To πολύ το νάνι-νάνι κάνει το παιδί χαϊβάνι ή πανελλαδική αποχή στις 23,24 και 26 Μάρτίου 2010, μόνο (!!!!) για τον ΦΠΑ
Το στιχάκι του τίτλου πιστεύουμε ότι ταιριάζει απόλυτα στην απόφαση που έλαβαν εκτάκτως οι κ.κ. Πρόεδροι του Συντονιστικού για πανελλαδική αποχή των δικηγόρων στις 23, 24 και 26 Μαρτίου μόνο για τον ΦΠΑ ( για την ανακοίνωση του Συντονιστικού κάντε κλικ εδώ), καθώς "ξέχασαν" να θέσουν το άλλο, πολύ σημαντικότερο, ζήτημα που πρέπει να απασχολήσει τους δικηγόρους, αυτό του σχεδίου νόμου για την εφαρμογή της Οδηγίας Μπολκενστάιν που προωθείται παράλληλα προς ψήφιση.
Και για να μη θεωρηθεί ότι αερολογούμε ας δούμε προσεκτικά τα εξής:
καθιστά δυσπρόσιτη τη δικαιοσύνη στους ασθενέστερους οικονομικά συμπολίτες μας. Παράλληλα θίγει άμεσα και τα μικρά δικηγορικά γραφεία, που θα αναγκαστούν να απασχολούν λογιστή, ενώ ήδη τα βγάζουν πέρα δύσκολα λόγω της οικονομικής κρίσης.
Τίθεται λοιπόν το ερώτημα, αν καταργηθεί η οικονομική και θεσμική κατοχύρωση του επαγγέλματος μας, με ποιό τρόπο θα ανταγωνιστούμε τις πολυεπαγγελματικές - πολυεθνικές εταιρείες που αμέσως θα ξεπηδήσουν;
- Aραγε πώς θα ανταπεξέλθουν οικονομικά οι μεμονωμένοι δικηγόροι και τα μικρά δικηγορικά γραφεία, όταν οι πολυεπαγγελματικές - πολυεθνικές εταιρείες θα έχουν τη δυνατότητα συγκέντρωσης του μεγαλύτερου μέρους της δικηγορικής ύλης λόγω της ποικιλομορφίας του αντικειμένου τους .
Κατ' αρχάς κύριοι, η συντεχνία δεν είναι τίποτα μπροστά στα καρτέλ!!
Ακόμη και αν ήθελε υποτεθεί ότι είμαστε συντεχνία - που δεν είμαστε, γιατί υπάρχει μεγάλη διαστρωμάτωση στους δικηγόρους και αρκετές αντιθέσεις μεταξύ μας (εξ ού και μας κατηγορούν παράλληλα και για "ταρτουφισμό") - είναι άλλο πράγμα να προσδιορίζονται από το νόμο οι ελάχιστες αμοιβές και είναι άλλο πράγμα να συμφωνούν οι πολυεπαγγελματικές - πολυεθνικές εταιρείες μεταξύ τους για το ύψος των αμοιβών που θα λαμβάνουν. Οπως επίσης είναι άλλο πράγμα για την κοινωνία το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων που δαπανώνται για νομικές υπηρεσίες να συγκεντρώνονται στα χέρια των λίγων μετόχων των πολυεπαγγελματικών - πολυεθνικών εταιρειών ( το επιστημονικό προσωπικό των εν λόγω εταιρειών, όπως συνηθίζεται, μάλλον θα είναι κακοπληρωμένοι "μπλοκάκηδες"), και άλλο πράγμα να διαχέονται σε ένα μεγάλο αριθμό δικηγόρων - ελεύθερων επαγγελματιών.
Και ας προσθέσουμε και κάτι άλλο: Η μεν συντεχνία φροντίζει και προστατεύει στοιχειωδώς τα μέλη της (πράγμα που δυστυχώς δεν γίνεται εδώ και πολλά χρόνια στους δικηγόρους) και ως εκ τούτου κατηγορείται ότι μπορεί - δυνητικά- να έλθει σε αντίθεση με την υπόλοιπη κοινωνία επί συγκεκριμένων ζητημάτων, ενώ τα καρτέλ φροντίζουν αποκλειστικά και μόνο τις τσέπες των μελών τους και έχουν σκοπό και λόγο ύπαρξης να καταβροχθίσουν την κοινωνία. Κατά συνέπειαν, ψεύδονται συνειδητά τα "παπαγαλάκια" που διαχέουν την άποψη ότι με την εφαρμογή της Οδηγίας Μπολκενστάιν στους δικηγόρους, θα μειωθεί το κόστος των νομικών υπηρεσιών, αφού άλλο πράγμα οι "ελάχιστες αμοιβές" του Κώδικα περί Δικηγόρων και των γραμματίων προείσπραξης και άλλο πράγμα οι αμοιβές που θα καθορίζονται στην πράξη ενιαία από τις μεγάλες πολυεπαγγελματικές εταιρείες και στις οποίες θα χρεώνεται ακόμη και η αποστολή e- mail και fax.
Δεύτερον, οι δικηγόροι πράγματι δεν είμαστε άγιοι, όπως δεν είναι άγιοι και όλοι οι άλλοι επαγγελματίες. Πλην όμως κατά την άσκηση του επαγγέλματος μας υπερασπιζόμαστε τις ατομικές ελευθερίες και τα δικαιώματα των πελατών μας και ο ρόλος μας αυτός απαιτεί, για να είναι αποτελεσματικός, ένα minimum θεσμικής προστασίας και κατοχύρωσης. Πως όμως θα ασκήσει τον ρόλο του υπερασπιστή ατομικών δικαιωμάτων ο δικηγόρος, αν στερηθεί τη θεσμική προστασία που του δίνει το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο; Μήπως θα αναγκαστεί να απεμπολήσει ολοκληρωτικά το ρόλο αυτό και θα μεταβληθεί σταδιακά στον απλό διεκπεραιωτή υποθέσεων, αφήνοντας παντελώς ανένοχλητη την κρατική εξουσία να αυθαιρετεί και να συρρικνώνει δικαιώματα και ελευθερίες, προοπτική που βεβαίως καθόλου δεν "χαλάει" τους κρατούντες ;
Τρίτον, ποιά κατάσταση θα διαμορφθωθεί στη δικαιοσύνη, όταν στο χώρο της δικηγορίας θα δεσπόζουν οι μεγάλες πολυεπαγγελματικές - πολυεθνικές εταιρείες με τις γνωριμές και τις ανάλογες επαφές στον δικαστικό και πολιτικό κόσμο;
Τέταρτον, πράγματι οι συνθήκες στις αμοιβές και στους όρους εργασίας των νέων δικηγόρων είναι και σήμερα από κακές έως άθλιες, καθώς πολλοί από τους "συναδέλφους" - ιδιοκτήτες γραφείων- με την ανοχή των συλλόγων μας - απασχολούν τους νέους συναδέλφους αντί ελαχίστης αμοιβής με το πρόσχημα της άσκηση και της απόκτησης εμπειρίας. Πλην όμως την κατάσταση αυτή θα την βρούν έτοιμη και οι πολυεπαγγελματικές - πολυεθνικές εταιρείες, οι οποίες και θα την εκμεταλλευθούν καταλλήλως. Επιπροσθέτως η "υπαλληλοποίηση" δεν θα είναι πλέον μία παροδική - μεταβατική περίοδος - όπως τουλάχιστον είναι σήμερα για τους περισσότερους - αλλά θα διαμορφωθεί σε μόνιμη κατάσταση και μάλιστα μέσα σε συνθήκες έντασης του ανταγωνισμού, καθώς με την αποδυνάμωση των δικηγορικών συλλόγων , εκτός όλων των άλλων, θα διευκολυνθεί και η είσοδος στη δικηγορία των κατόχων πτυχίων κολλεγίων που εντός ολίγου θα αποκτήσουν επαγγελματικά δικαιώματα με την εφαρμογή της άλλης φοβερής Οδηγίας 36/2005
Ολα αυτά οδηγούν σε ένα μόνο συμπέρασμα: Η απόκρουση της λαίλαπας που ονομάζεται εφαρμογή της Οδηγίας Μπολκενστάιν είναι ζήτημα ζωτικής σημασίας για το σώμα των δικηγόρων και μπορεί μεν η επιβολή ΦΠΑ να μας θίγει, πλην όμως το αποφασιστικό μέτωπο είναι η υπεράσπιση της θεσμικής και οικονομικής κατοχύρωσης του επαγγέλματός μας.
Ποιοί είναι λοιπόν οι λόγοι που κάνουν το Συντονιστικό των Προέδρων να προβάλουν ως αντικείμενο πάλης και τριήμερης πανελλαδικής αποχής μόνο το ζήτημα του Φ.Π.Α , ενώ κάνουν "γαργάρα" το ζωτικής σημασίας θέμα της εφαρμογής της Οδηγίας Μπολκενστάιν;
- Μήπως γιατί το θέμα δεν μας αφορά και τα έχουν ήδη κανονίσει για να εξαιρεθούμε;
Μα τότε θα πρόβαλαν ιδιαίτερα το ζήτημα της Οδηγίας Μπολκενστάιν, για να δείξουν ότι κατόρθωσαν κάτι πολύ σημαντικό και είναι ως εκ τούτου άξιοι εκλεγμένοι μας.
- Μήπως γιατί δεν κινδυνεύουμε και τόσο από την εφαρμογή της εν λόγω Οδηγίας ή έστω γιατί οι ίδιοι δεν αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο από την εφαρμογή της;
Μα τότε θα έσπευδαν να μας καθησυχάσουν και να μας ενημερώσουν για ποιούς λόγους δεν διατρέχουμε τους κινδύνους που αναφέρουμε παραπάνω.
- ή Μήπως γιατί επιθυμούν και επιδιώκουν αυτήν την εξέλιξη, προσδοκώντας να λάβουν και τα ανάλογα οφέλη (λ.χ. κάτι παραπάνω από τριάντα αργύρια). Στην περίπτωση αυτή, μάλιστα, υφίσταται σοβαρός κίνδυνος να μας αλαλιάσουν στην αποχή για τον Φ.Π.Α., βγάζοντας επαναστατικές κορώνες, για να μην έχουμε κουράγιο ούτε κιχ να κάνουμε για την Οδηγία Μπολκενστάιν, όταν θα έρθουμε αντιμέτωποι με τις συνέπειες της εφαρμογής της. Η μέθοδος αυτή ονομάζεται αντιπερισπασμός και εφαρμόστηκε με πολύ μεγάλη επιτυχία το 1992, όταν απείχαμε για "τρελό" χρονικό διάστημα για το φορολογικό, χωρίς να πάρουμε μυρωδιά ότι το θέμα που μας έκαιγε ήταν ο νόμος Σιούφα και τα ασφαλιστικά δικαιώματα των μετά την 1.1.1993 ασφαλισμένων.
Οτι μας περνούν για πολύ μεγάλα χαϊβάνια !!!
Και η πραγματικότητα αντιλαμβανόμαστε ποιά είναι;
Οτι αν δεν αφυπνιστούμε, αν δεν ενεργοποιηθούμε , αν δεν συντονιιστούμε και αν δεν ενώσουμε τις δυνάμεις μας για να αποκρούσουμε την λαίλαπα που έρχεται- δυστυχώς - θα αποδείξουμε ότι έχουν δίκιο και ότι πράγματι είμαστε!!!