Menu
RSS
Επικεφαλίδες:

Οι "απεργοσπάστες" της αριστεράς και άλλα φαιδρά και ευχάριστα (για τους αντιπάλους)

diktiko keramidia2

Μας είπαν λοιπόν «απεργοσπάστες»! Και δεν αναφερόμαστε στον ανώνυμο, πλην όμως γνωστό και γραφικό σχολιογράφο των τελευταίων αναρτήσεων που ξέρουμε καλά ποιος είναι και δεν έχει σχέση με την αριστερά. Μας είπαν «απεργοσπάστες» χείλη συντροφικά και γι’ αυτό θα απαντήσουμε:

Ας αρχίσουμε λοιπόν από τα απλά: Καλά ρε σύντροφοι, κατορθώσαμε οι δικηγόροι να καταργήσουμε την πάλη των τάξεων στους κόλπους μας και εμείς δεν το πήραμε είδηση; Συγγνώμη δηλαδή, αλλά ακόμη και ο πιο άσχετος περί την πολιτική και τα δικηγορικά είδε μεγαλοδικηγόρους και επαγγελματίες συνδικαλιστές άλλων πολιτικών χρωμάτων να.............................

πρωτοστατούν στο κίνημα της γραβάτας και να βγάζουν πύρινους λόγους υπέρ του αγώνα και της αποχής. Δεν προβληματιστήκατε; Και καλά, άντε και ξαφνικά ανένιψαν και είδαν το φώς το αληθινό …. Το γεγονός ότι οι δικηγόροι εργοδότες έσερναν (και υπάρχουν παραδείγματα) τους δικηγόρους – συνεργάτες τους ακόμη και με το ζόρι στο δρόμο για να διαδηλώσουν δεν το ακούσατε από πουθενά;

Και αφού λοιπόν ξεκινήσαμε με την «κατάργηση της πάλης των τάξεων» στους κόλπους της δικηγορίας, ας δούμε λίγο σε ποια κατάσταση βρισκόμαστε: Πρώτα – πρώτα έχουμε πάρει είδηση ότι στην Αθήνα ( αναφερόμαστε στην Αθήνα γιατί δεν γνωρίζουμε τι γίνεται σε άλλες πόλεις) έχουν δημιουργηθεί εταιρείες που απασχολούν και πάνω από 100 άτομα, δηλαδή έχουν το μέγεθος ενός μεσαίου δικηγορικού συλλόγου της περιφέρειας; Όλοι αυτοί «στεγάζονται» στο Δ.Σ.Α. , και μπορεί βεβαίως οι εταιρείες αυτές να ξέρουν τι τους γίνεται και να έχουν φτιάξει νωρίς – νωρίς τον σύνδεσμο τους για να τους εκπροσωπεί, είναι όμως τα μέλη τους ταυτόχρονα και μέλη του Δ.Σ.Α. του οποίου η διοίκηση εκπροσωπεί το ίδιο τα συμφέροντα τα δικά τους , τα συμφέροντα των «υπαλλήλων» τους και τα συμφέροντα των αυτοαπασχολουμένων . Ποιανού λοιπόν το συμφέρον επικρατεί, μάλλον είναι προφανές και όποιος δεν το καταλαβαίνει είναι πολύ βαθιά – μα πολύ βαθιά - νυχτωμένος!

Και πάμε παρακάτω: Πόσοι είναι οι αυτοαπασχολούμενοι σήμερα σε Αθήνα και Πειραιά; Πληροφορίες λένε ότι σύμφωνα με στοιχεία που υπάρχουν, αλλά δεν έχουν δημοσιοποιηθεί, οι αυτοαπασχολούμενοι δικηγόροι του Δ.Σ.Α είναι πλέον το 1/3 των μελών του. Εν ολίγοις η υπαλληλοποίηση έχει προχωρήσει και οι αυτοαπασχολούμενοι δικηγόροι είναι η μειοψηφία. Τώρα τι ζόρι τραβάμε για να διατηρηθούν οι αυτοαπασχολούμενοι έστω και σ’ αυτό το ποσοστό, μάλλον είναι προφανές, αλλά θα το εξηγήσουμε : Κατ’ αρχάς, όσο μειώνονται οι αυτοαπασχολούμενοι, τόσο μεγαλύτερη είναι η προσφορά εργασίας και η συμπίεση των αποδοχών των ήδη δικηγόρων - υπαλλήλων προς τα κάτω. Δεύτερον, όσο πιο άθλια είναι η κατάσταση της πλειοψηφίας των δικηγόρων και όσο πιο πολύ συγκεντρώνεται η δικηγορική ύλη στις εταιρείες και δη τις μεγάλες, τόσο πιο άθλια γίνεται και η κατάσταση στη δικαιοσύνη, αφενός γιατί αυξάνονται οι σαλταδόροι μεταξύ των αυτοαπασχολουμένων (και σαλταδόρους ονομάζουμε αυτούς που θα κάνουν τα πάντα για να επιβιώσουν), αφετέρου γιατί οι μεγάλες δικηγορικές εταιρείες έχουν τη δυνατότητα να προωθούν πολύ αποτελεσματικά (και ο νοών νοείτω) τα συμφέροντα των πελατών τους , και τρίτον, γιατί είναι καθήκον της αριστεράς (εμείς τουλάχιστον έτσι το βλέπουμε) να συμπαρασταθεί και να συμπαραταχθεί με τους πληττόμενους και αυτοί εν προκειμένω είναι οι αυτοαπασχολούμενοι, παραδοσιακοί δικηγόροι, οι οποίοι πιέζονται από όλες τις μεριές να κλείσουν τα γραφεία τους.

Και αφού είπαμε χοντρά – χοντρά τα γενικά, πάμε και στα ειδικά: Ποια μύγα τσίμπησε ξαφνικά τους ΝΑΙδες των συλλόγων μας και τα έβαλαν με θεούς και δαίμονες και σέρνουν τον κλάδο σε τρεις μήνες αποχή; Η μύγα του Κούλη προφανώς!!!! Όχι βέβαια γιατί δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα τους η κυβέρνηση Τσίπρα, αλλά γιατί το πολιτικό παιχνίδι που παίχτηκε πρόπερσι με τις διαμαρτυρίες για τον ΕΝΦΙΑ και άλλα συναφή, δεν απέδωσε τα αναμενόμενα ( ουδείς εκ των γνωστών κατόρθωσε να πολιτευτεί με το ΣΥΡΙΖΑ, αν και κάποιοι πολύ το ήθελαν και το προσπαθούσαν) και έτσι ο άνεμος άρχισε να φυσά αντίθετα. Τι να κάνουν λοιπόν για να αντιπολιτευτούν την κυβέρνηση και να αυξήσουν τις μετοχές τους; Μα να αποδείξουν ότι ελέγχουν απολύτως έναν κλάδο και ότι μπορούν να κάνουν μεγάλη ζημιά στη κυβέρνηση, χωρίς όμως να βλάψουν και το μεγάλο ιδεώδες: την παραμονή της χώρας στην…. «Ευρώπη».

Και αρχές Ιανουαρίου, ιδού η ευκαιρία: Δημοσιεύεται το προσχέδιο Κατρούγκαλου, το οποίο αποτελεί εφαρμογή του μνημονίου που ψηφίστηκε το καλοκαίρι και η ψήφιση του συνιστά μνημονιακή υποχρέωση της κυβέρνησης. Τι μπορούσαν λοιπόν να πούν για να αντιπολιτευτούν την κυβέρνηση; Μα μόνο για το ύψος των εισφορών και μάλιστα για το ύψος των εισφορών των πλουσίων! Δεν ασχολήθηκαν καθόλου με την τύχη των αποθεματικών των ταμείων μας, δεν ενδιαφέρθηκαν καθόλου για το ύψος της εθνικής σύνταξης, δεν σχολίασαν κάν τις περικοπές των συντάξεων. Έτσι ο κλάδος μπήκε σε αποχή, με αποφάσεις της Σ.Ε. και της Ολομέλειας και ο κ. Αλεξανδρής άρχισε να περιδιαβαίνει τα κανάλια και να κατακεραυνώνει τον Κατρούγκαλο για τη δήμευση των εισοδημάτων του συναδέλφου με δηλωθέν εισόδημα 45.000 ευρώ καθαρά.

Και εδώ αρχίζουν τα δύσκολα: Βάσει των παραπάνω, ποια πρέπει να είναι η στάση των αριστερών συνδικαλιστικών παρατάξεων στην αποχή που αποφάσισαν οι διοικήσεις των συλλόγων; (Για τη στάση απέναντι στο σχέδιο Κατρούγκαλου και τη νομιμότητα των αποφάσεων της Ολομέλειας και των Δ.Σ. δεν αναφερόμαστε γιατί δεν υπάρχει διαφωνία) . Μα να ανοίξουν τα μάτια τους και να αντιληφθούν επιτέλους το προφανές: Ότι δηλαδή οι διοικήσεις των μεγάλων συλλόγων δεν τραβάνε κανένα ζόρι , αν εξαθλιώσουν περισσότερο τους αυτοαπασχολούμενους και τους αναγκάσουν σε έξοδο από το επάγγελμα. Αντιθέτως μάλιστα με την αποχή βοηθούν και επιταχύνουν τη διαδικασία να επιτευχθεί ο στόχος αποπληθωρισμού του επαγγέλματος. Ένας στόχος που έχει τεθεί εδώ και χρόνια και συνάδει απολύτως με τον «εκσυγχρονισμό» του επαγγέλματος και το «Ευρωπαϊκό» μέλλον της χώρας.

Όταν λοιπόν η αριστερά δεν λαμβάνει υπόψη της, ή έστω υποτιμά, τα παραπάνω και συναινεί σε τέτοιες μορφές «αγώνα», όχι μόνον αποδεικνύει την ελλιπή κοινωνική της γείωση, αλλά και βλάπτει το κίνημα, καθώς βοηθάει να επικρατήσει ο επαγγελματικός και κοινωνικός δαρβινισμός και η μοιρολατρία και μειώνει ακόμη περισσότερο την απήχηση της στο φυσικό της ακροατήριο. Και ας μην πετάτε σύντροφοι τη μπάλα στην εξέδρα με το ερώτημα « ωραία, ποιές μορφές πάλης εσείς προτείνετε», γιατί το μόνο βέβαιο είναι ότι η αποχή είναι πλέον όπλο στα χέρια του αντιπάλου και όσο δεν το καταλαβαίνουμε τόσο το χειρότερο για όλους μας. Άλλωστε για να έχει αντίκρυσμα η συζήτηση για τα μέσα αγώνα θα πρέπει πρώτα – πρώτα να έχουμε υπόσταση. Ας μετρήσουμε λοιπόν τις πραγματικές δυνάμεις μας, ας αρθρώσουμε αλήθειες για να συσπειρώσουμε κόσμο και να ανασυνταχθούμε και προτάσεις υπάρχουν πολλές…. Αλλιώς τα περί μέσων αγώνα είναι βυζαντινολογίες και ασκήσεις επί χάρτου και στις ασκήσεις αυτές ο καθένας ό,τι θέλει λέει και όσο θέλει πλειοδοτεί!

Leave a comment

Make sure you enter all the required information, indicated by an asterisk (*). HTML code is not allowed.

back to top