Ι.Είναι οριστική η νίκη των προθύμων;
Μετράμε, σύμφωνα πάντα με τις εξαγγελίες της κυβέρνησης, μέρες μέχρι την κατάθεση του νομοσχεδίου σκούπα που θα "απελευθερώσει" συλλήβδην τα λεγόμενα "κλειστά επαγγέλματα", μεταξύ των οποίων φιγουράρουν πρώτοι-πρώτοι δικηγόροι και συμβολαιογράφοι.
Αντίθετα από τους συμβολαιογράφους που οι αντιδράσεις τους ήταν μέχρι σήμερα υποτονικές, εμείς οι δικηγόροι με κινητήρια δύναμη τους περιφερειακούς συλλόγους κατορθώσαμε, ξεπερνώντας τη συναινετική -"διαπραγματευτική" στάση της συνδικαλιστικής ηγεσίας των τριών μεγαλύτερων συλλόγων, να προβάλλουμε αντιστάσεις αμφισβητώντας μάλιστα συνολικά την "αναγκαιότητα" των μέτρων και τη νομιμότητα του μνημονίου. Δυστυχώς όμως, οι αντιστάσεις μας φάνηκε ότι κάμφθηκαν στην Ολομέλεια της Καβάλας, στην οποία ο κ. Καστανίδης και η τρόικα των Προέδρων (κ.κ. Παξινός, Μανουσάκης, Λαμτζίδης) επικράτησαν και επέβαλαν τη μόνη κατά την άπψη τους "εφικτή λύση", δηλαδή την διαπραγμάτευση με στόχο τη διατήρηση των γραμματίων ως τεκμηρίων αμοιβής και την απεμπόληση όλων των άλλων δικαιωμάτων του κλάδου.
Είναι άραγε έτσι τα πράγματα; Είναι οριστική η νίκη του στρατοπέδου των προθύμων; Εχει πει ο δικηγορικός κόσμος την τελευταία του λέξη και είναι πλέον καταδικασμένος να περιμένει αμήχανα τη διάλυση του επαγγέλματος μας με ανττάλλαγμα το προνόμιο της......φορολόγησης στην "πηγή" και της κατ' επίφαση επιβίωσης των δικηγορικών συλλόγων;
Εμείς απαντάμε κατηγορηματικά όχι.
Και η απάντηση μας, μολονότι ξεκινά από την πεποίθηση ότι η μόνη σίγουρα χαμένη μάχη είναι αυτή που ποτέ δεν δόθηκε, στηρίζεται κυρίως στις ακόλουθες εκτιμήσεις:
(α) Οτι οι καταστάσεις που θα αντιμετωπίσουμε από τον Σεπτέμβη και μετά ( γενίκευση της οικονομικής δυσπραγίας, σταδιακή εξάπλωση της φτώχειας και "πάγωμα" δημοκρατικών και ατομικών ελευθεριών ), θα αναδείξουν ως μοναδική ρεαλιστική διέξοδο τη συνέχιση του αγώνα για την κατάργηση του μνημονίου και την ανατροπή των μέτρων.
(β) Οτι ο δικηγορικός συνδικαλισμός - παρά τα λάθη και τις αδυναμίες του που οφείλονται κυρίως σε πρακτικές του παρελθόντος - έδειξε ότι μπορεί να αντιληφθεί τις νέες καταστάσεις και , έστω με καθυστέρηση, να προβάλει αντιστάσεις και να αρθρώσει σύγχρονο συνδικαλιστικό και, έως ένα βαθμό, τον αναγκαίο πολιτικό λόγο και
(γ) ότι τα νέα μέτωπα (ιδιοκττήτες φορτηγών Δ.Χ. φαρμακοποιοί, μηχανικοί κ.α) που ανοίγονται λόγω της επιχειρούμενης βίαιης μετάλλαξης της ελληνικής κοινωνίας , δημιουργούν καινούριες δυνατότητες αντίστασης και μπορούν - υπό προύποθέσεις - να προσδώσουν νέα δυναμική στον αγώνα μας.
Αυτές οι εκτιμήσεις οδηγούν στην αντίληψη ότι η "ήττα" της Ολομέλειας της Καβάλας όχι μόνο μπορεί να είναι προσωρινή, αλλά και να μετεξελιχθεί σε χρεοκοπία της "διαπραγματευτικής"- συναινετικής αντίληψης και οριστική ήττα του στρατοπέδου των προθύμων, αρκεί ο δικηγορικός συνδικαλισμός να ξεπεράσει την ηττοπάθεια που συνειδητά καλλιεργείται από την τρόικα των Προέδρων και να ανασυνταχθεί μέσα από τη διαδικασία του απολογισμού της μέχρι σήμερα κίνησης, του εντοπισμού και υπέρβασης των αδυναμιών του και του προσαναταλισμού του στη συγκρότηση ενιαίου μετώπου δράσης με όλους αυτούς που θίγονται από τα μέτρα, όχι μόνο στο χώρο της δικαιοσύνης, αλλά και ευρύτερα.