Menu
RSS
Επικεφαλίδες:

Το ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ του Δ.Σ. Σύρου για τη συνάντηση της 21ης Αυγούστου

 
 
 
 

hermouplis Μολονότι η πρόσκληση του Προέδρου του Δ.Σ. Σύρου ήταν αναμφίβολα - τουλάχιστον σε επίπεδο προθέσεων - προσκλητήριο ανασύνταξης και αγώνα, τα αποτελέσματα της συνάντησης ήταν - κατά την άποψη μας - αναντίστοιχα των προσδοκιών για δύο λόγους:

Πρώτον: Διότι , αν και για πρώτη φορά δεν προσκλήθηκαν οι Πρόεδροι των Δικηγορικών Συλλόγων Αθηνών και Πειραιά να συμμετάσχουν, δεν τέθηκε σαφής διαχωριστική γραμμή μεταξύ του στρατοπέδου των προθύμων και αυτών που επιθυμούν τη συνέχιση του αγώνα, ούτε διατυπώθηκε ως κοινή θέση η αναγκαία - κατά την άποψη μας - κριτική και .........

Read more...

Πολυεπαγγελματικές εταιρείες και...μέλλον!

45_c Eυχαριστούμε πολύ τη συνάδελφο κ. Κάτια Φλισκουνάκη, η οποία βρήκε και μας έστειλε το παρακάτω άρθρο που είχε δημοσιευθεί στο sky.gr στις 19.10.2006.

Το παραθέτουμε ολόκληρο μαζί με τα πολύ ενδιαφέροντα ερωτήματα που θέτει  προς τον κ. Βερβεσό.

Δ. Βερβεσός: Έμμισθοι υπάλληλοι δικηγορικών γραφείων αρκετοί δικαστικοί

19/10/2006

Για δικαστικούς, οι οποίοι είναι έμμισθοι υπάλληλοι δικηγορικών γραφείων, έκανε λόγο σε εκδήλωση της ΓΣΕΕ -για τους συμβασιούχους- ο γραμματέας του Δικηγορικού Συλλόγου Αθήνας, Δημήτρης Βερβεσός, επικαλούμενος συζήτηση μελών του συλλόγου, με τον πρόεδρο του Αρείου Πάγου, Ρωμύλο Κεδίκογλου.

Σύμφωνα με τον κ. Βερβεσό, όταν οι δικηγόροι ζήτησαν από τον κ. Κεδίκογλου, περισσότερα στοιχεία, εκείνος τους είπε ότι δεν έχει .........

Read more...

VI. Η προοπτική του αγώνα των δικηγόρων ή το αναγκαζόμενο νερό τον ανήφορο πηγαίνει!

4108062 Πολλά θα μπορούσε να πει κανείς για την προοπτική του αγώνα των δικηγόρων, είτε βλέποντας τα πράγματα από την αισιόδοξη πλευρά τους, είτε τα αντιμετώπιζε από την ακριβώς αντίθετη, την απαισιόδοξη

Εμείς θα πούμε μόνο ότι υπό τις παρούσες συνθήκες ο αγώνας είναι αναγκαίος για την επαγγελματική (και όχι μόνο) επιβίωση μας και ότι η προοπτική του θα εξαρτηθεί από την επιμονή, την υπομονή και κυρίως την ικανότητα (η οποία δεν είναι έμφυτη αλλά αποκτάται) να βλέπουμε μπροστά, να θέτουμε στόχους και να διορθώνουμε τα λάθη και τις αδυναμίες μας.

Σήμερα, παρότι ακούγεται παράδοξο, είμαστε σε πολύ καλύτερη κατάσταση απ΄ ότι τρεις μήνες πριν. Η ανάγκη της κοινής δράσης μεταξύ των συλλόγων έχει όχι μόνο κατανοηθεί, αλλά και κατακτηθεί τουλάχιστον έως ένα βαθμό, οι αυταπάτες και τα τεχνάσματα με τα οποία οι συνδικαλιστικές ηγεσίες των τριών μεγάλων συλλόγων μας κρατούσαν σε καταστολή έχουν αποκαλυφθεί και η εμπειρία των τριών τελευταίων μηνών δείχνει ότι οι δικηγόροι και αγωνιστικό φρόνημα έχουν και δεν είναι διατεθειμένοι να απεμπολήσουν τα δικαιώματά τους.

Το επόμενο λοιπόν βήμα είναι, εκτιμώντας τα εφόδια που έχουμε αποκτήσει από τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις των τελευταίων μηνών, να ξεπεράσουμε την ηττοπάθεια που τεχνηέντως καλλιεργείται. Να δούμε μπροστά! Να πειραματιστούμε με νέες μορφές πάλης! Να συγκροτήσουμε μέτωπα με εργαζόμενους και επαγγελματίες από άλλους κλάδους και κυρίως να επανεκτιμήσουμε το όπλο που έχουμε στα χέρια μας! Τον θεσμικό ρόλο των δικηγορικών συλλόγων και να τον χρησιμοποιήσουμε ενάντια στα μέτρα και το Μνημόνιο, όχι μόνο προς όφελος του δικού μας αγώνα, αλλά και προς όφελος ολόκληρης της κοινωνίας!

Read more...

V. Aντιπολίτευση στους τρεις μεγάλους δικηγορικούς συλλόγους : Επιτροπές αγώνα ή (σύμφωνα με τον κ. Λαμτζίδη) τα "κουτσαβάκια" του δικηγορικού συνδικαλισμού.

Ο μύθος ότι η "απελευθέρωση" θίγει μόνο τους περιφερειακούς συλλόγους δεν καλλιεργήθηκε τυχαία. Προσπαθεί να συγκαλύψει το γεγονός ότι στους τρεις μεγαλύτερους συλλόγους της χώρας (ΔΣΑ, ΔΣΘ και ΔΣΠ) υπάρχουν συμφέροντα, τα οποία επιδιώκουν την "απελευθέρωση" και προσδοκούν κέρδη σε βάρος των μικρών δικηγορικών γραφείων, των αυτοαπασχολούμενων και των νέων δικηγόρων, αλλά και όλου του (ήδη σε κακή κατάσταση) συστήματος απονομής της δικαιοσύνης.

Τα συμφέροντα αυτά, τα οποία κρύβονται επιμελώς πίσω από υποτιθέμενες "αντισυντεχνιακές" λογικές και οράματα περι "εκσυγχρονισμού" της δικηγορίας, όχι μόνο εκφράζονται εντός των διοικητικών συμβουλίων των τριών μεγάλων συλλόγων, αλλά και κυριαρχούν, καθώς τα κριτήρια εκλογής των μελών των διοικητικών συμβουλίων που επικρατούν είναι συνήθως η κομματική - πολιτική τοποθέτηση των υποψηφίων ή οι προσωπικές εξυπηρετήσεις και διευκολύνσεις που μπορούν να προσφέρουν. Αποτέλεσμα (και συγχρόνως και αιτία) των παραπάνω είναι η γραφειοκρατική διαχείρηση των ζητημάτων των συλλόγων, η χρησιμοποίηση της θέσης του συμβούλου για επιδίωξη ίδιων στόχων (από ευνοϊκή μεταχείριση από τους δικαστές έως τη μεταπήδηση στον πολιτικό στίβο), η πλήρης απομάκρυνση από τα προβλήματα του μαχόμενου δικηγόρου, η παντελής ανυπαρξία συνδικαλιστικής λογικής και βεβαίως η περιθωριοποίηση αυτών (γιατί υπήρξαν κάποιοι) που αντιλήφθηκαν ότι η "απελευθέρωση" οδηγεί στη διάλυση του δικηγορικού κόσμου.

Κι όμως παρά το δυσμενές τοπίο που επικρατεί στους τρεις μεγάλους συλλόγους υπήρξε αντιπολίτευση και μαλιστα δυναμική. Αναφερόμαστε στις επιτροπές (ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΔΗΓΙΑ ΜΠΟΛΚΕΝΣΤΑΙΝ στον Πειραιά, ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΑΘΗΝΑΣ και ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ) που συγκροτήθηκαν έχοντας ως στόχο τη δημιουργία αντιστάσεων ενάντια στην "απελευθέρωση" και τα μέτρα, οι οποίες μολονότι δεν μπόρεσαν να συσπειρώσουν μεγάλο αριθμό συναδέλφων, έδρασαν επιτυχώς ως ομάδες πίεσης και ως πηγές "αντιπληροφόρησης". Είναι δε αναμφισβήτητο γεγονός ότι συνέβαλαν στην "αποκάλυψη" των προθέσεων και των πρακτικών των τριών Προέδρων (δεν είναι τυχαίο ότι ο κ. Λαμτζίδης απεκάλεσε τους συναδέλφους αυτούς "κουτσαβάκια" του δικηγορικού συνδικαλισμού στην τελευταία Ολομέλεια), όπως ακόμη ότι πίεσαν προς την κατεύθυνση της αγωνιστικής κινητοποίησης του κλάδου.

Μερικές επιτυχείς - κατά την άποψη μας - κινήσεις ήταν η διαμαρτυρία στη Συντονιστική Επιτροπή που έγινε στον Πειραια, η πίεση που ασκήθηκε προς το Δ.Σ. του Δ.Σ.Π. να πάρει θέση για την "απελευθέρωση", η παρέμβαση στη διαβαλκανική διάσκεψη δικηγόρων , η συμμετοχή στις απεργιακές πορείες και οι παρεμβάσεις στις Ολομέλειες, με τελευταία το "κράξιμο" του Υπουργού Δικαιοσύνης στην Καβάλα. Ενα δε καινούριο και σημαντικό στοιχείο στη δράση αυτών των επιτροπών είναι ότι όχι μόνο ξέφυγαν από τα πλαίσια του συλλόγου στο οποίο ανήκουν και είναι σε επικοινωνία για την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ τους, αλλά έχουν κατορθώσει και να συντονίζουν τη δράση τους και να κινούνται από κοινού ως "ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ".

Read more...

ΙV. Από την Ολομέλεια της Θεσσαλονίκης στην Ολομέλεια της Καβάλας: Ο κ. Παξινός επανέρχεται δριμύτερος ή όταν ο λύκος φυλάει τα πρόβατα!

4108062

Οπως πάντα, η πιο επικίνδυνη στιγμή αποδεικνύεται ότι είναι αυτή της (προσωρινής) νίκης!! Ετσι στην Ολομέλεια της Θεσσαλονίκης ο κ. Παξινός πλήρως μεταλλαγμένος σε "σκληρό" πολέμιο του Μνημονίου, τάχθηκε υπερ της συνέχισης των κινητοποιήσεων (οι οποίες όμως είχαν ήδη αποφασιστεί από τις Γ.Σ. των συλλόγων) και κατόρθωσε - χάριν της ενότητας του δικηγορικού συνδικαλισμού - να επιβάλει για άλλη μία φορά τους όρους του (επέμεινε και πέτυχε η πανελλαδικη αποχή να αρχίσει από 23 Ιουνίου) και να αναλάβει και πάλι τον έλεγχο του αγώνα!!

Κάτω από την άξια "ηγεσία" του δεν "κουνήθηκε φύλλο"!! Η αντίδραση μας στο αντίασφαλιστικό νομοσχέδιο - έκτρωμα ήταν ανύπαρκτη, το πανδικηγορικό συλλαλητήριο γράφτηκε στις καλένδες και αντί για κλιμάκωση, είχαμε πλήρη εκφυλισμό ττων κινητοποιήσεων με τη γραφική παράταση της αποχής από τη Συντονιστική Επιτροπή έως τις 8/7 (!!) λόγω της γενικής απεργίας για το ασφαλιστικό. Επιπλέον με το "τρικ" της υποτιθέμενης αρνητικής απάντησης της Ελληνικής Κυβέρνησης προς την Ε.Ε., το κείμενο της οποίας ακόμη κρατά ως επτασφράγιστο μυστικό ο κ. Παξινός, επανακάμψαμε στη γνωστή λογική "των διαπραγματεύσεων", αποζητώντας για άλλη μία φορά τη "βοήθεια" και τη "σκέπη" του ως γνωστόν φιλοδικηγόρου Υπουργού, Δικαιοσύνης κ. Καστανίδη.

Μέσα σ' αυτό το δυσμενές κλίμα, φθάσαμε στην Ολομέλεια της Καβάλας (η επιλογή της πόλης δεν έγινε μόνο γιατί απέχει πολύ από την Αθήνα, αλλά και γιατί ο Πρόεδρος του συγκεκριμένου συλλόγου, κ. Κεβρεκάκης, είναι από τους θερμούς οπαδους του κ. Καστανίδη) στην οποία παρακολουθήσαμε τον μεν κ. Παξινό να έχει πάλι τον πλήρη έλεγχο και να επιβάλει για άλλη μια φορά τη λογική των "διαπραγματεύσεων", το δε μπλοκ των "απείθαρχων", παρά τις επιμέρους προσπάθειες, σε κατάσταση διάλυσης να ανέχεται την παρουσία ασφαλιτών και να παρακολουθεί αμήχανα τον Υπουργό να μας δίνει μαθήματα......υπευθυνότητας και ενότητας !!

Το κρίσιμο όμως ζήτημα - πάντα από την οπτική γωνία της ανασύνταξης - το οποίο πιστεύουμε ότι πρέπει να μας απασχολήσει σοβαρά το επόμενο διάστημα, είναι για ποιούς λόγους φθάσαμε στην Ολομέλεια της Καβάλας και υπό ποιές προϋποθέσεις θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά τα πράγματα.

Εμείς θεωρούμε ότι η απάντηση στα ερωτήματα αυτά πρέπει να αναζητηθεί στην υπερβολικά "θεσμική" αντίληψη του δικηγορικού συνδικαλισμού και στην αναζήτηση της "ενότητας" του δικηγορικού σώματος χωρίς κριτήρια και όρους. Ετσι στην Ολομέλεια της Θεσσαλονίκης έγινε αποδεκτή χωρίς επιφυλάξεις η "μετάλλαξη" του κ. Παξινού και χάριν της ενότητας του εκχωρήθηκε λόγω της ιδιότητας του ως Προέδρου της Ολομέλειας και πάλι η "ηγεσία" του αγώνα. Ξεχάστηκε η μέχρι τότε στάση του και η τελευταία πραξικοπηματική του ενέργεια και ως δια μάγειας μετεβλήθη (πάλι λόγω της ιδιότητας του) στον αξιόπιστο "ηγέτη" που η Ολομέλεια μπορεί να του εμπιστευθεί τη διοργάνωση του πανδικηγορικού συλλαλητηρίου και την επιλογή του τόπου και του χρόνου σύγκλησης της επόμενης Ολομέλειας!!!

Read more...

ΙΙΙ. Η αφύπνιση: Το μπλοκ των "απείθαρχων" συγκροτείται!

4108062

Σίγουρα το πρώτο σημαντικό βήμα έγινε στις 12/5/2010, όταν οι Πρόεδροι των Δικηγορικών Συλλόγων Αιγίου, Αρτας, Γιαννιτσών, Ιωαννίνων, Κατερίνης, Κιλκίς, Κω, Μυτιλήνης, Φλωρίνης, Χαλκιδικής και Χίου, έδωσαν από κοινού συνέντευξη τύπου στη. Θεσσαλονίκη και δημοσιοποίησαν την "ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΕΔΡΩΝ ΤΩΝ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ" . Ηδη ο δικηγορικός κόσμος ήταν σε αναβρασμό. Πολλοί περιφερειακοί σύλλογοι βρίσκονταν σε αποχή με αποφάσεις των Γ.Σ. τους. Είχε δημοσιοποιηθεί η από 6.5.2010 καταγγελτική επιστολή του Προέδρου του Δ.Σ.Χίου, κ. Ισίδωρου Τσούρου και είχαν εκδοθεί τα από 6.5.2010 και 7.5.2010 ψηφίσματα των Γ.Σ. των Δικηγορικών Συλλόγων Λάρισας και Χίου , τα οποία ξεκινώντας από τα προβλήματα του κλάδου, έφθαναν στην καταδίκη των ανάλγητων μέτρων της κυβέρνησης και του Δ.Ν.Τ.

Η εισήγηση αυτή, η οποία ουσιαστικά υιοθετούσε τις θέσεις του Δ.Σ. Ιωαννίνων, υπήρξε η πρώτη συγκροτημένη άποψη του δικηγορικού συνδικαλισμού για τα θέματα της "απελευθέρωσης", έθετε υπό αμφισβήτηση την "κυριαρχία" του κ. Παξινού και αποτέλεσε την πλατφόρμα συσπείρωσης των περιφερειακών συλλόγων , οι οποίοι συγκρότησαν το μπλοκ των "απείθαρχων". Ακολούθησε η συνάντηση (ή παρασυναγωγή κατά την άποψη των κ.κ. Παξινού και Μανουσάκη) στα Ιωάννινα για τον συντονισμό της δράσης τους και στην Ολομέλεια της 28ης Μαϊου που έγινε στην Αθήνα το μπλοκ των "απείθαρχων" εμφανίστηκε για πρώτη φορά συγκροτημένο και κέρδισε την πρώτη του νίκη. Ετσι παρά τις έμμεσες απειλές του κ. Παξινού ότι θα διέλυε την Ολομέλεια κατόρθωσε αφενός να επιβάλει την απόψη για αγωνιστικές κινητοποιήσεις του κλάδου (αποχή από 1/6 έως 4/6), αφετέρου δε να αφαιρέσει από τη Συντονιστική Επιτροπή τον έλεγχο της κατάστασης με την απόφαση να πραγματοποιηθεί νέα Ολομέλεια στις 5/6/2010 για επανεκτίμηση της κατάστασης.

Παρά το έντονο παρασκήνιο και τις μεθοδεύσεις που ακολούθησαν (προσπάθεια να γίνει η Ολομέλεια στην Κοζάνη!! , αλλαγή της ημερομηνίας συνεδρίασης και απόφαση του Δ.Σ. του Δ.Σ.Α. για διήμερες αποχές προκειμένου να προκαταλάβει τις αποφάσεις της Ολομέλειας) το μπλοκ των "απείθαρχων" κατόρθωσε να αυξήσει τις δυνάμεις του και να συσπειρώσει ακόμη και προέδρους του περιβάλλοντος του κ. Παξινού. Ετσι στην Ολομέλεια της 4ης Ιουνίου είχε σαφώς την πλειοψηφία και επέβαλε για δεύτερη φορά τη συνέχιση της αποχής (έως τις 11 Ιουνίου ) και τη σύγκληση νέας Ολομέλειας για επανεκτίμηση της κατάστασης. Το γεγονός αυτό έκανε τον κ. Παξινό που για πρώτη φορά βρέθηκε ηττημένος, να καταφύγει σε πραξικόπημα, δηλώνοντας ότι δεν θα γίνει Ολομέλεια στις 11 Ιουνίου, διότι η σύγκληση της είναι αρμοδιότητα του Προέδρου - δηλαδή δική του - και ότι πρόκειται να τη συγκαλέσει εντός μηνός!!!

Το πραξικόπημα του κ. Παξινού επικυρώθηκε από το Δ.Σ. του Δ.Σ.Α, το οποίο αποφάσισε να απέχει μόνο τις ημέρες που είχε προαναγγείλει και να μην ακολουθήσει την απόφαση της Ολομέλειας. Πλην όμως ο κ. Παξινός απομονώθηκε σε τέτοιο βαθμό, ώστε ακόμη και ο κ. Μανουσάκης αναγκάσθηκε να κρατήσει τις δέουσες αποστάσεις και να ακολουθήσει τις αποφάσεις της Ολομέλειας. Και επειδή ο αναβρασμός και η οργή του δικηγορικού κόσμου συνεχώς δυνάμωνε και οι περιφερειακοί σύλλογοι, ο ένας μετά τον άλλον, με αποφάσεις των Γ.Σ. τους προχωρούσαν σε παράταση της αποχής έως τις 7 Ιουλίου, ο κ. Παξινός συγκάλεσε την Ολομέλεια στη Θεσσαλονίκη στις 17 Ιουνίου, στην οποία όχι μόνο τάχθηκε υπέρ των κινητοποιήσεων του κλάδου, αλλά και μεταλλάχθηκε σε.... σκληρό πολέμιο του Μνημονίου!!!

Read more...

ΙΙ. Από το Δελτίο Τύπου της 17ης Ιουλίου 2009 έως την Ολομέλεια της 26ης Απριλίου 2010: Ενας κλάδος κοιμάται!!

4108062

Πριν από ένα περίπου χρόνο, πάλι καλοκαίρι, περιμέναμε η κυβέρνηση Καραμανλή να καταθέσει προς ψήφιση το νομοσχέδιο για την εφαρμογή της Οδηγίας Μπολκενστάιν. Τότε η Ολομέλεια με το Δελτίο Τύπου της 17.7.2009 διαβεβαίωνε ότι ".... όσα αναφέρονται σε σχέση με το προβαλλόμενο άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων..... δεν αντιστοιχούν με την πραγματικότητα όσον αφορά στους δικηγόρους...".

 

Εκτοτε η κυβέρνηση άλλαξε, τα δημοσιεύματα του τύπου και οι εξαγγελίες των νέων υπουργών περί απελευθέρωσης των κλειστών επαγγελμάτων, στα οποία περιλαμβάνονταν και οι δικηγόροι, πύκνωναν, αλλά οι συνδικαλιστικές μας ηγεσίες παρέμεναν συνεπείς και αμετακίνητες στη θέση τους ότι .ο ζήτημα "δεν μας αφορά". Ετσι τον Ιανουάριο του 2010 η Συντονιστική Επιτροπή των Προέδρων συνεδρίαζε με θέμα την απαξίωση των νομικών σχολών (!!!), τον Μάρτιο, ενώ είχει ήδη κατατεθεί το σχέδιο νόμου για την ενσωμάτωση της εν λόγω Οδηγίας στο ελληνικό δίκαιο αποφάσιζε τριήμερη αποχή μόνο για τον Φ.Π.Α. και στις 26 Απριλίου αποφάσισε να συνεδριάσει η Ολομέλεια στο Υπουργείο Δικαιοσύνης μαζί με τον, ως γνωσό, "φιλοδικηγόρο" Υπουργό, τον κ. Καστανίδη !!

 

Τι έγινε λοιπόν με το θέμα της "απελευθέρωσης"; Διέλαθε της προσοχής των συνδικαλιστικών ηγεσιών μας, αν και ως ζήτημα είχε ανοίξει πολύ πριν από την έκδοση της Οδηγίας Μπολκενστάιν ; Είχαν πειστεί από τις "κατ' ιδίαν" διαβεβαιώσεις των υπουργών (διότι δημοσίως άλλα έλεγαν) ότι το θέμα "δεν μας αφορά" ή μήπως είναι θιασώτες της "απελευθέρωσης" και αντιλαμβανόμενοι ότι θα υπάρξουν αντιδράσεις, θέλησαν να φέρουν τον κλάδο προ τετελεσμένου κάνοντας, κατά το κοινώς λεγόμενο, "τις πάπιες";

 

Η μόνη λογική εξήγηση είναι προφανώς η τελευταία και αφορά οπωσδήποτε τους κ.κ. Παξινό, Μανουσάκη και Λαμτζίδη, καθώς και την πλειοψηφία των συμβούλων των Δ.Σ.Α., Δ.Σ.Π και Δ.Σ.Θ, οι οποίοι ανεξάρτητα από την παράταξη με την οποία εκλέχτηκαν και από τις κομματικές πολιτικές τοποθετήσεις τους (λ.χ. ο κ. Σχινάς, αντιπρόεδρος του Δ.Σ.Α. και ο κ. Σταματογιάννης, γραμματέας του Δ.Σ.Π. ανήκουν στον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ) τάχθηκαν υπερ της απελευθέρωσης βλέποντας σ' αυτήν το ....μέλλον της δικηγορίας!! Μάλιστα δεν πρέπει να ξεχνάμει ότι ο κ. Μανουσάκης, ο οποίος συχνά επικαλείται τις αριστερές καταβολές του , εντελώς τυχαία , βλέποντας πάντα μπροστά και προνοώντας, συγκάλεσε σε ανυποψίαστο χρόνο συνέλευση για να αποφασιστεί η ασφαλιστική εταιρεία για την ασφάλιση επαγγελματικού κινδύνου,(την οποία επιτάσσει η Οδηγία Μπολκενστάιν), ενώ πολλές φορές μέχρι σήμερα, λειτουργώντας ως εκφραστής των μεγάλων δικηγορικών γραφείων του Πειραιά επικαλέστηκε το παράδειγμα του εκσυγχρονισμού των ναυτιλιακών γραφείων για να αποδείξει ότι "δεν θα πάθουμε και τίποτα" !!

 

Παρ' όλες όμως τις συντονισμένες προσπάθειες που κατέβαλαν , η "σούπα" τελικά χάλασε και ο δικηγορικός συνδικαλισμός, έστω και καθυστερημένα, ξύπνησε από το λήθαργο που του είχαν επιβάλει. Και επειδή - παρά τις ηττοπαθείς προβλέψεις των Προέδρων των τριών μεγάλων συλλόγων - ο αγώνας μπορεί και πρέπει να συνεχιστεί, ας προσπαθήσουμε να διερευνήσουμε το μέλλον, ξεκινώντας από την ανασκόπηση αυτών που έγιναν έως την Ολομέλεια της Καβάλας.

 

Read more...

Ι.Είναι οριστική η νίκη των προθύμων;

4108062

 
 

Μετράμε, σύμφωνα πάντα με τις εξαγγελίες της κυβέρνησης, μέρες μέχρι την κατάθεση του νομοσχεδίου σκούπα που θα "απελευθερώσει" συλλήβδην τα λεγόμενα "κλειστά επαγγέλματα", μεταξύ των οποίων φιγουράρουν πρώτοι-πρώτοι δικηγόροι και συμβολαιογράφοι.

 
 

Αντίθετα από τους συμβολαιογράφους που οι αντιδράσεις τους ήταν μέχρι σήμερα υποτονικές, εμείς οι δικηγόροι με κινητήρια δύναμη τους περιφερειακούς συλλόγους κατορθώσαμε, ξεπερνώντας τη συναινετική -"διαπραγματευτική" στάση της συνδικαλιστικής ηγεσίας των τριών μεγαλύτερων συλλόγων, να προβάλλουμε αντιστάσεις αμφισβητώντας μάλιστα συνολικά την "αναγκαιότητα" των μέτρων και τη νομιμότητα του μνημονίου. Δυστυχώς όμως, οι αντιστάσεις μας φάνηκε ότι κάμφθηκαν στην Ολομέλεια της Καβάλας, στην οποία ο κ. Καστανίδης και η τρόικα των Προέδρων (κ.κ. Παξινός, Μανουσάκης, Λαμτζίδης) επικράτησαν και επέβαλαν τη μόνη κατά την άπψη τους "εφικτή λύση", δηλαδή την διαπραγμάτευση με στόχο τη διατήρηση των γραμματίων ως τεκμηρίων αμοιβής και την απεμπόληση όλων των άλλων δικαιωμάτων του κλάδου.

 
 

Είναι άραγε έτσι τα πράγματα; Είναι οριστική η νίκη του στρατοπέδου των προθύμων; Εχει πει ο δικηγορικός κόσμος την τελευταία του λέξη και είναι πλέον καταδικασμένος να περιμένει αμήχανα τη διάλυση του επαγγέλματος μας με ανττάλλαγμα το προνόμιο της......φορολόγησης στην "πηγή" και της κατ' επίφαση επιβίωσης των δικηγορικών συλλόγων;

 
 

Εμείς απαντάμε κατηγορηματικά όχι.

 
 

Και η απάντηση μας, μολονότι ξεκινά από την πεποίθηση ότι η μόνη σίγουρα χαμένη μάχη είναι αυτή που ποτέ δεν δόθηκε, στηρίζεται κυρίως στις ακόλουθες εκτιμήσεις:

 
 

(α) Οτι οι καταστάσεις που θα αντιμετωπίσουμε από τον Σεπτέμβη και μετά ( γενίκευση της οικονομικής δυσπραγίας, σταδιακή εξάπλωση της φτώχειας και "πάγωμα" δημοκρατικών και ατομικών ελευθεριών ), θα αναδείξουν ως μοναδική ρεαλιστική διέξοδο τη συνέχιση του αγώνα για την κατάργηση του μνημονίου και την ανατροπή των μέτρων.

 
 

(β) Οτι ο δικηγορικός συνδικαλισμός - παρά τα λάθη και τις αδυναμίες του που οφείλονται κυρίως σε πρακτικές του παρελθόντος - έδειξε ότι μπορεί να αντιληφθεί τις νέες καταστάσεις και , έστω με καθυστέρηση, να προβάλει αντιστάσεις και να αρθρώσει σύγχρονο συνδικαλιστικό και, έως ένα βαθμό, τον αναγκαίο πολιτικό λόγο και

 
 

(γ) ότι τα νέα μέτωπα (ιδιοκττήτες φορτηγών Δ.Χ. φαρμακοποιοί, μηχανικοί κ.α) που ανοίγονται λόγω της επιχειρούμενης βίαιης μετάλλαξης της ελληνικής κοινωνίας , δημιουργούν καινούριες δυνατότητες αντίστασης και μπορούν - υπό προύποθέσεις - να προσδώσουν νέα δυναμική στον αγώνα μας.

 

Αυτές οι εκτιμήσεις οδηγούν στην αντίληψη ότι η "ήττα" της Ολομέλειας της Καβάλας όχι μόνο μπορεί να είναι προσωρινή, αλλά και να μετεξελιχθεί σε χρεοκοπία της "διαπραγματευτικής"- συναινετικής αντίληψης και οριστική ήττα του στρατοπέδου των προθύμων, αρκεί ο δικηγορικός συνδικαλισμός να ξεπεράσει την ηττοπάθεια που συνειδητά καλλιεργείται από την τρόικα των Προέδρων και να ανασυνταχθεί μέσα από τη διαδικασία του απολογισμού της μέχρι σήμερα κίνησης, του εντοπισμού και υπέρβασης των αδυναμιών του και του προσαναταλισμού του στη συγκρότηση ενιαίου μετώπου δράσης με όλους αυτούς που θίγονται από τα μέτρα, όχι μόνο στο χώρο της δικαιοσύνης, αλλά και ευρύτερα.

Read more...
Subscribe to this RSS feed