Οι υποσχέσεις του κ. Μαρινάκη, - συγνώμη - του κ. Μώραλη είναι πολλές : Για έργα που θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας, για δημιουργία Διεθνούς Ναυτιλιακού Κέντρου στον Πειραιά, το οποίο θα αναπτυχθεί στα πρότυπα του λονδρέζικου City, ακόμη και για αντιμετώπιση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και ....ενσωμάτωση της λειτουργίας του τράμ στην λειτουργία της πόλης!
Και πώς θα γίνουν όλα αυτά; Προφανώς με το μαγικό ραβδάκι που διαθέτουν αποκλειστικά οι κ.κ. Μώραλης και Μαρινάκης, το οποίο φαίνεται ότι έχει τη δυνατότητα να εξαφανίσει τη δυσμενή οικονομική συγκυρία στην οποία ζούμε, να εξαιρέσει τον Δήμο του Πειραιά από τις αποφάσεις της τρόικας και της κυβέρνησης για διαθεσιμότητα, να διορθώσει όλα τα κακώς κείμενα και εν γένει να λύσει με μαγικό τρόπο (και με την ευλογία του..."Αγίου" Πειραιώς Σεραφείμ) τα προβλήματα που σήμερα ταλανίζουν τον Πειραιά και τους κατοίκους του.
Το παραμύθι αυτό έχει όνομα: Λέγεται "no politica"και είναι βέβαιο ότι θα αποφέρει πολλά και μεγάλα κέρδη στους εμπνευστές του. Οι υπόλοιποι ας αρκεστούν στην μεγάλη "ιδέα" του Ολυμπιακού, στον "Θρύλο" και στην "τιμημένη φανέλα με τον δαφνοστεφανωμένοέφηβο που γέμιζε τη ζωή μας και τα Κυριακάτικα απογεύματά μας απ' τα παιδικά μας χρόνια" (η τελευταία φράση είναι απόσπασμα από τη συνέντευξη του κ. Αρβανιτόπουλου στην εφημερίδα "Γαύρος")
Αντιγράφουμε από την Εφημερίδα των Συντακτών
ΜΩΡΑΛΗΣ, ΟΠΩΣ ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ, ΟΠΩΣ ΚΟΚΚΑΛΗΣ
Η πολιτική τού «No Politica». Ποιος είναι ο σκοπός του κ. Μαρινάκη με την υποψηφιότητα Μώραλη; Ποια είναι η φιλοδοξία του γνωστού εφοπλιστή, ο οποίος δεν έχει ελληνική σημαία ούτε σε ένα από τα δεκάδες ιδιόκτητα πλοία του; .
Η υποψηφιότητα Μώραλη για τον Δήμο Πειραιά έκανε ιδιαίτερη εντύπωση. Οχι επειδή αποτελεί κυνικό δείγμα «ποδοσφαιροποίησης της πολιτικής», όπως είπαν κάποιοι. Ούτε καν επειδή είναι κραυγαλέα περίπτωση «μπερλουσκονισμού», όπως επιμένουν άλλοι. Οι παρατηρήσεις αυτές είναι βέβαια βάσιμες, μόνο που δεν αρκούν για να περιγράψουν αυτό που πραγματικά συμβαίνει στον Πειραιά.
Δεν είναι δηλαδή κάτι νέο η ανάμειξη παραγόντων του ποδοσφαίρου στην πολιτική και μάλιστα με......