Ανοικτή επιστολή μελών του Δ.Σ του Δ.Σ.Πειρ. προς τη Συντονιστική Επιτροπή των προέδρων

να γίνει οπωσδήποτε το δημοψήφισμα (για λόγους που οφείλετε εσείς κύριοι συνάδελφοι να εξηγήσετε στο σώμα των δικηγόρων) προβλήθηκε η άποψη ότι τα 2/3 υπολογίζονται επί των παρόντων μελών της ολομέλειας των προέδρων. (Κάτι τέτοιο δεν προκύπτει από τον Κώδικα περί Δικηγόρων, ούτε φαίνεται ότι εφαρμόζεται ο Κώδικας Διοικητικής Διαδικασίας, για διάφορους λόγους, κυρίως διότι η Ολομέλεια έχει συμβουλευτικό χαρακτήρα και δεν αποτελεί όργανο Διοικήσεως – οι Δικηγορικοί Σύλλογοι είναι τα όργανα διοικήσεως των Δικηγόρων). Είναι προφανές, επομένως, ότι κατ’ αυτόν τον τρόπον δίδεται λαβή για αμφισβήτηση της νομιμότητας του δημοψηφίσματος, πράγμα που μπορεί να πλήξει τον νέο θεσμό πριν καλά -καλά ξεκινήσει. Σε κάθε περίπτωση εφόσον θελήσατε να κάνετε χρήση του νέου θεσμού γιατί δεν το αποφασίσατε πριν την ΑΠΟΧΗ (όπως είναι το εύλογο) ώστε να αποτελέσει την έναρξη του αγώνα και όχι αιτία εμπλοκής.

Δεύτερον: Η Ολομέλεια των Προέδρων έθεσε ένα και μόνο ερώτημα: ΝΑΙ ή ΟΧΙ στο σχέδιο του νέου Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας και ήταν πολλοί παρόντες και όλοι αυτό βεβαίωσαν. Εσείς ως ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ προσθέσατε και ένα δεύτερο ερώτημα: Για όσους ψηφίζουν ΟΧΙ: εάν επιλέγουν αποχή διαρκείας ή περιορισμένη ή στοχευμένη αποχή. Για να θέσετε το ερώτημα αυτό δεν έχετε κανενός είδους νομιμοποίηση, συνδικαλιστική ή νομική. Άλλωστε αυτό το έχουν ήδη υπογραμμίσει με γραπτές δηλώσεις τους οι πρόεδροι των Δικηγορικών Συλλόγων Σερρών και Καλαμάτας, ενώ η γενική συνέλευση του Δικηγορικού Συλλόγου Αιγίου αποφάσισε την αποχή από το δημοψήφισμα και η Γενική Συνέλευση του Δικηγορικού Συλλόγου Ζακύνθου αποφάσισε να υπάρχουν κατά το δημοψήφισμα τρία ψηφοδέλτια ΝΑΙ,ΟΧΙ, ΛΕΥΚΟ χωρίς ερωτήματα υπογραμμίζοντας ότι μόνο τα αρμόδια όργανα των Δ.Σ. της χώρας νομιμοποιούνται να αποφασίζουν για τη μορφή και τη διάρκεια των αγωνιστικών κινητοποιήσεων.

Τρίτον: Δεν προκύπτει ποια σκοπιμότητα υπέρ του αγώνα των δικηγόρων εξυπηρετεί το να καταστούν αντικείμενο δημοψηφίσματος τα δύο πιο πάνω ερωτήματα, δηλαδή τόσο το ερώτημα που αποφάσισε να θέσει η Ολομέλεια των Προέδρων (ΝΑΙ ή ΟΧΙ στον νέο Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας), όσο και το ερώτημα που εσείς ως ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ χωρίς καμία συγκεκριμένη, γνωστή και εύλογη, αιτιολογία αυθαίρετα προσθέσατε (τι είδους αποχή επιθυμούν οι επιλέγοντες το ΟΧΙ στον νέο Κώδικα). Είναι προφανές ότι δεν καλυπτόμαστε από τις εξηγήσεις που έδωσε στο Δ.Σ. του Πειραιά ο Πρόεδρος του Δ.Σ.Π. κ.Γ.Σταματογιάννης, ο οποίος ενώ είχε την άποψη ότι ένα μόνο ερώτημα αποφάσισε η ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ για το δημοψήφισμα εντούτοις επείσθη εκ των υστέρων ότι τα δεύτερα ερωτήματα προέκυψαν κατά τη συζήτηση στη ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ σε «δεύτερο χρόνο» και «σπονδυλωτά».!!!!!!!!(όλα τα παραπάνω προκύπτουν από τα πρακτικά του Δ.Σ. του Δ.Σ.Π.).

Πράγματι, το δικηγορικό σώμα από την πρώτη στιγμή αντέδρασε στο σχέδιο του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, ομόθυμα και με αποχή από τα καθήκοντά μας. Έκτοτε και μέχρι σήμερα δεν έχει καταστεί γνωστή η ύπαρξη, έστω και μεμονωμένης, γνώμης υπέρ του νέου Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, με την ελάχιστη επιχειρηματολογία. Έρχεται όμως μετά από αυτά η Ολομέλεια των Προέδρων και θέτει υπό αμφιβολία την, μέχρι σήμερα θεωρουμένη ως δεδομένη, στάση όλου του δικηγορικού σώματος της χώρας, θέτοντας ως ερώτημα την αποδοχή ή απόρριψη του σχεδίου του νέου Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, αμφισβητώντας έτσι την καθολική απόρριψή του. Η θέση του ερωτήματος αυτού δεν μπορεί να εξηγηθεί με λογικούς όρους, αφού έτσι κατέστη επίδικο το μέχρι σήμερα αδιαφιλονίκητο. Επίσης, δεν μπορεί να ευσταθήσει ούτε καν ως απλή σκέψη ότι το σώμα των δικηγόρων θα διατρανώσει την αντίθεσή του προς το σχέδιο του νέου Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, μέσω του δημοψηφίσματος, που δεν αποτελεί δεσμευτική απόφαση αρμοδίου οργάνου. Πολλώ μάλλον που δεν έχει γίνει κανενός είδους προπαρασκευή (πάνω απ’ όλα απ’ αυτούς που αποφάσισαν το δημοψήφισμα), ώστε να εξασφαλιστεί η καθολική συμμετοχή των δικηγόρων, οι οποίοι αιφνιδιαστικά καλούνται να τοποθετηθούν πάνω σε κάτι που θεωρούσαν ως δεδομένο / λελυμένο. Έτσι η στάση αυτών που προκήρυξαν το δημοψήφισμα δημιουργεί εξ αντικειμένου (έστω και άθελά τους) συνθήκες που ευνοούν την αποχή και επομένως την υπονόμευση του θεσμού, ο οποίος για πρώτη φορά δοκιμάζεται. Ενόψει δε του ότι ο νόμος δεν ορίζει συγκεκριμένα ποσοστά, απαρτίας και πλειοψηφίας, για την έγκυρη εξαγωγή αποτελέσματος κατά το δημοψήφισμα, είναι προφανές ότι πολύ εύκολα μπορούν να υπάρξουν διαφορετικές και ποικίλες ερμηνείες για το ουσιαστικό μήνυμα του δημοψηφίσματος, πριν την προκήρυξη του οποίου – τονίζουμε – το ερώτημα ΝΑΙ ή ΟΧΙ στο σχέδιο Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας δεν υφίστατο για το δικηγορικό σώμα.

Περαιτέρω, με το δεύτερο ερώτημα που εσείς χωρίς νόμιμη εξουσιοδότηση θέσατε, στην πράξη περιορίζετε τον αγώνα κατά του σχεδίου Κ.Πολ.Δικ. μόνο στην αποχή, την οποία διακρίνετε σε τρία είδη, διαρκείας, περιορισμένη ή στοχευμένη, χωρίς να προκύπτει ποια είναι η έννοια του κάθε είδους αποχής, υπό ποίες προϋποθέσεις θα χρησιμοποιηθεί το ένα ή το άλλο είδος και ποιος θα το κρίνει. Ως αποχή διαρκείας εννοείτε να συνεχιστεί η αποχή και μετά τις 5 Δεκεμβρίου ακόμη και χωρίς να έχει εισαχθεί το σχέδιο του νέου Κ.Πολ.Δικ. προς συζήτηση στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή ή μήπως εννοείτε να διακοπεί τώρα η αποχή και να συνεχιστεί αφού θα έχει εισαχθεί προς ψήφιση το σχέδιο Κ.Πολ.Δ., (πράγμα που πιθανολογείται ότι θα γίνει σαφώς μετά τις γιορτές) και αν εννοείτε συνέχιση της αποχής για μακρό χρονικό διάστημα / επ’ αόριστον, μέχρι πότε θα διαρκέσει αυτή η αποχή: μέχρι την τυχόν ψήφιση του νέου Κ.Πολ.Δ. ως έχει ή μέχρι την απόσυρση του; Και όλα αυτά ποιος θα τα κρίνει; Μήπως θα τα κρίνει η Ολομέλεια των Προέδρων που έχει μόνο συμβουλευτικό χαρακτήρα; Τι στάση άραγε θα τηρήσει τότε ο Δ.Σ.Α., ο οποίος περιόρισε τις ημέρες αποχής έναντι εκείνων που αποφάσισε η Ολομέλεια; Ή θα τα κρίνουν τα παραπάνω τα κατά νόμο αρμόδια όργανα των συλλόγων, δηλαδή οι Γενικές Συνελεύσεις και τα Διοικητικά Συμβούλια; Και τι ακριβώς σημαίνει στοχευμένη αποχή και μάλιστα σε αντιπαράθεση προς την αποχή διαρκείας; Δηλαδή η αποχή διαρκείας είναι τυφλή και δεν έχει στόχο; Και αν με την λέξη «στοχευμένη» εννοείτε ότι η αποχή θα προκηρύσσεται και θα διακόπτεται σύμφωνα με την πορεία του αγώνα, τότε τι νόημα έχει το ερώτημα αυτό στο δημοψήφισμα, αφού όλα αυτά θα κληθούν να τα αποφασίσουν τα αρμόδια όργανα των συλλόγων (Συνελεύσεις και Διοικητικά Συμβούλια), κατά την κοινή συνδικαλιστική πρακτική αλλά και τον Κώδικα περί Δικηγόρων. Ή μήπως εννοείτε ότι η έχουσα κατά τον Κώδικα περί Δικηγόρων συμβουλευτική αρμοδιότητα Ολομέλεια των Προέδρων θα ασκήσει εκείνη τις αποφασιστικές αρμοδιότητες των οργάνων των Δικηγορικών Συλλόγων;

Απ’ όλα τα παραπάνω γίνεται προφανές αυτό που επισημάνθηκε στην αρχή: Ότι εφόσον κρίθηκε σκόπιμη η προκήρυξη δημοψηφίσματος αυτό θα έπρεπε να διενεργηθεί ευθύς ως άρχισε η αποχή μας, αφού η εκ των υστέρων προκήρυξή του στερείται οποιουδήποτε ερείσματος. Τι εξυπηρετεί άραγε ο εγκλωβισμός των συναδέλφων στο δίλημμα του είδους της αποχής που προκρίνουν και η συνακόλουθη διαίρεσή τους; Γιατί οι συνάδελφοι θα πρέπει να επιλέξουν ως αποκλειστικό μέσο αγώνα την αποχή και να μην τεθούν υπ’ όψη τους προτάσεις που ακούστηκαν στην Ολομέλεια για εναλλακτικές μορφές δράσης και αγώνα; Γιατί οι συνάδελφοι να μην έχουν το δικαίωμα να προτείνουν εκείνοι πρόσθετες μορφές αγώνα (δηλαδή επιπλέον της αποχής); Γιατί τελικά πιστεύετε ότι η μόνη μορφή αντίδρασης είναι η αποχή;

Φοβόμαστε ότι στα παραπάνω ερωτήματα και προβληματισμούς δεν πρόκειται να δοθεί συγκεκριμένη, σαφής και εύλογη απάντηση από τη ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ. Πλέον τούτου, τα παραπάνω ερωτήματα καθιστούν έκδηλο το γεγονός ότι με το δημοψήφισμα δεν μπορεί να δοθεί ουσιαστική προοπτική στον αγώνα μας. Αντίθετα, όλα εξαρτώνται από το τι αποφάσεις θα λάβουν τα αρμόδια όργανα των Συλλόγων και πάνω από όλα οι γενικές συνελεύσεις, όπου οι συνάδελφοι συζητούν και μορφώνουν άποψη επί του πρακτέου πριν ψηφίσουν και δεν είναι μόνος του ο καθένας μπροστά σε ένα γενικόλογο, αόριστο και πολλές ερμηνείες επιδεχόμενο ερώτημα, τόσον ως προς τη σκοπιμότητα όσο και ως προς το συγκεκριμένο περιεχόμενό του.

Από όλα τα ανωτέρω εκτιθέμενα ευλόγως μας δημιουργείται η σκέψη ότι τα δεύτερα ερωτήματα, που δημιουργούν σύγχυση στους Δικηγόρους, εντάσσονται στο πλαίσιο ελέγχου από εσάς των αποφάσεων του Δικηγορικού σώματος και των συνακόλουθων συνδικαλιστικών πρακτικών που το έφεραν στη σημερινή τραγική κατάσταση. Η διαφοροποίηση έγκειται στο ότι ο έλεγχος στη παρούσα περίπτωση φέρει τον μανδύα της δημοκρατικής νομιμοποίησης και της μετάθεσης των ευθυνών στο σώμα.

Όσον αφορά τα άλλα μέσα αγώνα, με τα οποία ουδόλως ασχολείσθε, ώστε να μην περιοριστούμε μόνο στην αποχή ως μέσο αγώνα ενάντια στο σχέδιο του νέου Κ.Πολ.Δ. (που μόνη της – η αποχή – δεν έχει αποδειχθεί αποτελεσματική) εμείς έχουμε προτείνει στο σύλλογό μας και προτείνουμε εκ νέου προς όλους τους συναδέλφους, ως επί πλέον, πρόσθετα της αποχής μέτρα, τα εξής, τα οποία εξυπακούεται ότι είναι δεκτικά εμπλουτισμού και βελτίωσης ή αντικατάστασής τους από άλλα που μπορεί να θεωρηθούν ως πλέον πρόσφορα:

α) την παρουσίαση των θέσεών μας και την εξήγηση της σημασίας για την κοινωνία της μη ψήφισης των βασικών διατάξεων του νέου Κ.Πολ.Δικ., με άμεση προβολή τους σε μόνιμη βάση, σε ραδιόφωνο, τηλεόραση και εφημερίδες (ακόμα και με πληρωμένα σποτ – καταχωρήσεις), καθώς και με επαφές με επιστημονικούς – συνδικαλιστικούς και κοινωνικούς φορείς, η και μία συμβολική κατάληψη του Υπουργείου Δικαιοσύνης ούτως ώστε να καταστούν άμεσοι και αποτελεσματικοί αρωγοί του αγώνα μας, που είναι και δικός τους αγώνας. Δυστυχώς μέχρι σήμερα, παρόλον ότι έχουν παρέλθει τόσες ημέρες αποχής λίγοι στη κοινωνία γνωρίζουν ότι απέχουν οι Δικηγόροι και γιατί. Άραγε για ποιο λόγο δεν δώσατε δημοσιότητα έστω και με πληρωμένες καταχωρήσεις; Έχετε συγκεκριμένη άποψη επ’ αυτού;

β) την εξέταση του ενδεχόμενου της μη εμπρόθεσμης εκπλήρωσης από τους Δικηγορικούς Συλλόγους των υποχρεώσεών τους προς το Δημόσιο.

γ) την εξέταση του ενδεχόμενου της θέσης των παραιτήσεων όλων των μελών όλων των Δ.Σ. καθώς και των αναπληρωματικών αυτών στη διάθεση της Γ.Σ. του οικείου συλλόγου, ως ύστατο μέσο διαμαρτυρίας.

δ) τη συμβολική - ειρηνική κατάληψη του Υπ. Δικαιοσύνης σε συνδυασμό με συνάντηση με τον Υπουργό και πρόσκλησή του σε δημόσιο διάλογο.

ε) την πρόσκληση των ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ-ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ να μην ψηφίσουν τον Κ.Πολ.Δικ. και την κλήση τους να εξηγήσουν την τοποθέτησή τους ενώπιον των αρμοδίων οργάνων των συλλόγων που ανήκουν, καθώς και με διοργάνωση δημοσίων συζητήσεων στις οποίες οι δικηγόροι - βουλευτές θα κληθούν να παραστούν.

στ) τη συμπόρευση μας με τους Δικ. Επιμελητές, Συμ/φους, Δικαστές και Δικαστικούς Υπαλλήλους.

ΔΙΕΥΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΔΙΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ

ζ) την εξέταση του ενδεχόμενου της διεύρυνσης του διεκδικητικού πλαισίου με την ανάδειξη της αντίθεσης στις εισφορές - ΚΕΑΟ ,τους φόρους 26%.τόν ΦΠΑ 23% και τα παράβολα κλπ.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΦΑΥΛΟ ΚΥΚΛΟ ΤΗΣ ΑΠΟΔΟΧΗΣ ΤΩΝ ΤΕΤΕΛΕΣΜΕΝΩΝ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΑΚΟΜΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΤΕΤΕΛΕΣΜΕΝΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΕΠΙΤΥΧΟΥΜΕ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΤΡΟΠΟ ΕΝΕΡΓΕΙΩΝ.

Κύριοι Συνάδελφοι,

Οι ευθύνες όλων μας (φυσικά και οι δικές μας, που ασκούμε κριτική στις συγκεκριμένες αποφάσεις σας), αλλά πάνω απ’ όλα οι δικές σας που λάβατε αποφάσεις οι οποίες δημιουργούν εύλογα ερωτηματικά ούτως ώστε να φοβόμαστε ότι μπορεί να μην αποβούν θετικές για τον αγώνα μας (πράγμα που όλοι απευχόμαστε) είναι πολύ βαριές διότι η στάση όλων μας συλλογικά, αλλά και του καθενός χωριστά, θα έχει ιδιαίτερες επιπτώσεις στην κοινωνία, αλλά και στην άσκηση της δικηγορίας ευρύτερα.

Ύστερα απ’ όλα αυτά και με κάθε επιφύλαξη για τη νομιμότητα και σκοπιμότητα της διεξαγωγής του συγκεκριμένου δημοψηφίσματος, μη θέλοντας να τορπιλίσουμε τον θεσμό στο ξεκίνημά του, και να αφήσουμε την αποχή να ερμηνευθεί κατά των συμφερόντων των Δικηγόρων και της κοινωνίας, επειδή σε άλλες περιστάσεις (το δημοψήφισμα γενικά) εξυπηρετεί την διεύρυνση και κατοχύρωση της δημοκρατικής έκφρασης γνώμης, θα εργαστούμε ώστε οι δικηγόροι να προσέλθουν στις κάλπες και να ψηφίσουν ΟΧΙ στο σχέδιο νέου Κ.Πολ.Δικ. και να μην απαντήσουν στο δεύτερο ερώτημα τι είδους αποχή επιθυμούν, αφού την αποχή και τα λοιπά μέτρα αντίδρασης θα τα αποφασίσουν τα κυρίαρχα όργανα δηλαδή οι Γενικές Συνελεύσεις του καθενός Δικηγορικού Συλλόγου.

Με συναδελφικούς χαιρετισμούς

Πειραιάς, 2 Δεκεμβρίου 2014

Γιάννης Καρδαράς                   Ντίνα Γουργαρέα                   Γιάννης Βρέλλος

Μέλος του Δ.Σ. του ΔΣΠ          Αντιπρόεδρος του ΔΣΠ        Ταμίας του ΔΣΠ

Επικεφαλής της κίνησης

«Ενωτική Πρωτοβουλία

Δικηγόρων για την αλλαγή

στο ΔΣΠ»