Τρεις - όσες και οι μήνες αποχής μας – πικρές αλήθειες για τον δικηγορικό συνδικαλισμό

(και οι δεύτεροι είναι οι πολλοί) το αναμφισβήτητο γεγονός είναι (και το γράψαμε σαν πρωταπριλιάτικο αστείο, αλλά εκφράζει την πραγματικότητα) , ότι οι όροι με τους οποίους διεξάγουν τον «αγώνα» ο κ. Αλεξανδρής, η Σ.Ε. και η Ολομέλεια μόνο με παρέμβαση Γιούνκερ θα μπορούσε να είναι νικηφόρος. Άλλωστε, εναλλακτική λύση ως προς τον υπολογισμό των εισφορών μας και τη σύνδεση με το εισόδημα που να «βολεύει» τους πάντες υπάρχει και είναι η πρόταση την οποία έκανε αρκετούς μήνες πριν δημοσιοποιηθεί το σχέδιο Κατρούγκαλου, ο Πρόεδρος της ΕΜΔΥΔΑΣ και μέλος του Δ.Σ. του ΕΤΑΑ Παναγιώτης Μούζιος. ‘Ομως και οι δύο πλευρές δηλαδή και η Ολομέλεια και η κυβέρνηση, την αγνοούν γιατί βολεύει η μάχη - κατά την άποψη μας - με «άσφαιρα πυρά» και δη τη μεν Ολομέλεια γιατί και αντιπολίτευση – και μάλιστα σκληρή – κάνει για χάρη του Κούλη (και ας μην μας θεωρούν τόσο «στραβούς», ώστε να μην πάρουμε χαμπάρι τα σούρτα – φέρτα και τις σχέσεις Ν.Δ. και Δ.Σ.Α) χωρίς να αναγκαστεί να θίξει τη γενικότερη φιλοσοφία του ασφαλιστικού που προωθεί η κυβέρνηση Τσίπρα και αποτελεί προαπαιτούμενο για την αξιολόγηση, η δε κυβέρνηση γιατί τη βολεύει πολύ να αποσιωπάται η ουσία του νομοσχεδίου (μείωση συντάξεων – εθνική σύνταξη – διαχείριση αποθεματικών – δημιουργία υπερφορέα, βλ. σχετικά την εισήγηση του Δ.Σ. Αγρινίου για το ασφαλιστικό ) και να μετατίθεται η συζήτηση στο ύψος των εισφορών των «μεγαλοδικηγόρων» (γιατί μεγαλοδικηγόρος πρέπει να θεωρείται με τα σημερινά δεδομένα ο συνάδελφος με τις 45.000 ευρώ καθαρό εισόδημα που έφερνε ως παράδειγμα στα πάνελ ο κ. Αλεξανδρής).

Αλήθεια νούμερο 2 : Όσοι βαυκαλίζονται ότι τώρα γίνεται αγώνας (και η επισήμανση αυτή απευθύνεται κυρίως στις οργανωμένες δυνάμεις της αριστεράς και δευτερευόντως στους καλοπροαίρετους συναδέλφους που τάσσονται υπέρ της αποχής, επειδή αντιλαμβάνονται τα προβλήματα της σημερινής άσκησης της δικηγορίας και της δικαιοσύνης και θέλουν έναν τρόπο να αντιδράσουν) ας μην ξεχνούν (α) ότι το σχέδιο Κατρούγκαλου για το ασφαλιστικό αποτελεί όρο εφαρμογής του 3^ου μνημονίου και (β) ότι οι Δ.Σ.Α. και Δ.Σ.Θ. (και άλλοι σύλλογοι, όπως ο Δ.Σ. Ηρακλείου) πρωτοστάτησαν στον αγώνα κατά του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα του Ιουλίου. Λογικό συμπέρασμα των παραπάνω είναι ότι οποιαδήποτε λύση προωθηθεί στο τελικό σχέδιο του ασφαλιστικού είναι βέβαιο ότι θα γίνει δεκτή από την Ολομέλεια και τους συλλόγους μας, αρκεί να μην τεθεί σε κίνδυνο η «αξιολόγηση» και η παραμονή μας στην…. «Ευρώπη». Συνεπώς το μόνο βέβαιο είναι ότι με τη συνεχιζόμενη αποχή μας οι δικηγόροι, και δη οι πολλοί που δεν αντέχουμε , κάνουμε τις Ιφιγένειες για να έχει ούριο άνεμο ο «Κούλης» στην καινούργια του καριέρα, ενώ ταυτοχρόνως ακολουθώντας τους ΝΑΙδες των συλλόγων μας δίνουμε στην κυβέρνηση επαρκές άλλοθι για να μεταθέτει τη συζήτηση στα πεδία που επιθυμεί. Συνεπώς είναι καιρός να αρχίσουν (ορθότερα έχουν αργήσει πολύ, μα πάρα πολύ) να προσανατολίζονται σε άλλες μορφές αγώνα πέραν της αποχής και όχι να κάνουν τους ουραγούς της ολομέλειας, διαχωριζόμενοι μόνο ως προς «τα αιτήματα» της αποχής και επί της ουσίας συντελώντας, έστω και από αφέλεια, στον επαγγελματικό δαρβινισμό και τον βίαιο αποπληθωρισμό του επαγγέλματος.

Αλήθεια νούμερο 3: Τα τελευταία χρόνια η Ολομέλεια και η Σ.Ε. έχουν μετατραπεί από συντονιστικά σε αποφασιστικά όργανα και ως εκ τούτου η σύγκληση Γ.Σ. από το Δ.Σ.Α. και η αρχική απαρτία πρέπει να θεωρηθεί κατ’ αρχήν νίκη του δικηγορικού σώματος. Βεβαίως, θα είναι ακόμη πιο μεγάλη νίκη αν υπάρξει και αύριο απαρτία, πλην όμως το ερώτημα που μας απασχολεί είναι αν πέρα από την ηθική αυτή νίκη, θα υπάρξει και απόφαση που θα εκφράζει την πλειοψηφία και τις ανάγκες των δικηγόρων της Αθήνας ( και όχι μόνο). Για  να υπάρξει όμως τέτοια απόφαση απαιτείται στοιχειώδης προετοιμασία και συντονισμός μεταξύ αυτών που επιθυμούν και να αντισταθούν στο ασφαλιστικό και να μην γίνουν οι δικηγόροι σύγχρονες Ιφιγένειες. Θα γίνει ένα τέτοιο βήμα; Κατά την εκτίμησή μας - και επειδή δεν επιθυμούμε να λέμε ψέματα – δύσκολα, καθώς οι δυνάμεις που λογικά ενστερνίζονται τέτοιες αντιλήψεις και σκόρπιες είναι και από εμμονές κατατρύχονται, ενώ αντιθέτως οι δυνάμεις που επιθυμούν τη συνέχιση της αποχής και του αγώνα στα πλαίσια που διεξάγεται μέχρι σήμερα είναι μια χαρά προετοιμασμένες και συντονισμένες, όπως άλλωστε έδειξε και η ένσταση των αγνώστων συναδέλφων που κατατέθηκε την πιο κατάλληλη στιγμή (για το προεδρείο).

Ευελπιστώντας λοιπόν να διαψευσθεί η εκτίμησή μας αυτή,  περιμένουμε την αυριανή μάχη και.... οψόμεθα.