Menu
RSS
Επικεφαλίδες:

Μεταστέγαση των δικαστηρίων του Πειραιά : «Εμποροι εναντίον δικηγόρων» ή η μνημονιακή πολιτική εναντίον όλων μας;

dsc00514 

Το θέμα της μεταστέγασης των δικαστηρίων του Πειραιά στο κτίριο της Λ.Θηβών (πρώην ΚΑΠΝΑΠΟΘΗΚΕΣ ΚΕΡΑΝΗ) δεν πρέπει να περάσει στα ψιλά. Είναι βέβαιο ότι θα επηρεάσει σημαντικά τη ζωή της πόλης του Πειραιά και της ευρύτερης περιοχής για πολλά χρόνια και προβλέπεται ότι θα χειροτερεύσει τις ήδη δύσκολες (σε καιρό κρίσης) συνθήκες της ζωής μας.

Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή:

ΘΗΒΩΝ 196 – 198 (ΠΡΩΗΝ ΚΑΠΝΑΠΟΘΗΚΕΣ ΚΕΡΑΝΗ) – Το «μικρό» αμάρτημα του κ. Λαλιώτη.

Το κτίριο της Λ. Θηβών κατασκευάσθηκε το 1967 ( με τελευταίες προσθήκες το 1973) και αποκτήθηκε από το ελληνικό Δημόσιο το 1998. Με εργασίες που ολοκληρώθηκαν το 1999 και αφορούσαν στη στατική ενίσχυσή του και τη διαμόρφωσή του, μετασκευάσθηκε σε κτίριο Επιτελικής Δημόσιας Διοίκησης – κτίριο Υπουργείων, με ευθύνη της Κτηματικής Εταιρείας του Δημοσίου (Κ.Ε.Δ), ήδη δε έχει μεταβιβαστεί στο Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου και προορίζεται να πουληθεί σε ιδιώτες.

Για την αγορά του εν λόγω κτιρίου από το Ελληνικό Δημόσιο και τη μετασκευή του σε κτίριο υπουργείου αναφέρονται τα εξής ενδιαφέροντα στο πολύ διαφωτιστικό άρθρο του Γιώργου Καλαντζόπουλου, πρώην Αντιπροέδρου της Ενωσης Μηχανικών Δημοσίων Υπαλλήλων Διπλωματούχων Ανώτατων Σολών (ΕΜΔΥΔΑΣ) Αττικής:

«……Κανένας δεν ενδιαφερόταν να αγοράσει το συγκεκριμένο κτίριο, διότι ήταν άχρηστο: αποθήκες χωρίς καμία αρχιτεκτονική αξία που κινδύνευαν να γκρεμιστούν στον πρώτο σεισμό, Είναι χαρακτηριστικό ότι παρόμοια κτίρια στην ίδια περιοχή κατεδαφίστηκαν από τους αγοραστές για να κτισθούν νέα κτίρια και αγοράσθηκαν απλά ως οικόπεδα…….»

«……. Ο κ. Λαλιώτης χωροθέτησε το κτίριο Υπουργείου στο επίκεντρο της εκλογικής του περιφέρειας, ως τσιφλικάς .......

την έπαυλη του. Όταν οι εργαζόμενοι επεσήμαναν ότι η χωροθέτηση αυτή είναι παράνομη σύμφωνα με το ρυθμιστικό σχέδιο της Αθήνας, έκανε …..λάστιχο το ρυθμιστικό. Με τροποποιητική απόφαση που εκδόθηκε εκ των υστέρων από τον Οργανισμό Αθήνας, επεκτάθηκε το όριο της περιοχής, όπου επιτρέπεται η χρήση της Διοίκησης, ώστε να νομιμοποιηθεί η συγκεκριμένη χωροθέτηση. Οι όροι της προκήρυξης του διαγωνισμού φωτογράφιζαν το συγκεκριμένο κτίριο………Το ρυθμιστικό σχέδιο (άρθρο 2.3 παράγραφος α) προβλέπει ότι όρος για την χωροθέτηση της κεντρικής διοίκησης επιτελικού επιπέδου (Υπουργεία, Δημόσιοι Οργανισμοί και επιχειρήσεις) είναι η πολύ καλή εξυπηρέτηση από μέσα μαζικής μεταφοράς. Αν υπήρχε, έστω και στοιχειωδώς, κάποια ανάλογη δέσμευση στην προκήρυξη του διαγωνισμού για την επιλογή του κτιρίου, είναι προφανές ότι το συγκεκριμένο κτίριο θα είχε αποκλειστεί. Ο διαγωνισμός λοιπόν ήταν η τυπική επικύρωση μιας προειλημμένης απόφασης……»

15 Για τις εργασίες μετασκευής του εν λόγω κτιρίου στο ίδιο άρθρο αναφέρονται τα εξής:

«…..Το κτίριο αυτό έγινε ουσιαστικά χωρίς αρχιτεκτονική μελέτη. Κατά την εκτέλεση των εργασιών έγιναν σημαντικές αλλαγές που δεν προέβλεπαν το συμφωνητικό αγοράς. Η διαδικασία παραγωγής του δεν αντιστοιχεί σε δημόσιο κτίριο. Μοιάζει περισσότερο με την ανέγερση του «εξοχικού» κάποιου πολύξερου ιδιοκτήτη, ο οποίος μετακινεί τοίχους και ανοίγει παράθυρα την ώρα που αυτό κτίζεται! Είναι χαρακτηριστικό ότι η διαφορά στο κόστος (από 11 δις σε 17,5 δις) προέκυψε από αλλαγές, οι οποίες έγιναν σύμφωνα με προφορικές εντολές που δόθηκαν στους εργολάβους!.....»

«…..3. Το κτίριο βαφτίστηκε «οικολογικό», όχι μόνο για να προστεθεί μια «οικολογική» πινελιά στο προφίλ του κ. Λαλιώτη, αλλά και για να εξασφαλιστεί χρηματοδότηση από τους πόρους του ΕΤΕΡΠΣ (σημ.: Ειδικό Ταμείο Εφαρμογής Ρυθμιστικών και Πολεοδομικών Σχεδίων, το οποίο δυνάμει του ν. 3889/2010 μετονομάστηκε σε «Πράσινο Ταμείο»). Όμως το ΕΤΕΡΠΣ έγινε για άλλους λόγους και όχι για να «ανακατασκευάζονται» τέτοια κτίρια. Εκκρεμούν αιτήσεις απαλλοτρίωσης για κοινόχρηστους και κοινωφελείς χώρους από πολλούς δήμους της χώρας προκειμένου να χρηματοδοτηθεί αυτό το κτίριο……»

Και κάποιες τελευταίες επισημάνσεις του αρθρογράφου, οι οποίες αφορούν και εμάς:

«……. - Αυξάνεται ο χρόνος μεταφοράς για 1.000 τουλάχιστον υπαλλήλους πάνω από μία ώρα την ημέρα, και αντίστοιχη είναι η αύξηση για το κοινό που είναι αναγκασμένο να επισκέπτεται το Υπουργείο.

- Το «οικολογικό» αυτό κτίριο για να λειτουργήσει χρειάζεται καθημερινά 3,5 τόνους βενζίνης για πρόσθετες μεταφορές, που εκτός από 2.500 χαμένες ανθρωποώρες σε διαδρομές, επιβαρύνει σημαντικά τις κυκλοφοριακές συνθήκες του λεκανοπεδίου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το περιβάλλον. Προωθεί στο έπακρο τη χρήση Ι.Χ. αυτοκινήτων, ιδιαίτερα σήμερα που το ΥΠΕΧΩΔΕ εξυπηρετείται από τρεις σταθμούς του μετρό.

- Το επιλέον οικονομικό κόστος των μεταφορών που επιβαρύνει τους εργαζόμενους είναι 7.500.000 ευρώ το χρόνο, δηλαδή παραπάνω από το μισό του ενοικίου που πληρώνει σήμερα το ΥΠΕΧΩΔΕ γι’ αυτές τις υπηρεσίες που θα μεταστεγαστούν!

- Δεν πρόκειται για «νέο» κτίριο, αλλά για παλαιό, αμφίβολης αρχιτεκτονικής αξίας, που φτιασιδώθηκε. Η αλλαγή της χρήσης του συγκεκριμένου βιομηχανικού κτιρίου σε κτίριο γραφείων δεν μπορεί να αντιμετωπίσει ικανοποιητικά τα θέματα που δημιουργούνται από άποψη φυσικού φωτισμού και ύψους των ορόφων……»

430106 3461320377627 1409478212 33384571 59051990 n Το έργο του ΤΑΙΠΕΔ και η μετεγκατάσταση των Δικαστηρίων του Πειραιά.

Το έργο του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου (Τ.Α.Ι.ΠΕ.Δ) είναι γνωστό. Συστήθηκε ως ανώνυμη εταιρεία με τον ν. 3986/2011 και τα έσοδα του διατίθενται για την πληρωμή του δημόσιου χρέους, δηλαδή κατατίθενται στην Τράπεζα της Ελλάδος σε λογαριασμό των δανειστών.

Το ΤΑΙΠΕΔ λοιπόν για να εκτελέσει το έργο του έχει αποφασίσει να ακολουθήσει τη μέθοδο «sale and lease back», η οποία όμως προϋποθέτει ότι ο «αγοραστής» θα έχει εγγυημένα έσοδα από την εκμίσθωση του ακινήτου που αγοράζει. Επειδή όμως το εν λόγω κτίριο δεν έχει μισθωτή και παραμένει εδώ και μια δεκαετία στα αζήτητα λόγω των φανερών κατασκευαστικών «προτερημάτων» και της θέσης του, αρχίζουν τα (δικά μας) προβλήματα.

Ξαφνικά, εν μία νυκτί, και μάλιστα σε ανύποπτο χρόνο (22 Φεβρουαρίου 2012), η μεταστέγαση των δικαστηρίων του Πειραιά στο κτίριο της Λ. Θηβών έγινε αίτημα του Δ.Σ.Π. που προχώρησε σε «συμβολική» κατάληψή του κτιρίου, αλλά με μια μικρή…..παράλειψη. Το Δ.Σ. του Συλλόγου δεν είχε λάβει απόφαση για την καταλληλότητα του κτιρίου, θέμα που τέθηκε προς συζήτηση για πρώτη φορά (!!!) με πέντε μήνες καθυστέρηση, δηλαδή στις 17.7.2012, μετά από επιστολή συναδέλφων. Και επειδή κανείς δεν γνώριζε κάτι παραπάνω για το εν λόγω κτίριο, το συμβούλιο επιφυλάχθηκε να συζητήσει και να αποφασίσει για το θέμα αυτό αφού σχηματισθεί σχετικός φάκελος.

Ολα αυτά, βεβαίως, είναι επιεικώς περίεργα. Ακόμη όμως πιο περίεργο είναι το γεγονός ότι τα τοπικά (και όχι μόνο) μέσα μαζικής ενημέρωσης, όχι μόνο ανέδειξαν, αλλά και υιοθέτησαν το «αίτημα» του Δ.Σ.Π., καυτηριάζοντας μάλιστα τη σπατάλη του κράτους που πληρώνει ενοίκια ενώ έχει τέτοια «κελεπούρια» άδεια και αχρησιμοποίητα, ξεχνώντας προφανώς μια μικρή λεπτομέρεια: ότι το Δικαστικό Μέγαρο Πειραιά, στο οποίο στεγάζεται το Πρωτοδικείο και το Εφετείο Πειραιά, είναι ιδιόκτητα (ανήκει στο ΤΑΧΔΙΚ)

louketo 220212 «Εμποροι εναντίον δικηγόρων» ή η μνημονιακή πολιτική εναντίον όλων μας;

Το θέμα της μετέγκατάστασης των δικαστηρίων στο κτίριο της Λ. Θηβών απασχολεί μόνο τους δικηγόρους;

Όχι βέβαια! Τα δικαστήρια συγκεντρώνουν καθημερινά χιλιάδες κόσμου (υπαλλήλους, δικαστές, δικηγόρους, διαδίκους). Αυτό σημαίνει μαζική μετακίνηση κόσμου προς ένα συγκεκριμένο σημείο καθημερινά (μεγαλύτερη από αυτήν που δημιουργεί ένα υπουργείο), γι’ αυτό και προϋποθέτει την ύπαρξη μαζικών μέσων μεταφοράς και μάλιστα σταθερής τροχιάς, τα οποία όμως δεν υπάρχουν στην περιοχή. Τα δικαστήρια επίσης δημιουργούν «αγορά» (καταστήματα, γραφεία ), η οποία θα εξαφανιστεί με την απομάκρυνσή τους με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το κέντρο του Πειραιά. Εν ολίγοις, τα δικαστήρια αποτελούν ζωτικό κύτταρο της πόλης και η μεταστέγασή τους δεν μπορεί να γίνει με όρους προχειρότητας και χωρίς μελέτη των συνεπειών και των επιπτώσεων που θα έχει για την πόλη.

Και όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν υπάρχει καμία μελέτη και δεν έχει γίνει κανένας σχεδιασμός. Το όλο θέμα είναι προφανές ότι ξεκινά από την (άμεση) ανάγκη «εσόδων» του ΤΑΙΠΕΔ και αυτό που θα ακολουθήσει, θα είναι - μετά βεβαιότητας - το απόλυτο «αλαλούμ», δηλαδή νέα κονδύλια από το ΤΑΧΔΙΚ – το οποίο σημειωτέον πληρώνουμε εμείς – για να μετασκευαστεί εκ νέου το εν λόγω κτίριο από κτίριο δημόσιας διοίκησης σε «δικαστήρια», αναστάτωση για μήνες λόγω της ….μετακόμισης, κατάργηση του Ειρηνοδικείου Νικαίας λόγω απορρόφησης της ύλης του από το Ειρηνοδικείο Πειραιά και…….βλέπουμε.

Ποιος όμως ασχολείται με όλα αυτά; Με (φωτεινή) εξαίρεση τον Εμπορικό Σύλλογο Πειραιά, ουδείς! Δήμαρχος, δημοτικές παρατάξεις και όλοι οι άλλοι φορείς της πόλης κάνουν κατά το κοινώς λεγόμενο την «πάπια». Μάλιστα είναι τέτοια η σιωπή που τοπικά media έσπευσαν να αποδώσουν τον αντίλογο του Εμπορικού Συλλόγου σε …….ανταγωνισμό!

Εμποροι λοιπόν κατά δικηγόρων ή μήπως μνημονιακή πολιτική εναντίον όλων μας;

Leave a comment

Make sure you enter all the required information, indicated by an asterisk (*). HTML code is not allowed.

back to top