Μια ξεχασμένη ομολογία του Γ. Στουρνάρα
- Published in Οικονομική κρίση

Αντιγράφουμε από το "Inprecor.gr"
Αναμφίβολα, απ΄ όλους τους «αστέρες» που διεκπεραιώνουν τη συντελούμενη «οικονομική γενοκτονία», κατ΄ εξοχήν αυθεντική φιγούρα είναι ο Γ. Στουρνάρας. Για πολλούς λόγους, ουσιαστικούς και σημειολογικούς. Ας σταχυολογήσουμε ορισμένους…
Ο Στουρνάρας δεν υποκρίνεται ότι συμπονά τα θύματα του κοινωνικού στραγγαλισμού. Είναι αποφασιστικός, ολέθριος, αλλά διαθέτει πάντοτε την ηρεμία του «ταγμένου» καθεστωτικού τεχνοκράτη, που ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε για τις ανάγκες ή τη βούληση της κοινωνίας. Ξέρετε, αυτή η «αρετή» του ολοκληρωτισμού που εδώ και λίγα χρόνια λέγεται «περιφρόνηση για το πολιτικό κόστος».
Ο Στουρνάρας στην πραγματικότητα δεν προσπαθεί να πείσει- δεν τον ενδιαφέρει. Πιθανότατα δεν τον ενοχλεί που ακούγεται σαν ανασφαλές, τρεμάμενο, αξιοθρήνητο παιδαρέλι (αν βέβαια το συνειδητοποιεί). Νομίζεις ότι κάνει αγγαρεία όταν χειρίζεται (;) λέξεις κι όχι αριθμούς. Ενίοτε όμως κι αυτοί τον αιφνιδιάζουν. Τον ρωτάς πχ για το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, που προ «κουρέματος» ήταν η τρίτη τράπεζα σε επάρκεια κεφαλαίων στην Ευρώπη κι αυτός ψελλίζει κάτι για κάποιους, που κάτι ερεύνησαν και κάπου αλλού κατέληξαν… Ο Στουρνάρας

Αντιγράφουμε από το "
"Ο κομισάριος Όλι Ρεν συνεχίζει να λέει ότι «(εσείς οι Έλληνες) ζούσατε πέραν των δυνατοτήτων σας» («Καθημερινή», 12.12), λες και ο υπερδανεισμός, ιδιωτικός και δημόσιος, είναι προϊόν καλοπέρασης και όχι τεράστιων παραγωγικών, εισοδηματικών και αναπτυξιακών ελλειμμάτων της οικονομίας και της κοινωνίας. Παίζει το γνωστό παιχνίδι της μετάθεσης των ευθυνών, της ενοχοποίησης του λαού και της χώρας, κατά τα γνωστά ολοκληρωτικά πρότυπα της κυρίαρχης ιδεολογίας και πολιτικής που ο ίδιος υπηρετεί."

Αντιγράφουμε από το