Αντισυνταγματικός ο.......εχθρός λαός

υιοθετούν κατά γράμμα την κυβερνητική οικονομική πολιτική έχουν ήδη δημιουργήσει τεράστιες αντιδράσεις στους δικηγορικούς κύκλους. Υπενθυμίζεται ότι η προσφυγή θα συζητηθεί την επόμενη Τρίτη στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας.

«Οι περικοπές μισθών και συντάξεων δικαιολογούνται από λόγους δημοσίου συμφέροντος και σε κάθε περίπτωση «υπήρξε πρόνοια οι μισθοί και οι συντάξεις να διατηρούνται σε βιώσιμα επίπεδα». Αναφέρουν χαρακτηριστικά πώς «οι συντάκτες του μνημονίου είχαν πλήρη επίγνωση των συνεπειών από τη μείωση των αποδοχών των εν ενεργεία υπαλλήλων και των καταβαλλομένων στους συνταξιούχους παροχών, για το λόγο δε αυτό θεσπίζεται μεν η μείωση αυτή, λαμβάνεται, όμως, πρόνοια οι προκύπτουσες μετά την μείωση αυτή αποδοχές και συντάξεις να διατηρούνται σε βιώσιμα επίπεδα. Συνεπώς, οι επίδικες ρυθμίσεις, με τις οποίες επέρχεται επέμβαση σε περιουσιακά δικαιώματα, δεν εμφανίζονται κατ’ αρχήν αντίθετες με την αρχή της αναλογικότητας».

«Η συμφωνία με την τρόικα δεν απειλεί σε καμία περίπτωση την εθνική κυριαρχία αφού «δεν παραχωρούνται με αυτή αρμοδιότητες σχετικές με την άσκηση της οικονομικής και δημοσιονομικής πολιτικής της χώρας και την εποπτεία της υλοποιήσεώς της στα κράτη μέλη της Ευρωζώνης και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, όπως εσφαλμένως υπολαμβάνουν οι αιτούντες, ούτε με τις διατάξεις του ν. 3845/2010 αναγνωρίζονται εξουσίες σε όργανα διεθνών οργανισμών, περιορίζουσες καθ΄ οιονδήποτε τρόπο την άσκηση της εθνικής κυριαρχίας, η ελληνική δε κυβέρνηση διατηρεί την κατ’ άρθρο 82 του Συντάγματος εξουσία της για τη χάραξη της γενικής πολιτικής της χώρας».

Οι δύο εισηγήτριες θα επισημάνουν ότι το μνημόνιο δεν χρειαζόταν να ψηφιστεί από την Βουλή με πλειοψηφία των 3/5, καθώς δεν αποτελεί διεθνή σύμβαση: «Εσφαλμένα προβάλλεται ότι το μνημόνιο αποτελεί διεθνή σύμβαση, αφού πρόκειται για συμφωνία δανεισμού, αποτελεί προϊόν συνεργασίας μεταξύ των ελληνικών αρχών και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ΕΚΤ και ΔΝΤ, η τελική όμως απόφαση για την εφαρμογή των προβλεπομένων ανήκει στην ελληνική κυβέρνηση. Πρόκειται για ένα μη δεσμευτικό νομικά κείμενο με το οποίο δεν εκχωρούνται αρμοδιότητες άσκησης οικονομικής και δημοσιονομικής πολιτικής σε ΕΚΤ, ΔΝΤ και Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Δια των περικοπών αποδοχών και συντάξεων επιδιώκεται αποκλειστικώς η εξυπηρέτηση των ταμειακών συμφερόντων του δημοσίου».

Να όμως που λίγο παρακάτω περιγράφουν τον τρόπο με τον οποίο το ΠΑΣΟΚ έδεσε τη χώρα με μία σειρά κανόνων που έχουν τη μορφή διεθνούς συνθήκης, υπακούοντας σε εντολή της Ε.Ε. που πάρθηκε εκ των υστέρων, προκειμένου να καταστήσει τους όρους του μνημονίου ως διεθνή υποχρέωση της χώρας (συνδυάστε το με τους όρους της δανειακής σύμβασης για να αντιληφθείτε το μέγεθος της προσχεδιασμένης προδοσίας):

Άρα το μνημόνιο δεν είναι διεθνής συνθήκη, αλλά στην πράξη πήρε τη μορφή διεθνούς υποχρέωσης (από το Α ως το Ω) εκ των υστέρων περιγραφόμενο ως υποχρέωση της χώρας ως μέλος της Ε.Ε. και της Ο.Ν.Ε.

Εδώ η υποκρισία βγάζει μάτι. Ουσιαστικά η οριζόντια αποκοπή μισθών και συντάξεων είναι ο ορισμός της μη αναλογικότητας. Προφανώς και διαχέεται σε όλα τα κοινωνικά στρώματα, αλλά όχι ανάλογα με τα εισοδήματα. Το ομολογεί ο υπουργός οικονομικών. Το ομολογεί ο ίδιος ο πρωθυπουργός!

«Mε το Μνημόνιο ελήφθησαν μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής για την άμεση αντιμετώπιση της οξείας δημοσιονομικής κρίσης, η οποία είχε καταστήσει αδύνατη την εξυπηρέτηση των δανειακών αναγκών της χώρας μέσω των διεθνών αγορών και πιθανό το ενδεχόμενο χρεοκοπίας της».

Κι όμως δεν αποτελεί δελτίο τύπου του υπουργείου οικονομικών. Αξιοθαύμαστες οι γνώσεις οικονομικών των δύο δικαστικών και ακόμη πιο αξιοθαύμαστη η προσήλωσή τους στη δημοσιονομική σταθερότητα και εξυγίανση. Εξίσου αξιοθαύμαστη η… εμπροσθοβαρής γνώση χειρομαντείας/καφεμαντείας, βάση της οποίας οι κυρίες Χρυσικοπούλου και Σαρπ, προδικάζουν τη βέβαιη επιτυχία του εγχειρήματος (σ.σ. αλήθεια, αν αποτύχει, μπορούμε, παράλληλα με την κυβέρνηση, να ζητήσουμε και από αυτές τις κυρίες το λόγο;). Αξιοθαύμαστο τέλος και το θράσος με το οποίο η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης αποκτά διάσταση εθνικού δικαίου!

« Ήταν άλλωστε, αναγκαίο αφού «δια των περικοπών αποδοχών και συντάξεων επιδιώκεται αποκλειστικώς η εξυπηρέτηση των ταμειακών συμφερόντων του δημοσίου… Απαραδέκτως αμφισβητείται η νομιμότητά τους καθώς τα μέτρα παρίστανται πρόσφορα στη μείωση του ελλείμματος της γενικής κυβέρνησης κατά 2,5% του ΑΕΠ… Ελήφθησαν μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής για την άμεση αντιμετώπιση της οξείας δημοσιονομικής κρίσης, η οποία είχε καταστήσει αδύνατη την εξυπηρέτηση των δανειακών αναγκών της χώρας μέσω των διεθνών αγορών και πιθανό το ενδεχόμενο χρεοκοπίας της… Τα επίμαχα μέτρα, τα οποία αποτελούν τμήμα του ευρύτερου προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής και προώθησης διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων της ελληνικής οικονομίας, δικαιολογούνται κατ΄ επίκληση σοβαρών λόγων δημοσίου συμφέροντος, οι οποίοι αποτελούν, ταυτοχρόνως, και σκοπούς κοινού ενδιαφέροντος των κρατών – μελών της Ένωσης».

Ανακοίνωση του ΣτΕ

Για το ζήτημα των εισηγήσεων του Μνημονίου, το ΣτΕ εξέδωσε σήμερα ανακοίνωση, στην οποία, μεταξύ των άλλων, αναφέρει ότι το Μνημόνιο συνεννόησης «αποτελεί ένα μεσοπρόθεσμο οικονομικό πρόγραμμα του ελληνικού κράτους, με το οποίο καθορίζονται οι στόχοι δημοσιονομικής προσαρμογής και τα μέσα επίτευξής τους, με σκοπό την ενεργοποίηση του ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης της ελληνικής οικονομίας. Το ίδιο το Μνημόνιο δεν περιέχει κανόνες δικαίου και, συνεπώς, δεν έχει έννομες συνέπειες. Τέτοιες συνέπειες προκύπτουν το πρώτον με την θέσπιση από τη νομοθετική εξουσία, ρυθμίσεων, με τις οποίες πραγματοποιούνται οι εξαγγελλόμενες στο Μνημόνιο δημοσιονομικές και οικονομικές πολιτικές.

Πηγές: www.capital.gr, www.tvxs.gr

Ερωτήματα προς νομομαθείς

Ήταν πρόχειρη η προσφυγή κι αν ναι γιατί;

Γιατί στην προσφυγή δε περιλαμβάνεται η δανειακή σύμβαση αλλά μόνο το Μνημόνιο;

Τι νόημα είχε η έκδοση δελτίου τύπου από το ΣτΕ, σύμφωνα με το οποίο προδικάζεται το αποτέλεσμα της συνέλευσης της ερχόμενης Τρίτης; Από πότε το ΣτΕ (προ)εκδίδει σκεπτικό και αποφάσεις με μορφή δελτίων τύπου;

Έχει δικαίωμα το ΣτΕ να στηρίζει την ορθότητα της απόφασής του με βάση οικονομοτεχνικά κριτήρια εκτός της αρμοδιότητάς του (σ.σ. βαφτίζοντας αυθαίρετα τις «διαρθρωτικές» αλλαγές ως αναγκαίες);

Οφείλει ή όχι το ΣτΕ στην απόφασή του να εξηγήσει επακριβώς τους όρους της αναλογικότητας και πώς αυτοί καλύπτονται από το ν.3845/10;

Πώς είναι δυνατό να αρνείται ουσιαστικά οποιαδήποτε μελλοντική προσφυγή από θιγόμενους πολίτες ή συλλογικότητές (όλους αφορά το Μνημόνιο και όχι μόνο τα συνδικάτα);

Zaphod

Simon S.O.S.!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ:

Παραβιάσεις του Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Δικαίου και του Ελληνικού Συντάγματος, Γ. Κασιμάτης (ΔΣΑ)

Συνέντευξη με τον Συνταγματολόγο Γ. Κασιμάτη, Εποχή

Απόφαση 2010/320/ΕΕ

Το Μνημόνιο, η δανειακή σύμβαση και η προδιαγεγραμμένη υποδούλωση

Τηλεφωνικός κατάλογος μελών του ΣτΕ