"Φασόν" : Το ζοφερό μέλλον της δικηγορίας !!
Μέχρι σήμερα οι γνωστές "ειδικότητες" στη δικηγορία είναι το ποιινικό, το εργατικό, το διοικητικό κ.α. Κι' όμως υπάρχει άλλη μία, ραγδαίως μάλιστα αναπτυσσόμενη, την οποία, απ' ότι φαίνεται, ουδείς έχει λάβει σοβαρά υπ' όψη του και ουδείς την επικαλείται, ως ελάχιστα ελκυστική για να την παρουσιάσει.
Αναφερόμαστε στον "φασον", δηλαδή στη διεκπεραίωση υποθέσεων (τυποποιημένων ως επί το πλείστον) με κατ' αποκοπή αμοιβή, τις οποίες
οι συνάδελφοι ("φασονατζήδες") αναλαμβάνουν ως εξωτερικοί "συνεργάτες" εταιρειών (τραπεζικών και μη) ή μεγάλων δικηγορικών γραφείων.
Το πιο διαδεδομένο είδος "φασόν" είναι σήμερα ο έλεγχος τίτλων, οι προσημειώσεις και η έκδοση διαταγών πληρωμής. Τις υποθέσεις αυτές αναθέτουν συνήθως οι εισπρακτικές εταιρείες και πιο σπάνια απ' ευθείας οι τράπεζες με αμοιβή που ανέρχεται τις περισσότερες φορές στο γραμμάτιο για τις δικαστικές υποθέσεις (δηλ. 64 ευρώ για διαταγή πληρωμής του ειρηνοδικείου και 100 ευρώ για την προσημείωση.) και στο ποσό των 30 ευρώ για τον έλεγχο τίτλο (στην αμοιβή αυτή περιλαμβάνεται η σύνταξη έκθεσης με αναφορά των βαρών και πλήρη περιγραφή του ακινήτου και του τίτλου κτήσης), όταν υπάρχει ακίνητο ή στο ποσό των 2 έως 5 ευρώ το κομμάτι (!!! ), όταν ο έλεγχος αποβαίνει άκαρπος.
Επιπλέον, το σύνηθες είναι ο συνάδελφος -"φασονατζής" να προκαταβάλει τα έξοδα, δηλαδή το δικαστικό ένσημο, την παρακρατήση του γραμματίου και την παράσταση και να λαμβάνει την αμοιβή του μαζί με τα έξοδα μετά από διάστημα τριών ή τεσσάρων μηνών! Ετσι, λ. χ. για την έκδοση διαταγής πληρωμής στο Ειρηνοδικείο προκαταβάλει το ποσό των 95,72 ευρώ (56 ευρώ για δικαστικό ένσημο, 19,77 για κρατήσεις γραμματίου, 5 ευρώ για παράσταση και 14,72 και Φ.Π.Α.) και λαμβάνει μετά από μήνες το ποσό των 140 ευρώ, από το οποίο του μένουν 44,28 ευρώ καθαρά!!!
Το "φασόν" όμως δεν περιορίζεται στις παραπάνω υποθέσεις. Με τους ίδιους περίπου όρους προσφέρουν τις υπηρεσίες τους οι συνάδελφοι στις εταιρείες "νομικής προστασίας", στις ασφαλιστικές εταιρείες ή στα σχετικά πρόσφατα "φυντάνια" των πολυεπαγγελματικών εταιρειών που το αντικείμενο τους συνεχώς διευρύνεται και περιλαμβάνει από προσφυγές στα διοικητικά δικαστήρια έως και διαζύγια (βλέπετε και προηγούμενη ανάρτηση "Η κατάσταση είναι....").
Ενώ όμως το "φασόν" αποτελεί τη σκληρή πραγματικότητα της πιο αδύναμης και ευάλωτης μερίδας του δικηγορικού κόσμου , οι Σύλλογοι μας το αγνοούν συστηματικά. Ετσι, οι συνδικαλιστικές μας ηγεσίες ουδόλως προβληματίζονται για τις συνέπειες που θα έχει η "απελευθέρωση" σ' αυτό το (αρκετά μεγάλο πλεον) κομμάτι της δικηγορίας, όπως επίσης ουδόλως λαμβάνουν υπ' όψη τους τα ζητήματα που θα δημιουργηθούν από την μετατροπή των γραμματίων προείσπραξης - που είναι και η μοναδικη κατοχύρωση των "φασονατζήδων" - σε "τεκμήρια" αμοιβής. Ακόμη όμως χειρότερα, ουδόλως ασχολούνται με την ζοφερή προοπτική το "φασόν" να επεκταθεί και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό, ώστε να αποτελέσει τα επόμενα χρόνια το κύριο μοντέλο άσκησης της δικηγορίας.
Τι εννοούμε με αυτήν την άκρως απαισιόδοξη πρόβλεψη;
Ότι απλούστατα οι συνθήκες γενικευμένης οικονομικής κρίσης και οι νέες συνθήκες που λόγω της "απελευθέρωσης" θα επικρατήσουν τα επόμενα χρόνια, σε συνδυασμό με την κατεδάφιση της κοινωνικής μας ασφάλισης, θα "εγκλωβίσουν" μια μεγάλη μερίδα αυτοαπασχολούμενων δικηγόρων, οι οποίοι από τη μια θα είναι αρκετά μεγάλοι για να εγκαταλείψουν το επάγγελμα ή για να μπορέσουν να ακολουθήσουν τις νέες εξελιξεις (λ.χ. να γίνουν "συνεργάτες" σε μεγάλες εταιρείες ), ενώ από την άλλη θα είναι αρκετά νέοι για να συνταξιοδοτηθούν. Σ' αυτούς τους συναδέλφους υπάρχει σοβαρότατη περίπτωση να προστεθούν και αρκετοί από τους "επί παγία αντιμισθία" του δημοσίου τομέα, οι οποίοι θα βρεθούν άνεργοι είτε λόγω κατάργησης των νομικών προσώπων στα οποία προσφέρουν τις υπηρεσίες τους (ας μην ξεχνάμε τον "Καλλικράτη" και τις ανατροπές που επιχειρούνται στον δημόσιο τομέα) είτε επειδή θα κριθούν "ασύμφοροι" και η δουλειά τους θα δοθεί εργολαβικά σε "εταιρείες".
Πώς θα επιβιώσει λοιπόν όλος αυτός ο κόσμος μέχρι τη "συνταξιοδότηση" του;
Η μόνη εφικτή λύση για αρκετά χρόνια προβλέπεται ότι θα είναι το "φασόν" και η εξωτερική συνεργασία με εταιρείες που θα ξεπηδήσουν σαν μανιτάρια, αμέσως μόλις προχωρήσει η "απελευθέρωση". Οι αμοιβές, βεβαίως, προβλέπεται ότι θα είναι ακόμη πιο εξευτελιστικές από αυτές που ισχύουν σήμερα, αφού η "κατοχύρωση" του γραμματίου θα έχει εκλείψει, ο "ανταγωνισμός" μεταξύ των συναδέλφων θα είναι μεγάλος και επιπλέον μεταξύ των εταιρειών που θα βγούν στην αγορά (και θα είναι πολλές) θα υπάρχουν και αρκετοί "σαλταδόροι" , οι οποίοι θα επιδιώκουν το μέγιστο δυνατό κέρδος στο μικρότερο δυνατό χρονικό διάστημα.
Είναι λοιπόν αυτό το μέλλον της δικηγορίας; Ετσι θα τελειώσουμε την "καριέρα" μας αρκετοί από εμάς τους αυτοπασχολούμενους δικηγόρους που αγωνιστήκαμε να φτιάξουμε το γραφείο μας, να αποκτήσουμε επιστημονική επάρκεια και να ασκήσουμε με αξιοπρέπεια το επάγγελμα μας;
Τα παραπάνω ερωτήματα είναι βέβαιο ότι θα μας απασχολήσουν πολύ σοβαρά το επόμενο διάστημα. Τώρα ποιά θα είναι η απάντηση; Εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και κυρίως από το αν θα κατανοήσουμε, έστω και τώρα, το βάθος και την έκταση των συνεπειών της απελευθέρωσης και από το αν θα κατορθώσουμε να αρθρώσουμε ένα νέο συνδικαλιστικό λόγο, αντίστοιχο με τις ανάγκες των καιρών και την επίθεση που δεχόμαστε.
Αυτό είναι το στοίχημα της περιόδου που έρχεται. Δεν έχουμε λοιπόν παρά να αγωνιστούμε και να κάνουμε παν δυνατόν για να το κερδίσουμε!