρέμβαση στην φυσική ακεραιότητα του αιτούντος θα μπορούσε να θεωρηθεί δικαιολογημένη από τη δημόσια υγεία και την ανάγκη ελέγχου της εξάπλωσης μολυσματικών ασθενειών στην περιοχή, στην δε περίπτωσή του, το ιατρικό προσωπικό είχε ελέγξει την καταλληλότητά του για εμβολιασμό πριν την διεξαγωγή του, είχαν ληφθεί οι απαραίτητες προφυλάξεις για να διασφαλισθεί ότι η παρέμβαση δεν θα έβλαπτε τον αιτούντα στον βαθμό που θα διαταρασσόταν η ισορροπία συμφερόντων μεταξύ της προσωπικής ακεραιότητας του αιτούντος και του δημοσίου συμφέροντος της προστασίας της υγείας του πληθυσμού. Συμπερασματικά, κατά το ΕΔΔΑ, μια τέτοια παρέμβαση μπορεί να δικαιολογηθεί, εφόσον Ο ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΒΛΑΒΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΟΥ ΕΜΒΟΛΙΑΖΟΜΕΝΟΥ.

 

ΕΔΔΑ απόφαση της 9-4-2021 Vavricka and others κ. Τσεχίας : (20)


Εν περιλήψει (η απόφαση είναι 99 σελίδες, έγινε σύγκριση με συνταγματικές αποφάσεις που περιλαμβάνονταν στην βάση δεδομένων CODICES της Επιτροπής της Βενετίας για εννέα κράτη-μέλη, παρατίθεται αυτούσιο και το κείμενο παλαιότερων αποφάσεων της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης για τους εμβολιασμούς και την προστασία της δημόσιας υγείας και χρησιμοποιήθηκε υλικό εμπειρογνωμόνων της Τσεχίας, εξετάσθηκαν παρεμβάσεις και τρίτων κρατών ενδ. Γαλλίας, Γερμανίας, Πολωνίας κλπ, του Συλλόγου ασθενών πληγέντων από εμβόλια, του Ευρωπαϊκού Κέντρου Δικαίου και Δικαιοσύνης και άλλων), στην υπόθεση αυτή, οι έξι (6) αιτούντες-κηδεμόνες ανηλίκων υποστήριξαν ότι η μη συμμόρφωσή τους στον υποχρεωτικό εμβολιασμό των τέκνων τους για μολυσματικές ασθένειες (ενδ. στον πρώτο αιτούντα για πολυομελίτιδα, ηπατίτιδα Β και τέτανο) και η επιβολή σε αυτούς χρηματικών ποινών- προστίμων καταπατούσαν το άρθρο 8 της ΕΣΔΑ. Το Δικαστήριο στην σκέψη 158 επεσήμανε ότι η υπόθεση σχετιζόταν με εμβολιασμούς στάνταρτ και ρουτίνας παιδιών κατά ασθενειών που είναι πολύ καλά γνωστές στην ιατρική επιστήμη. Στην σκέψη 263 επανέλαβε όσα και στην προηγούμενη υπόθεση (Solomakhin), ότι δηλαδή ο υποχρεωτικός εμβολιασμός ως μη εθελοντική ιατρική παρέμβαση είναι παρέμβαση στο δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής ζωής κατά το άρθρο 8 της ΕΣΔΑ και, στη συνέχεια, στην σκέψη 272 αφού έλαβε υπόψη ότι ο σκοπός που επικαλούταν η Τσέχικη κυβέρνηση για τον εμβολιασμό αυτό ήταν η προστασία της δημόσιας υγείας από μολυσματικές ασθένειες, προχώρησε να εξετάσει αν συνιστούσε αναγκαίο μέτρο σε μια δημοκρατική κοινωνία. Στην σκέψη 277 διαπίστωσε ότι οι εμβολιασμοί αυτοί είναι από τις πλέον επιτυχημένες και οικονομικές επεμβάσεις υγείας και στην σκέψη 278 κάθε κράτος έχει δικαίωμα να στοχεύει στην υλοποίηση πολιτικών για την καλύτερη προστασία του πληθυσμού. (σκέψη 284). Στις σκέψεις 285-288 εξέτασε την αιτιολόγηση για τον υποχρεωτικό εμβολιασμό (περί ανοσίας αγέλης κλπ) και αν και αναγνώρισε ότι ο υποχρεωτικός εμβολιασμός δεν είναι ΤΟ ΜΟΝΟ ή το ΠΙΟ ΕΥΡΕΩΣ ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΟ ΜΕΤΡΟ στα συμβαλλόμενα κράτη, θεώρησε ότι η εφαρμογή του στην Τσεχία ήταν επαρκώς αιτιολογημένη, εντός του περιθωρίου εκτίμησης του κράτους. Ακολούθως, στις σκέψεις 290 έως και 309 εξέτασε την ΑΝΑΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ (proportionality) μεταξύ των περιορισμών και του επιδιωκόμενου μεαυτούς σκοπού. Το Δικαστήριο, αφού έλαβε υπόψη ότι : α) ο υποχρεωτικός εμβολιασμός αφορούσε δέκα μολυσματικές ασθένειες για τις οποίες ο εμβολιασμός θεωρείται επιστημονικά αποτελεσματικός και ασφαλής και ότι εξαιρούνταν παιδιά με αντενδείξεις και όσοι επικαλούνταν επιτυχώς το δικαίωμα κοσμικής αντίρρησης συνείδησης, β) ότι συμμόρφωση με εμβολιασμό δια της βίας δεν προβλεπόταν από την τσέχικη νομοθεσία, αντ' αυτού προβλεπόταν ένα ήπιο, άπαξ επιβαλλόμενο πρόστιμο, το οποίο δεν ήταν ούτε σκληρό ούτε αβάστακτο, γ) ότι ο αποκλεισμός παιδιών από την προσχολική φοίτηση, αν και ήταν σοβαρή επίπτωση ήταν επιλογή του κηδεμόνα και σταθμιζόμενο με το όφελος προστασίας των υπολοίπων παιδιών της ηλικίας αυτής, κρίθηκε ότι δεν ήταν δυσανάλογο του επιδιωκόμενου σκοπού μέτρο. Περαιτέρω, αναφορικά με την αποτελεσματικότητα των εμβολιασμών παρέπεμψε στην ζωτική σημασία των εμβολιασμών στην προστασία πληθυσμών έναντι μολυσματικών ασθενειών και σε σχετικές ανακοινώσεις του Π.Ο.Υ., ενώ, αναφορικά με την ασφάλεια των εμβολιασμών, για την περίπτωση αποτροπής κινδύνου του αποδέκτη τους, αναγνώρισε ότι πρέπει να λαμβάνονται όλες οι απαραίτητες προφυλάξεις πριν τον εμβολιασμό ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΑΤΟΜΟ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ, όπερ επιτυγχάνεται με τον έλεγχο των αντενδείξεων, τον έλεγχο ασφάλειας των εμβολίων, την ύπαρξη διαδικασίας έγκρισης των εμβολίων και την χορήγηση των εμβολίων από επαγγελματίες υγείας στα πλαίσια σχετικού πρωτοκόλλου.


ΣτΕ 252/2020 :


Με την ως άνω απόφαση κρίθηκε νόμιμη η διαγραφή ανεμβολίαστου νηπίου (είχε λάβει τις 3 δόσεις από τις 4 προβλεπόμενες εμβολίων κατά διφθερίτιδας, τετάνου, ακυτταρικού κοκκύτη, αιμόφιλου, influenza τύπου b, αδρανοποιημένου πολυομυελίτιδας και ηπατίτιδας Β, καθώς και δεκατριδύναμο συζευγμένο εμβόλιο πνευμονιόκοκκου) από παιδικό σταθμό του Δήμου Δράμας, όπου η φοίτηση ΔΕΝ ήταν υποχρεωτική. Με την απόφαση επισημάνθηκε ότι η μέριμνα για την δημόσια υγεία αποτελεί συνταγματική υποχρέωση του κράτους, ότι πρέπει να λαμβάνονται τα απαραίτητα μέτρα για την πρόληψη της διάδοσης και την καταπολέμηση μεταδοτικών ασθενειών, ότι ο εμβολιασμός των νηπίων διενεργείται με σκοπό την προστασία της υγείας από τις ως άνω ασθένειες και ότι το μέτρο του εμβολιασμού συνιστά μεν σοβαρή παρέμβαση στην ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας και στην ιδιωτική ζωή του ατόμου και δη στην σωματική και ψυχική ακεραιότητα αυτού, πλην όμως συνταγματικώς ανεκτή, υπό τις ακόλουθες προϋποθέσεις : α) ότι προβλέπεται από ειδική νομοθεσία, υιοθετούσα πλήρως τα έγκυρα και τεκμηριωμένα επιστημονικά, ιατρικά και επιδημιολογικά πορίσματα στον αντίστοιχο τομέα και β) ότι παρέχεται δυνατότητα εξαίρεσης από τον εμβολιασμό σε ειδικές ατομικές περιπτώσεις, για τις οποίες αυτός αντενδείκνυται. Το Δικαστήριο επεσήμανε ότι δεν προβάλλετο ότι ο εμβολιασμός των νηπίων για τις συγκεκριμένες ασθένειες δεν ερείδετο επί εγκύρων και τεκμηριωμένων επιστημονικών δεδομένων, ούτε προβάλλονταν συγκεκριμένοι ισχυρισμοί σχετικά με την εξ αυτού στατιστική πιθανότητα εμφάνισης δυσανάλογου αριθμού σοβαρών παρενεργειών.


ΣτΕ 622/2021 :
Επί αγωγής αποζημίωσης γονέα λόγω θανάτου του τέκνου της από παρενέργεια εμβολιασμού, επικυρώθηκε η κρίση της εφετειακής απόφασης ότι ο εμβολιασμός των μαθητών με το επίμαχο εμβόλιο, κατά τα οικεία επιστημονικά δεδομένα, απέβλεπε στην προστασία της δημόσιας υγείας, παρουσίαζε δε στατιστικά εξαιρετικά περιορισμένη πιθανότητα παρενεργειών (πανεγκεφαλίτιδος, 1:1.000.000) η οποία, σταθμιζόμενη με τον κίνδυνο από την διάδοση της νόσου σε περίπτωση μηεμβολιασμού, ήταν σύμφωνη με το άρθρο 5 παρ. 5 του Συντάγματος (σκέψη 16).

 

Τι προκύπτει εναργώς από την παράθεση των ως άνω δικαστικών αποφάσεων (στα κοινά τους σημεία);

Α) Ότι ο υποχρεωτικός εμβολιασμός αποτελεί σοβαρή παρέμβαση στην ιδιωτική ζωή του ατόμου. Β) Ότι ο υποχρεωτικός εμβολιασμός στα πλαίσια προστασίας της δημόσιας υγείας είναι ανεκτός υπό προϋποθέσεις. Δεν θα αναπτύξω τις λοιπές (πολύ σημαντικές) προϋποθέσεις (μεταξύ των οποίων ότι πρέπει να υπάρχει και νομοθετικό πλαίσιο για την εξαίρεση όσων επικαλούνται το δικαίωμα κοσμικής αντίρρησης συνείδησης, το οποίο ελλείπει παντελώς από την εθνική μας νομοθεσία), θα σταθώ όμως στην μία εξ αυτών, την οποία προκρίνω ως πιο ουσιώδη για το παρόν άρθρο : σε όλες τις εξεταζόμενες περιπτώσεις επρόκειτο για εμβολιασμούς ρουτίνας, ήτοι κατά ασθενειών πολύ καλά γνωστών στην ιατρική επιστήμη. Αυτό τι σημαίνει πρακτικά; Σημαίνει ότι ο εμβολιασμός ενεργούνταν με εμβόλια δοκιμασμένα και εγκεκριμένα, με γνωστές εκ των προτέρων παρενέργειες και με σύστημα διασφάλισης βάσει ειδικού νομοθετικού πλαισίου για την προστασία όσων ενέπιπταν στις αντενδείξεις.


Δ.ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ ΚΑΤΆ ΤΟΥ SARS-COV-2

Κι ενώ στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης φέρεται από δημοσιεύματα ότι εκκρεμούν προς εξέταση δύο καταγγελίες για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και για γενοκτονία κατά του Ισραήλ και της Ισπανίας αντίστοιχα, αλλά και κατά διαφόρων προσώπων άμεσα και έμμεσα εμπλεκομένων με τους εμβολιασμούς κατά του SARS-Cov-2 (21),

Κι ενώ τα ερωτήματα για την «πανδημία» παραμένουν ανοιχτά και αναπάντητα (περί ών, προς αποφυγή επαναλήψεων βλ. ενδεικτικώς ανωτέρω, Α. Μέρος Πρόλογος)

Κι ενώ είδαμε και την νομοθέτηση του ΑΚΑΤΑΔΙΩΚΤΟΥ των μελών της Εθνικής Επιτροπής Προστασίας της Δημόσιας Υγείας (άρθρο 269 του ν. 4798/2021, Α ́ 68/24-4- 2021)

Κι ενώ ακόμη δεν προκύπτει τουλάχιστον με δημόσια ανάρτηση, να έχει δοθεί απάντηση του Υπουργείου Υγείας, σε έγγραφο ιατροδικαστών που ζητούν το γονιδίωμα του ιού και υποστηρίζουν ότι δεν βρίσκουν κάτι ιδιαίτερο σε νεκροψίες ανθρώπων που δηλώθηκαν ότι απεβίωσαν από τον ιό (22),

Η «επίσημη» άποψη

Στην επίσημη ιστοσελίδα του ΕΟΔΥ (Εθνικός Οργανισμός Δημόσιας Υγείας, νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου που συστάθηκε με το Ν. 4633/2019 και υπάγεται στην εποπτεία του Υπουργού Υγείας. Ο ΕΟΔΥ είναι καθολικός διάδοχος του προϋφιστάμενου Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων), υπάρχουν ερωτήσεις και απαντήσεις για τον εμβολιασμό και οδηγίες εμβολιασμού (23, βλ. και σχετική ιστοσελίδα του WHO), μαθαίνουμε, μεταξύ άλλων, ότι : «Τα εμβόλια παρασκευάζονται με σκοπό την αντιμετώπιση νοσημάτων που δεν είναι δυνατόν να ελεγχθούν μόνο με την εφαρμογή άλλων μέτρων δημόσιας υγείας. Στόχος τους είναι να περιορίσουν και να εξαλείψουν νοσήματα με υψηλή μεταδοτικότητα, με σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία των ανθρώπων, με υψηλή θνητότητα, με μεγάλη επιβάρυνση στα συστήματα υγείας, αλλά και με δυσμενείς οικονομικές επιπτώσεις στην κοινωνία. Ο κορωνοϊός SARS-CoV-2 είναι ένας νέος ιός που μέσα σε ένα χρόνο από την εμφάνισή του επηρέασε δραματικά τις ζωές όλων των ανθρώπων παγκοσμίως. Έχει υψηλή μεταδοτικότητα με αποτέλεσμα να είναι αδύνατο να ελεγχθεί μόνο με την εφαρμογή των άλλων, πιο γνωστών σε όλους μας, μέτρων δημόσιας υγείας, επιβαρύνει σοβαρά σε πολλές περιπτώσεις την υγεία των νοσούντων, μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια πολλών ανθρώπινων ζωών ακόμα υγιών ατόμων, επηρεάζει σημαντικά την καθημερινότητα όλων, δοκιμάζει τα συστήματα υγείας και δημιουργεί ανεπανόρθωτες οικονομικές επιπτώσεις σε όλον τον πλανήτη... Αυτή τη στιγμή πολλά εμβόλια για τον κορωνοϊό SARS-CoV-2 βρίσκονται σε διαδικασία κλινικών δοκιμών... Κανένα εμβόλιο δεν είναι 100% αποτελεσματικό... Τα εμβόλια έναντι της νόσου COVID-19 φαίνεται (η έμφαση δική μου) ότι μειώνουν την πιθανότητα να νοσήσει κάποιος από τη νόσο ... Τα νέα εμβόλια όπως προκύπτει από τις κλινικές δοκιμές μειώνουν τον κίνδυνο εκδήλωσης συμπτωμάτων και πιθανά (η έμφαση δική μου) τον κίνδυνο σοβαρής νόσησης από τον ιό... μειώνεται ο κίνδυνος νοσηλειών, ο κίνδυνος απώλειας ανθρώπινων ζωών και πιθανά ο κίνδυνος μακροχρόνιων επιπλοκών που προκαλεί ο ιός σε κάποιους ασθενείς, όπως επιπλοκές από το καρδιαγγειακό και το αναπνευστικό σύστημα ... Δεν γνωρίζουμε ακόμα αν όσοι εμβολιαστούν με τα νέα εμβόλια μπορεί να μολυνθούν από τον ιό ... Μένει να δούμε αν τα νέα εμβόλια που αναμένεται να ολοκληρώσουν τις απαραίτητες κλινικές δοκιμές θα είναι αποτελεσματικά στην μείωση της μετάδοσης του ιού ... Ταυτόχρονα η παρασκευή και η έγκριση ενός νέου εμβολίου περιλαμβάνει πολλά στάδια και ελεγκτικούς μηχανισμούς με σκοπό το εμβόλιο να είναι αποτελεσματικό και ασφαλές προς χρήση. Οι τεχνικές παρασκευής των διαφόρων εμβολίων μπορεί να διαφέρουν και όσο προχωρούν οι γνώσεις εξελίσσονται σύμφωνα με τα νεότερα επιστημονικά δεδομένα. Στη διάρκεια της ιστορίας παρασκευής των εμβολίων, νέες τεχνικές εφαρμόστηκαν με στόχο πάντα την αποτελεσματικότητα και την ασφάλειά τους... Δεν είναι ξεκάθαρο ακόμα πόσο διαρκεί η ανοσία που προσφέρει το εμβόλιο έναντι του νέου κορωνοϊού. Πρόκειται για έναν νέο ιό και ένα νέο εμβόλιο και με τα μέχρι τώρα δεδομένα από τις κλινικές δοκιμές δεν γνωρίζουμε τη διάρκεια προστασίας που μας προσφέρει... Τόσο η διάρκεια της φυσικής ανοσίας, δηλαδή της ανοσίας μετά από μόλυνση του ατόμου από τον ιό, όσο και η διάρκεια της ανοσίας που προκύπτει από τον εμβολιασμό με το νέο εμβόλιο (η έμφαση δική μου) κατά του νέου κορωνοϊού αποτελούν αντικείμενα διερεύνησης (η έμφαση δική μου) και αναμένονται νέα δεδομένα με την πάροδο του χρόνου... ».

Ο εμβολιασμός κατά του ιού διεξάγεται με τα κατωτέρω εμβόλια:
COVID-19 MRNA VACCINE MODERNA (CX-024414) Άδεια στις 6-1-2021
COVID-19 MRNA VACCINE PFIZER-BIONTECH Άδεια στις 21-12-2020
COVID-19 VACCINE JANSSEN (AD26.COV2.S) Άδεια στις 11-3-2021
COVID-19 VACCINE ASTRAZENECA (CHADOX1 NCOV-19) Άδεια στις 1-2-2021 (δεν έλαβε ποτέ άδεια στις ΗΠΑ)


Τα ως άνω εμβόλια έχουν άδεια κυκλοφορίας υπό όρους, ήτοι, άδεια προσωρινής χρήσης ΜΗ ΕΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥ εμβολίου από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, κατόπιν θετικής σύστασης του EMA (European Medicine Agency) Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων (24) -σημειωτέον στις ΗΠΑ o FDA έχει εγκρίνει την χρήση στα τρία πρώτα, με την διαδικασία της χρήσης έκτακτης ανάγκης. Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι τουλάχιστον έως και τον Μάϊο του 2023 δεν μπορούμε να έχουμε επιστημονικά τεκμηριωμένα συμπεράσματα για την διάρκεια και την ασφάλεια της παρεχόμενης προστασίας στους ήδη εμβολιασθέντες.

Τι περαιτέρω μαθαίνουμε γι αυτά (για όσους δεν πιστεύουν ότι το πίστευε και μη ερεύνα ισχύει εν προκειμένω) και προβληματιζόμαστε :


Ότι τα εμβόλια προορίζονται για απολύτως υγιείς που αντιμετωπίζονται ως εν δυνάμει απειλή για την δημόσια υγεία, με το σκεπτικό ότι ο κορωνοϊός μπορεί να επιτεθεί ανά πάσα στιγμή σε οποιονδήποτε πολίτη, ο οποίος μετατέτρεπαι ασυναίσθητα σε εστία κινδύνου για τους συνανθρώπους του.


Ότι, τελικά, τα εμβόλια mRNA (τεχνολογία αρκετών ετών με φτωχά αποτελέσματα στις δοκιμασθείσες νόσους) επεμβαίνουν ή όχι στο DNA μας; (25)


Ότι το EudraVigilance, είναι η Ευρωπαϊκή βάση δεδομένων (26), στην οποία δηλώνονται οι επιπλοκές των φαρμάκων, όπως επίσης και οι επιπλοκές από τις ενέσεις των πειραματικών εμβολίων κατά του COVID-19. Στο EudraVigilance έως τις 5/6/2021 έχουν καταγραφεί επίσημα, από τις ενέσεις των 4 πειραματικών εμβολίων στα κράτη μέλη της Ε.Ε. 13.867 θάνατοι και 1.354.336 επιπλοκές, εκ των οποίων οι 683.688 (ήτοι, περίπου το 50%) χαρακτηρίζονται ως σοβαρές (26)

Στους σχετικούς πίνακες υπάρχει ασυμφωνία ανάμεσα στον συνολικό αριθμό των παρενεργειών και στον αριθμό τους που προκύπτει από την παράθεση των παρενεργειών και των θανάτων με βάση τα ανθρώπινα όργανα (καρδιά, πνεύμονες κλπ) ή τα ανθρώπινα συστήματα (κυκλοφορικό, νευρολογικό κλπ). Τούτο οφείλεται στο γεγονός ότι πολλοί εμβολιασθέντες παρουσίασαν πλέον της μίας παρενέργειες, που καταγράφονται στα αντίστοιχα όργανα ή συστήματα για λόγους μελέτης των παρενεργειών, αλλά δεν προσμετρώνται στο συνολικό αριθμό των παρενεργειών (πχ αν κάποιος εμφανίσει 3 παρενέργειες, αυτές καταγράφονται σε τρία διαφορετικά πεδία του πίνακα παρενεργειών, αλλά δεν προσμετρώνται 3 φορές στο συνολικό αριθμό των παρενεργειών). Το ίδιο και με τον αριθμό των θανάτων, που οφείλονται σε συνέργεια πολλών αιτιών που θίγουν διάφοραόργανα, δεν προσμετρώνται στο συνολικό αριθμό των θανάτων. (27)


Ότι ο ΕΟΦ έχει εκδώσει σχετικά ανακοίνωση, με την οποία υπενθυμίζει στους γιατρούς την υποχρέωσή τους να αναφέρουν τις ανεπιθύμητες ενέργειες από τα εμβόλια (28), αλλά και στους ασθενείς/εμβολιαζόμενους την σχετική τους δυνατότητα. Άραγε πώς λειτουργεί στην πράξη ο σχετικός μηχανισμός, όταν οι τελευταίοι δεν γνωρίζουν την σχετική δυνατότητα, τούτο δε φαίνεται από το ότι καταφεύγουν σε ανεπίσημα site και στο facebook για καταγγελίες (που ελέγχονται ή όχι);


Ότι λόγω των καταγραφών στο MHRA ( της Βρεττανίας το αντίστοιχο του EudraVigilance) κατόπιν διεξαχθείσας έρευνας, ζητείται επειγόντως η άμεση παύση των εμβολιασμών σε ανθρώπους, το ίδιο ζήτησε και μέλος της Φιλανδικής Βουλής στις 9/6/2021 (29).

 Ότι κορυφαίοι επιστήμονες από όλο τον πλανήτη μεταξύ των οποίων ο νυν συνταξιούχος και πρώην Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Mainz, Διευθυντής του Ινστιτούτου Ιατρικής Μικροβιολογίας και Υγιεινής Sucharit Bhakdi, ο Michael Yeadon, πρώην υπεύθυνος του επιστημονικού ερευνητικού τομέα της Pfizer στο τμήμα των εμβολίων, υπογράφοντες ως Doctors for Covid Ethics  έχουν απευθύνει τρεις ανοιχτές επιστολές στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων ΕΜΑ σχετικά με τους κινδύνους των εμβολίων για την covid-19. Σ' αυτές παραθέτουν αποδεικτικά στοιχεία σύμφωνα με τα οποία οι κίνδυνοι των θρομβώσεων (πήξη του αίματος), των αιμορραγιών και των ανωμαλιών των αιμοπεταλίων αποκλείστηκαν σκοπίμως από τις νόμιμες κλινικές δοκιμές των εμβολίων πριν από την χρήση τους στους ανθρώπους (30, βλ. και απάντηση του ΕΜΑ).


Ότι συνεχώς έρχονται στο φως νέα επιστημονικά δεδομένα, που καταδεικνύουν ότι η επιστημονική κοινότητα ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ τις μελλοντικές επιπτώσεις που θα έχουν τα εμβόλια αυτά στους ανθρώπους [-που, εκ των υστέρων, αγνώστου χρηματοδότησης sites- fact checking τις καταρρίπτουν!!! (άραγε με ποιά επιστημονικά αντι-δεδομένα;), βλ. Και δηλώσεις Luc Montagnier] (31).

Ότι είναι γεγονός η εμφάνιση ΑΥΞΗΜΕΝΩΝ καρδιακών παθήσεων (μυοκαρδίτιδες, περικαρδίτιδες) σε νέους στο Ισραήλ, λόγω των εμβολίων (32)

 

Ε. ΠΟΡΙΣΜΑ, με βάση τα ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΚΟΙΝΗΣ ΠΕΙΡΑΣ ΚΑΙ ΛΟΓΙΚΗΣ


Το μέτρο του υποχρεωτικού εμβολιασμού για την προστασία της δημόσιας υγείας προϋποθέτει αναγκαιότητα, καταλληλότητα και προσφορότητα για την προστασία της υγείας τόσο των ιδίων των εμβολιαζομένων, όσο και των τρίτων και θα πρέπει να στηρίζεται σε έγκυρα και τεκμηριωμένα, επιστημονικά, ιατρικά και επιδημιολογικά πορίσματα. Τούτο προκύπτει από τα νομολογιακά δεδομένα που παρατέθηκαν.


Για την παρασκευή και κυκλοφορία ενός εμβολίου για τον άνθρωπο απαιτούνται ΠΟΛΥΕΤΕΙΣ δοκιμές, αφού ακόμη και σε βάθος χρόνου εμφανίζονται παρενέργειες (πχ. στα εμβόλια νέας γενιάς, περιέχονται και άλλα συστατικά όπως η ουσία thermirozale, που βασίζεται στον υδράργυρο και αποσύρθηκε από σκευάσματα μετά από σύσταση της Διεύθυνσης Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (Food and Drug Administration - FDA) και της Παιδιατρικής Ακαδημίας, με συνέπεια την ανάκληση της κυκλοφορίας τους) (33). Προσφάτως το ένα εκ των ως άνω 4 εμβολίων για τον Covid-19, μόλις λίγους μήνες μετά την χορήγησή του, συστάθηκε από την Εθνική Επιτροπή Εμβολιασμών να μην γίνεται σε άτομα κάτω των 60 (34), ενώ στην Δανία (που είχε αποσύρει το παραπάνω) αποσύρθηκε από την κυκλοφορία και εκείνο της Johnson & Johnson, για το οποίο στις ΗΠΑ ο FDA προτείνει την παύση του και ο ΕΜΑ προέβη σε απαγόρευση εκατομμυρίων δόσεων στην Ε.Ε. για λόγους ασφαλείας (35).


Τα εμβόλια κατά του SARS-COV-2 βασίζονται σε τεχνολογία που ακόμη είναι σχετικά νέα και αδοκίμαστη στον άνθρωπο, των οποίων (εμβολίων) οι παρενέργειες είναι (επιεικώς ειπείν) υπό διερεύνηση. Υπό αυτή την έννοια, βρίσκονται σε ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ, ενώ ούτε ο Μάϊος του 2023 είναι ασφαλές χρονικό σημείο για τα αποτελέσματα της χρήσης τους (η ως άνω χρονολογία αφορά τις υποχρεώσεις των εταιρειών κατασκευής τους, που δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι λειτουργούν με βάση την κερδοφορία, ενώ στις
ΗΠΑ δεν δύναται να διωχθούν για αποζημιώσεις και στην Ε.Ε. το σχετικό ζήτημα δεν έχει εισέτι ξεκαθαριστεί) (36). Σήμερα σε όλο τον πλανήτη φαίνεται να διεξάγεται ένα άνευμπροηγουμένης μαζικότητας ΙΑΤΡΙΚΟ ΠΕΙΡΑΜΑ, με υποκείμενα ανθρώπους, στα πλαίσια αντιμετώπισης κατά της πανδημίας. ΠΕΡΑΝ των τεράστιων ζητημάτων ΒΙΟΗΘΙΚΗΣ που ανοίχθηκαν, οιαδήποτε μέτρα ενέχουν χαρακτήρα άμεσου ή έμμεσου (πχ. με την παροχή «διευκολύνσεων» στους εμβολιασμένους ή «κινήτρων» στους ανεμβολίαστους) καταναγκασμού για εμβολιασμό κατά του ως άνω ιού, συνιστούν ευθεία παραβίαση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, που είναι το θεμέλιο των θεμελιωδών δικαιωμάτων, των άρθρων του Συντάγματος που αναφέρονται ανωτέρω, όσο και, τουλάχιστον, του άρθρου 7 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα της 16ης Δεκεμβρίου 1966 και του άρθρου 5 της Σύμβασης του Οβιέδο. Τούτο διότι, στην πράξη θα καταστήσουν εκείνους τους ανθρώπους που δεν συναινούν στην επέμβαση επί του σώματός τους σε άνευ βουλήσεως υποκείμενα πειραματισμού, κατ' επίκληση της προστασίας της δημόσιας υγείας.


Η παροχή δε «διευκολύνσεων» στους εμβολιασμένους ή «κινήτρων» στους ανεμβολίαστους είναι ένας τρόπος άσκησης ΠΙΕΣΗΣ του κοινωνικού συνόλου,ενάντια στα χρηστά ήθη, ώστε να αποδεχθεί τον εμβολιασμό (ήτοι να εξασφαλισθεί η συναίνεσή του), προκειμένου να του επιτρέπεται να απολαμβάνει στοιχειώδη ατομικά του δικαιώματα.

Και το ερώτημα που επανατίθεται είναι : Με τα ως άνω δεδομένα, νοείται σε ένα κράτος δικαίου οι πολίτες του να υποχρεώνονται άμεσα ή έμμεσα να υποβληθούν σε εμβολιασμό με εμβόλια πειραματικά;


Ποιός άραγε θα μας φυλάξει από τους “φύλακες”; (Decimus Junius Juvenalis, 55- 135 μ.Χ.).


Ως δικαστική λειτουργός, είμαι πεπεισμένη ότι η δικαιοσύνη θα διαδραματίσει τον συνταγματικό της ρόλο και θα περιφρουρήσει τα ατομικά δικαιώματα των Ελλήνων πολιτών.


(1) Γεωργίου Χαραλαμπίδη “Ο Όρκος του Ιπποκράτη. Η Άγνωστη Φιλοσοφία της Ιατρικής” Εκδ. Οσελότος
(2) https://pace.coe.int/en/files/29004/html
(3) https://www.naftemporiki.gr/story/1735913/k-mitsotakis-to-psifiako-pistopoiitiko-
proti-tonotiki-enesi-gia-tin-oikonomia-mas
(4) https://primeminister.gr/2021/06/09/26699, https://www.youtube.com/watch?
v=gXFiQKjucLQ και https://www.protothema.gr/politics/article/1137188/mitsotakis-
kinduneuoun-osoi-den-emvoliazodai-proaniggeile-pronomia-gia-tous-
emvoliasmenous/ και https://www.lifo.gr/now/politics/mitsotakis-ypomoni-mehri-tin- epomeni-ebdomada-gia-tis-dieykolynseis-ton-emboliasmenon και
https://www.protothema.gr/politics/article/1137905/deite-live-oi-anakoinoseis-
mitsotaki-gia-tis-dieukolunseis-stous-emvoliasmenous/
(5) https://www.kathimerini.gr/politics/561393085/sakellaropoyloy-den-einai-
syntagmatiko-dikaioma-i-arnisi/,
https://www.cnn.gr/politiki/story/269280/sakellaropoyloy-gia-ypoxreotiko-
emvoliasmo-esfalmeni-i-entyposi-tis-antisyntagmatikotitas
(6) https://www.in.gr/2021/06/09/politics/kyvernisi/georgiadis-gia-anemvoliastous-mia- epixeirisi-mporei-na-apolysei-ergazomeno-thetei-se-kindyno-tous-gyro-tou/
(7) https://www.pfizer.gr/el/%CE%B7-pfizer-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B7- biontech-%CE%B5%CE%BB%CE%B1%CE%B2%CE%B1%CE%BD-%CF %84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CF%81%CF%89%CF%84%CE%B7-%CE %B1%CE%B4%CE%B5%CE%B9%CE%B1-%CE%BA%CF%85%CE%BA%CE%BB%CE%BF%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%B1%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%B5 και
https://clinicaltrials.gov/ct2/show/NCT04368728
(8) https://www.who.int/news/item/20-01-2021-who-information-notice-for-ivd-users-2020-05.... WHO reminds IVD users that disease prevalence alters the predictive value of test results; as disease prevalence decreases, the risk of false positive increases (2). This means that the probability that a person who has a positive result (SARS-CoV-2 detected) is truly infected with SARS-CoV-2 decreases as prevalence decreases, irrespective of the claimed specificity. Most PCR assays are indicated as an aid for diagnosis, therefore, health care providers must consider any result in combination with timing of sampling, specimen type, assay specifics, clinical observations, patient history, confirmed status of any contacts, and epidemiological information....".
(9) https://www.interamerican.gr/online/wcm/connect/www.interamerican.gr-
9114/d91468f7-950d-4760-b5e2-770822c266e5/covid-19-nea-epistimonika-
evrimata-apo-to-institouto-prolepsis.pdf ? http://sotiria-meduoa.gr/el/farmaka-gia- covid https://www.iatropedia.gr/diatrofi/koronoios-poies-vitamines-voithoun-stin-machi-kata-tis-covid-19/140473/
(10) https://www.gr-news.de/syngnomi-tis-bild-gia-ti-stasi-tis-schetika-me-tin-
pandimia-kai-ta-paidia/
(11) Στο άρθρο 2 παρ. 1 του Συντάγματος, ορίζεται ότι «O σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας», στο άρθρο 5 παρ. 5 «Καθένας έχει δικαίωμα στην προστασία της υγείας και της γενετικής του ταυτότητας. Νόμος ορίζει τα σχετικά με την προστασία κάθε προσώπου έναντι των βιοϊατρικών παρεμβάσεων», στο άρθρο 7 παρ. 2 «Τα βασανιστήρια, οποιαδήποτε σωματική κάκωση, βλάβη υγείας, ή άσκηση ψυχολογικής βίας, καθώς και κάθε άλλη προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας απαγορεύονται και τιμωρούνται, όπως νόμος ορίζει.» και στο άρθρο 21 παρ. 3 ότι «Το Κράτος μεριμνά για την υγεία των πολιτών...».
(12) https://forum.axishistory.com/viewtopic.php?
f=6&t=64839&p=582976&hilit=+Euthanasia+Program+Poland#p582976

(13) https://www.loc.gov/rr/frd/Military_Law/pdf/NT_war-criminals_Vol-II.pdf, pp.
181-182. Washington, D.C.: U.S. Government Printing Office, 1949 ,
https://www.uoc.gr/files/items/9/996/parartima_vi.pdf?rnd=1348063962
(14) (18η Γενική Συνέλευση της Παγκόσμιας Ιατρικής Ένωσης , Ηθικές Αρχές για την Ιατρική Έρευνα που αφορά ανθρώπινα υποκείμενα)
(15) Άρθρο 8 «Δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής 1. Παν πρόσωπον δικαιούται εις τον σεβασμόν της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής του, της κατοικίας του και της αλληλογραφίας του. 2. Δεν επιτρέπεται να υπάρξη επέμβασις δημοσίας αρχής εν τη ασκήσει του δικαιώματος τούτου, εκτός εάν η επέμβασις αύτη προβλέπεται υπό του νόμου και αποτελεί μέτρον το οποίον, εις μίαν δημοκρατικήν κοινωνίαν, είναι αναγκαίον δια την εθνικήν ασφάλειαν, την δημοσίανασφάλειαν, την οικονομικήν ευημερίαν της χώρας, την προάσπισιν της τάξεως και την πρόληψιν ποινικών παραβάσεων, την προστασίαν της υγείας ή της ηθικής, ή την προστασίαν των δικαιωμάτων και ελευθεριών άλλων».
(16) https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/HTML/?uri=CELEX:12012E/TXT
(17) άρθρο 1 του ν. 3370/2005 (Α ́ 176) 1 «Η δημόσια υγεία είναι επένδυση για τη διατήρηση και βελτίωση του ανθρώπινου κεφαλαίου της χώρας. Ως δημόσια υγεία ορίζεται το σύνολο
των οργανωμένων δραστηριοτήτων της πολιτείας και της κοινωνίας, που είναι επιστημονικά τεκμηριωμένες και αποβλέπουν στην πρόληψη νοσημάτων, στην προστασία και την
προαγωγή της υγείας του πληθυσμού, στην αύξηση του προσδόκιμου επιβίωσης και στη βελτίωση της ποιότητας ζωής. ...». Περί του Δημοσίου Δικαίου της Υγείας ιδέτε
Παπαρρηγοπούλου-Πεχλιβάνη Πατρίνα “Το Δημόσιο Δίκαιο της Υγείας”. Εκδ. Νομική
Βιβλιοθήκη/2017 . Α ΒιβλιοθήκηΕκδ ΝομικήΝΩΣΗ - ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΥΓΕΙΑΣ
(18) Στον αντίποδα, οι επιστημονικές απόψεις για την μη συμβολή των
εμβολιασμών στην μείωση και εξάλειψη των μολυσματικών επιδημιών, αλλά και με έμφαση στις βλάβες από τους μαζικούς εμβολιασμούς, βλ. μεταξύ άλλων, Dr. Vernon Coleman “Vaccines are dangerous – And Don't Work”, 2014, MD. Thomas Cowan Vaccines, Autoimmunity and the changing nature of childhood illness”, Chelsea Green Publishing, PhD Tetyana Obukhanych “Vaccine Illusion:How Vaccination compromises our natural immunity and what we can do to regain our health”, 2012, Md Suzanne Humphries and Roman Bystrianyk “Disolving Illusions.
Disease, Vaccines, and the Forgotten History”, 2013, Brett Wilcox “Jabbed. How the vaccine idustry, medical establishment, and government stick it to you and yourfamily”, Skyhorse Publishing/2018, Andreas Morritz “Vaccine-Nation:Poisoning thepopulation, one shot at the time”, Ener-chi.com/2011, Stacy Friedman “The VaccineDebate”, Greenwood/2019, Dr.med. Gerhard Buchwald “Εμβολιασμοί Μια επιχείρηση βασισμένη στον φόβο”, εκδ. Βιβλιοθήκη του Ρόδου/2003, Andreas Moritz “Η συνωμοσία των εμβολίων. Η άλλη άποψη για το αν τα εμβόλια είναι όντως επιβεβλημένη ανάγκη”, Εκδ. Διόπτρα/2014, Μουρούτη Κωνσταντίνου “Όλη η
Αλήθεια για τα Εμβόλια”, Εκδ. ETRA, 2006, Αργυρίου Πέτρος “Θανάσιμες Θεραπείες. Το Δόγμα του Σοκ στην Δημόσια Υγεία”, Εκδ. ETRA, 2011
(19) https://hudoc.echr.coe.int/eng #{%22fulltext%22:[%22\%22CASE%20OF
%20SOLOMAKHIN%20v.%20UKRAINE\%22%22],%22documentcollectionid2%22:
[%22GRANDCHAMBER%22,%22CHAMBER%22],%22itemid%22:[%22001-109565%22]}
(20) https://hudoc.echr.coe.int/fre #{%22itemid%22:[%22001-209039%22]}
(21) https://tapnewswire.com/?s=criminal+court , και
http://ramblalibre.com/2021/06/05/escandalo-mayusculo-liberum-amplia-su-denuncia-por-
genocidio-y-senala-a-pedro-sanchez-bill-gates-tedros-adhanum-klaus-schwab-y-los-ceos-de-
las-farmaceuticas/
(22) https://www.youtube.com/watch?v=UNlg7Y6ItP8
(23) https://eody.gov.gr/wp-content/uploads/2020/12/covid19-emvolio-faq.pdf ,
https://eody.gov.gr/wp-content/uploads/2021/02/odigies-emvoliasmou-sars-cov-2-202102.pdf
και https://www.who.int/news/item/11-06-2021-statement-for-healthcare-professionals-how-
covid-19-vaccines-are-regulated-for-safety-and-effectiveness?fbclid=lwAR25-
IYRMvV7CDyO_DeconTQvuTxhYPXejocAXNWoeY7Jwuh6CzKnnd0jEA
(24) https://www.ema.europa.eu/en/human-regulatory/marketing-
authorisation/conditional-marketing-authorisation
(25) https://www.youtube.com/watch?v=FU-cqTNQhMM και https://vaccination-
info.eu/el/stoiheia-shetika-me-ta-embolia/tropos-drasis-ton-embolion
(26) https://www.adrreports.eu/en/search_subst.html,
https://dap.ema.europa.eu/analytics/saw.dll?PortalPages (Moderna)
https://dap.ema.europa.eu/analytics/saw.dll?PortalPages&PortalPath=%2Fshared %2FPHV%20DAP%2F_portal%2FDAP&Action=Navigate&P0=1&P1=eq&P2=
%22Line%20Listing%20Objects%22.%22Substance%20High%20Level%20Code
%22&P3=1+42325700 (Pfize-Biontech, Tozinameran)
https://dap.ema.europa.eu/analytics/saw.dll?PortalPages&PortalPath=%2Fshared
%2FPHV%20DAP%2F_portal%2FDAP&Action=Navigate&P0=1&P1=eq&P2=
%22Line%20Listing%20Objects%22.%22 (AstraZeneca)
https://dap.ema.europa.eu/analytics/saw.dll?PortalPages (Jansenn) για ΗΠΑ βλ.
VAERS, https://vaers.hhs.gov/
(27) https://vaccineimpact.com/2021/worldwide-genocide-continues-13867-dead-and-1354336-injuries-in-european-database-of-adverse-drug-reactions-for-covid-19-shots/ και https://mandataapoekso.blogspot.com/2021/06/blog-post_11.htmlfbclid=IwAR3pNFRv_HLIvWaduedCzZNlIFAY2CCZqQqU3EECF2r-HADIN9F_C6_a4Sc

(28) http://www.fsa.gr/LinkClick.aspx?fileticket=F%2FBkeWzIyRE%3D&tabid=36
(29) https://americasfrontlinedoctors.org/frontlinenews/urgent-british-report-calls-for-complete-cessation-of-covid-vaccines-in-humans/?
fbclid=IwAR2CZBHRk02aN2agLnVDFnb0Yo_FhVlUmFc2PPnqNcWHf_1R2SIuMBtUQ4g και http://www.ertopen.com/news/ellada/item/60601-mia-
bretanikh-ekthesh-me-thn-endeixh-toy-kat%CE%84epeigontos-apaitei-
plhrh-diakoph-twn-emboliwn-covid-se-anthrwpoys?
fbclid=IwAR2hznu3j2QkISnAuwT1orahcVbaFGlggJGqStL6HrhRWj5I0-
bFh7yI_OE και
https://www.facebook.com/100068755641512/videos/118210533814134/
(30) https://vaccineimpact.com/2021/doctors-for-covid-ethics-covid-19-vaccines-are-unnecessary-ineffective-and-unsafe/ και
https://www.ema.europa.eu/en/documents/other/reply-open-letter-doctors-covid-ethics-concerning-covid-19-vaccines_en.pdf
(31) https://www.brighteon.com/3d683a15-fc3d-432d-a057-3313969eb075, βλ.
ενδεικτικώς δηλώσεις του Byram Bridle, ιολόγου, ανοσολόγου και αναπληρωτή καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Guelph του Οντάριο, « .Κάναμε ένα τεράστιο λάθος
. spike Δεν το συνειδητοποιήσαμε μέχρι τώρα Πιστεύαμε ότι η πρωτεΐνη ήταν ένα . μεγάλο αντιγόνο στόχος Ποτέ δεν ξέραμε ότι η ίδια η πρωτεΐνη της ακίδας ήταν μια παθογόνος πρωτεΐνη μια τοξίνη , , Έτσι εμβολιάζοντας ανθρώπους τους,εμβολιάζουμε κατά λάθος με μια τοξίνη
https://play.acast.com/s/notjustpaleopodcast/stephanie-seneff-on-glyphosate-
vaccines-and-autism Η Stephanie Seneff, ανώτερη ερευνήτρια στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης : «Eίναι πλέον σαφές ότι το περιεχόμενο των
εμβολίων μεταφέρεται , στον σπλήνα και στους αδένες συμπεριλαμβανομένων των, ωοθηκών και των επινεφριδίων στη συνέχεια εισάγεται στην κυκλοφορία τουαίματος και προκαλεί . ACE2 συστημικές βλάβες Οι υποδοχείς βρίσκονται συνήθως στην καρδιά και στον εγκέφαλο Και έτσι η πρωτεΐνη της αιχμής προκαλεί καρδιαγγειακά και γνωσιακά προβλήματα corona_unmasked_engl_leseprobe
(2).pdf dr Karina Reiss, dr. Sukharit Bhakdi “Corona Unmasked. New facts and
figures” . Εκδ Goldegg, https://www.brighteon.com/abfb98c0-717b-4988-b21a-
13dee505ce60 Μελέτη Ιαπώνων ερευνητών για τα mRNA (εμβόλια τα
) νανοσωματίδιά τους κυκλοφορούν σε όλο το σώμα και
https://www.afinalwarning.com/524187.html, https://www.youtube.com/watch?

v=KrIoPIQZmUE&t=2s https://www.irishtimes.com/news/world/europe/anti-vax-και
email-deluge-hits-european-parliament-1.4519954
(32) https://www.euronews.com/next/2021/06/02/pfizer-covid-19-vaccine-linked-to-myocarditis-in-young-men-says-israel-s-health-ministry και
https://www.newsbreak.gr/kosmos/211628/pithani-syndesi-emvolioy-pfizer-
myokarditidas-andres-16-30/?
fbclid=IwAR3TgdaCoHEzrRteLvL4oYXszAHb7u677Nvqc-G9Iz9bfl2qrc4RbgcV2wU
(33) https://clinicalpharmacist.gr/blog/%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%B5%CE
%BC%CE%B2%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF
%8C-%CE%BA%CE%AF%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CF%8C%CF%84%CE
%B1%CE%BD-%CE%B7-%CE%B5%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%83%CF
%84%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CF%87%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82-%CE%B1%CE
%B9%CF%84%CE%AF%CE%B1-%CE%B3%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CF%84%CE
%B1%CE%B9-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%BA%CE%AF%CE%BD%CE%B4%CF
%85%CE%BD%CE%B7-%CE%BC%CF%8C%CE%B4%CE%B1 και
https://www.grivas.info/emvolia/322-aleksandra-efthymiadou-emvolia-mia-epixeirisi-pou-
stirizetai-sto-fovo-03-10-2017
(34) https://www.capital.gr/epikairotita/3552683/-telos-to-astrazeneca-stous-kato-ton-60-
eton-kai-stin-ellada
(35) https://www.naftemporiki.gr/story/1722159/dania-diakoptei-to-embolio-Johnson-kai-
Johnson και https://www.fda.gov/news-events/press-announcements/fda-and-cdc-lift-
recommended-pause-johnson-johnson-janssen-covid-19-vaccine-use-following-thorough και
https://www.pronews.gr/ygeia/995067_i-johnson-johnson-de-tha-oloklirosei-
tin-promitheia-emvolion-meta-tin-molynsi-doseon?
fbclid=IwAR3SMDeox51eImnKX2N6HVkcqwx9pLSfHmJMyo6g7YfTZ1o7p5dzv
RadRgo και https://www.naftemporiki.gr/story/1733776/ema-nees-odigies-3-
bdomades-prosoxi-gia-upopta-simadia-meta-apo-emboliasmo-me-
astrazeneca
(36) https://www.europarl.europa.eu/doceo/document/E-9-2020-
004576_EL.html
Ενδεικτική αρθογραφία-βιβλιογραφία :
Informed Consent : https://www.nhs.uk/conditions/consent-to-treatment/?
fbclid=IwAR0tkIgCQKTsadf6UllUwBuGBiwerXSV5wQNArrDzE77Th66qGErlhibXig
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3307558/?
fbclid=IwAR0dXv9b4MvD0LcL6n-EiJIa9he4FMNgAdWoIwyebYbWOlvuh0bKoj-ZEHQ

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK430827/?
fbclid=IwAR2ndH465ZB0gNpGiquvxENJLQiqyH6pmUHQsXYkyqHly9P__IPdbsnFems
https://www.ama-assn.org/delivering-care/ethics
-Parmet Wendy “Informed Consent and public health:Are they Compatible when it comes
to vaccines?”, Journal of Health care law and policy, Volume 8/Issue 1/Article 5
-Αργυρίου Πέτρου “Χωρίς Ανάσα. Τα χρονικά του μεγάλου φόρου”, εκδ. ETRA, 2020
-Βαθιώτη Κωνσταντίνου “Προνόμια για τους εμβολιασμένους;” Κυριακάτικη Δημοκρατία,
φύλλο 498/σελ. 24
-Βαθιώτη Κωνσταντίνου “Ο κορωνοϊός ως απομίμηση της ισπανικής γρίππης”
https://enromiosini.gr/arthrografia/%ce%bf-%ce%ba%ce%bf%cf%81%cf%89%ce%bd%ce
%bf%cf%8a%cf%8c%cf%82-%cf%89%cf%82-%ce%b1%cf%80%ce%bf%ce%bc%ce%af
%ce%bc%ce%b7%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b9%cf%83%cf
%80%ce%b1%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%ae/
-Βαθιώτη Κωνσταντίνου “Μασκοφορία, τήρηση αποστάσεων και υποβολή μαθητών σε τεστ στα σχολεία: Η νομική αποδόμηση των μέτρων από το Πρωτοδικείο της Βαϊμάρης”
https://enromiosini.gr/arthrografia/maskoforia-tirisi-apostaseon-kai/
-Βαθιώτη Κωνσταντίνου “Η πατερναλιστική ιδεολογία ως εξηγητικό πρότυπο του Ποινικού
Δικαίου”, Ποινικά Χρονικά, ΞΘ 2019/561
-Βιδάλη Τάκη “Είναι υποχρεωτικός ο εμβολιασμός ώστε να μην κινδυνεύει η δημόσια υγεία;”
https://www.syntagmawatch.gr/my-constitution/ine-opochreotikos-o-emvoliasmos-oste-na-min-kindinevi-i-dimosia-ygeia/
-Βλαχογιάννη Απόστολου “Υποχρεωτικός εμβολιασμός και COVID-19:η προστασία της δημόσιας υγείας ως λόγος περιορισμού θεμελιωδών δικαιωμάτων εν μέσω πανδημίας”
-Βλαχογιάννη Απόστολου “Η συμβατότητα του υποχρεωτικού εμβολιασμού με την ΕΣΔΑ-
Απόφαση Vavricka”. https :// www . syntagmawatch . gr / trending - issues / h - symvatothta - tou -ypoxrewtikou - emvoliasmou - me - thn - esda - apofash - vavricka - and - others - v - the - czech -republic /#_ ftn 4
-Βλαχόπουλου Σπυρίδωνος “Συνταγματικός Μιθριδατισμός. Οι ατομικές ελευθερίες σε εποχές πανδημίας”, εκδ. Ευρασία/2020
-Βλαχόπουλου Σπυρίδωνος “Θεμελιώδη δικαιώματα. Ατομικά, Κοινωνικά και ΠολιτικάΔικαιώματα”, για το Δικαίωμα στην προστασία της υγείας, σελ. 505 επ.
-Ζαϊρη Άννα https://www.dikastiko.gr/eidhsh/za-ri-kaneis-den-mporei-na-ypochreothei-ston-emvoliasmo-prokeitai-gia-apolytarchiki-kinisi-vinteo/

-Θάνου Βασιλική https://www.youtube.com/watch?v=VkS4ywV3O9g,
https://www.newsbreak.gr/politiki/215352/vasiliki-thanoy-ypochreotiko-emvoliasmo-einai-antisyntagmatiko/
-Κουρούπη Κωνσταντίνου “Η υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο”
https://www.syntagmawatch.gr/trending-issues/i-ypoxreotikotita-tou-smvoliasmou-se- diethnes-kai-evropaiko-epipedo/
-Λιούρδη Άγκυ “Ιατρική Ποινική Ευθύνη. Γενικές Έννοιες και ειδικά ζητήματα”, εκδ. Νομική Βιβλιοθήκη/2014
-Μανιτάκη Αντώνη https://www.iefimerida.gr/ellada/syntagmatikos-ypohreotikos-emboliasmos-emak
-Μηλιόπουλου Ανέστη “Εμβόλια και δημόσια υγεία. Είναι υποχρεωτικός ο εμβολιασμός;” ΕΠΕΤ-Αρμεν 2018/115
-Μπούτλα Γιώργου “Θεραπεύοντας τη συναίνεση. Βιοηθική και ιατρική ηθική” Εκδ.Παπαζήση/2021
-Σακελλαροπούλου Βιργινίας και Θεοδώρου “Ιατρική των καταστροφών και των κρίσεων”,Αρμενόπουλος 2020/927
-Σακελλαροπούλου Βιργινίας και Θεοδώρου “Η συναίνεση σε ιατρικές πράξεις ενηλίκωνκρατουμένων” http://dikastis.blogspot.com/2021/05/blog-post_54.html
-Σιγκρίδη Νικολάου “Το μέτρο του υποχρεωτικού εμβολιασμού στις εργασιακές σχέσεις”
ΔΕΝ, τεύχος 1773/2021, σελ. 545
-Τσιλιώτης Χαράλαμπος “Το ΣτΕ ως προάγγελος της συνταγματικότητας ενδεχόμενου υποχρεωτικού αντί Covid-19”
https://www.syntagmawatch.gr/trending-issues/syntagmatikos-o-ypochreotikos-
emvoliasmos-scholio-stin-ste-d-tmima-2387-2020/
-Χρυσουλάκη Ελένη “Σχόλιο στην ΣτΕ 252/2020, Εφημερίδα Διοικητικού Δικαίου τ. 5/2020,
σελ. 594

 

Read more...
Subscribe to this RSS feed